Θα είμαι απολύτως ειλικρινής, γράφοντας και εδώ, όσα είπα στους υγειονομικούς υπαλλήλους σε αναστολή, όταν τους συνάντησα έξω από το δικαστικό μέγαρο της Καρδίτσας, όπου είχαν συγκεντρωθεί για – ήρεμη και χωρίς παρεμπόδιση της κυκλοφορίας – διαμαρτυρία.

Η κυβέρνηση είναι ο εργοδότης των δημοσίων υπαλλήλων – με τα λεφτά των φορολογούμενων, βεβαίως – αλλά, εν πάση περιπτώσει, στη δημοκρατία η κυβέρνηση τα διαχειρίζεται και αυτή αποφασίζει τι θα πληρώνει και τι όχι. Όταν ξέσπασε η κρίση του κορονοϊού, στην ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ της, όλοι περιμέναμε με αδημονία το εμβόλιο και παρακολουθούσαμε κάθε μέρα τον αγώνα δρόμου των επιστημόνων για να βρουν τον αποτελεσματικότερο τρόπο αντιμετώπισης ενός ιού για τον οποίο ξέραμε μέχρι τότε πολύ λίγα. Όταν λοιπόν προέκυψε το εμβόλιο, η κυβέρνηση αποφάσισε πως όλοι οι υγειονομικοί δημόσιοι υπάλληλοι θα έπρεπε να εμβολιασθούν, και σε περίπτωση άρνησης, θα έπρεπε να υπάρχουν επιπτώσεις.

Συμφωνώ με τις επιπτώσεις; Ναι. Διότι απόφαση χωρίς κάποια μορφή ποινής για όποιον δεν την εφαρμόζει, δεν είναι απόφαση. Θυμίζω ότι είχα πει τότε πως «υποχρεωτικό εμβόλιο» είναι αυτό που σε πιάνουν τέσσερις, σε ακινητοποιούν και ο πέμπτος σου χώνει τη σύριγγα στο μπράτσο. Δεν είναι υποχρεωτικό να σου πει κάποιος: μπορείς να μην κάνεις το εμβόλιο, αλλά θα υπάρχουν αυτές οι επιπτώσεις. Ξέρω ηλικιωμένους γονείς οι οποίοι φοβούμενοι να μην κολλήσουν, ειδικά στην πρώτη περίοδο της πανδημίας πριν να προκύψουν οι «ήπιες» μεταλλάξεις, είχαν «απαγορεύσει» στα ενήλικα παιδιά τους να τους επισκέπτονται και βλεπόντουσαν με βιντεοκλήσεις. Δεν τα υποχρέωσαν να εμβολιαστούν, έτσι δεν είναι; Η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, αποφασίζει, εφαρμόζει τις όποιες αποφάσεις της, και κρίνεται εκ του συνολικού αποτελέσματος. Αυτοί είναι οι κανόνες στη δημοκρατία. Όσο κι αν κάποιες φορές δεν μας αρέσουν, δεν έχουμε βρει καλύτερους.

Έτσι, η κυβέρνηση η οποία έπρεπε να διαχειρισθεί ένα πρόβλημα κολοσσιαίων διαστάσεων, υγειονομικών και οικονομικών, έκρινε πως η παρουσία ανεμβολίαστων υγειονομικών στους χώρους νοσηλείας δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα επιλύει και έθεσε σε αναστολή όσους παραμένουν από επιλογή τους ανεμβολίαστοι. Και οι δύο πλευρές είχαν δίκιο. Ο ανεμβολίαστος στάθμισε – κατά την κρίση του – τα υπέρ και τα κατά του εμβολίου και αποφάσισε να μην εμβολιαστεί ο ίδιος, ενώ η κυβέρνηση τα στάθμισε διαφορετικά και προώθησε τον εμβολιασμό του γενικού πληθυσμού. Τους εξήγησα ότι η πολιτική δεν διαχειρίζεται ατομικές περιπτώσεις αλλά γενικά προβλήματα και πρέπει πάντα να σταθμίζει τη σχέση κόστους – οφέλους, συνολικά.

Όμως, από πολύ νωρίς  προειδοποιούσα για τις ακρότητες της «δικτατορίας του κορονοϊάτου», δηλαδή για τις αντισυνταγματικές αποφάσεις τις οποίες θα έπαιρνε η κυβέρνηση στο όνομα ή με το πρόσχημα της προστασίας της δημόσιας υγείας. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκα.

Από τότε κύλισε πολύ νερό στ’ αυλάκι. Τα εμβόλια – ειδικά της Astra Zeneca – αποδείχθηκε ότι δεν ήταν όσο αποτελεσματικά και ασφαλή νομίζαμε αρχικώς, και η άρνηση κάποιων – και υγειονομικών – να εμβολιαστούν δεν ήταν «ψεκασμένη». Επιπλέον, τα πανευρωπαϊκά στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των θανάτων από covid-19, δίνουν, στη χώρα μας, ακόμα μια φορά, τα πρωτεία στην κακή διαχείριση.

Σήμερα, όταν όλοι πλέον έχουν πεισθεί ότι ο κορονοϊός με τις μεταλλάξεις θα κάνει τον κύκλο του, και κανένα lockdown, μάσκα ή απόσταση καθισμάτων δεν μπορεί να τον σταματήσει, δεν υπάρχουν λόγοι προστασίας της δημόσιας υγείας που επιβάλουν τη συνέχιση του μέτρου της αναστολής.

Επίσης, είναι απολύτως παράλογο, οι υγειονομικοί σε αναστολή να μην παίρνουν ούτε ένα ευρώ μισθό, όταν δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν καταδικασθεί και βρίσκονται στη φυλακή για κακουργήματα – φόνους, βιασμούς, καταχρήσεις – παίρνουν το 50% του μισθού τους.

Ο υπουργός συκοφαντεί τους ευρισκόμενους σε αναστολή υγειονομικούς λέγοντας πώς γιατροί και οι νοσηλευτές που δεν «πιστεύουν στην επιστήμη τους», έθεσαν τον εαυτό τους σε αργία. Όμως ο λόγος που οι υγειονομικοί, με τους οποίους συνομίλησα, δεν θέλησαν να εμβολιαστούν δεν ήταν η απαξίωση της επιστήμης τους, αλλά η άποψη πως στην περίπτωση των εμβολίων κατά του κορονοϊού, λόγω της πίεσης του χρόνου, δεν τηρήθηκαν οι προϋποθέσεις που η επιστήμη τους θέτει. Δεν είναι γενικώς κατά των εμβολίων. Έχουν εμβολιαστεί οι ίδιοι, έχουν εμβολιάσει το παιδιά τους με όλα τα εμβόλια που προβλέπονται, όμως θεώρησαν ότι το συγκεκριμένο εμβόλιο προσέφερε λιγότερα εχέγγυα ασφάλειας από το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας, για παράδειγμα.

Όπως και να’χει, η αρχή της επιείκειας υπαγορεύει την άρση της αναστολής. Δεν έχει την πολυτέλεια το ΕΣΥ να στερείται από τις υπηρεσίες 5000 γιατρών και νοσηλευτών, που κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, πήραν μια απόφαση, για το ίδιο το σώμα τους, διαφορετική από αυτή της κυβέρνησης. Η Δημοκρατία δεν εκδικείται.

ΥΓ 1. Από το κοντινό μου περιβάλλον: Εγώ, η σύζυγός μου και η μητέρα μου κάναμε τρεις δόσεις εμβολίων. Ο γιος μου δύο. Εγώ, η μητέρα μου και ο γιος μου δεν νοσήσαμε ποτέ. Η σύζυγός μου νόσησε, πολύ ήπια, φέτος τον Ιούνιο.

ΥΓ 2. Ο αντιπρόεδρος της Εθνικής Δημιουργίας, Φαήλος Κρανιδιώτης συκοφαντείται συστηματικά διότι δήθεν είχε πει να φυλακίζονται οι ανεμβολίαστοι. Ουδέποτε είπε κάτι τέτοιο. Είπε όμως πως όσοι ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΠΕΚΟΥΛΑ κατά του εμβολίου, εκφοβίζοντας τους πολίτες και προσδοκώντας εκλογικά οφέλη, θα έπρεπε να είναι στη φυλακή – άποψη με την οποία, προφανώς, συμφωνώ.

Facebook Comments