Ας μην προτρέχουμε με την υποκλοπή Ανδρουλάκη

Το ερώτημα είναι σαφές και λογικό. Θα πάμε σ’ έναν χειμώνα με την υποκλοπή Ανδρουλάκη να μονοπωλεί την πολιτική επικαιρότητα ή κάποια στιγμή θα υπάρξει αλλαγή ατζέντας;

Διότι αν συμβεί το πρώτο, αν το θέμα των παρακολουθήσεων μεταβληθεί σε μια (πολιτική) υπόθεση Πισπιρίγκου που επί εξάμηνο υπερκάλυψε επικοινωνιακά οποιαδήποτε άλλη είδηση, τότε πράγματι η κυβέρνηση την έχει άσχημα. Αν η ατζέντα επανέλθει στα κανονικά της, στα εθνικά, στα οικονομικά, στα εργασιακά, στις μεταρρυθμίσεις, ακόμα κι αν αυτός ο δρόμος δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, ευνοεί την ΝΔ.

Αυτή η «επανόρθωση» είναι το ζητούμενο για την κυβέρνηση. Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ θα είναι η πρώτη μεγάλη της ευκαιρία να αλλάξει το κλίμα. Αντιθέτως, η «επανόρθωση» είναι το απευκταίο σενάριο για την αντιπολίτευση, η οποία θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να μονοπωληθεί επί μακρόν η επικαιρότητα με μια μονοθεματική ατζέντα που θα περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από κοριούς και παραβιάσεις του απορρήτου. Σε τέτοιες μάχες χαρακωμάτων συνήθως κερδίζει η οικονομία, όμως ποτέ κανείς δεν ξέρει.

Για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, αυτή την στιγμή υπάρχει ένα σύννεφο θολούρας πάνω από το πολιτικό σκηνικό. Η σφοδρή αντιπαράθεση και η τεράστια πόλωση που ζούμε αυτή την περίοδο, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ασφαλή συμπεράσματα. Στην πραγματικότητα, κανείς δεν ξέρει πόσο έχει επηρεαστεί η κοινή γνώμη από την υπόθεση της παρακολούθησης Ανδρουλάκη. Η ΝΔ ελπίζει να ξεφύγει από την ιστορία αυτή με λίγες γρατζουνιές, η αντιπολίτευση εύχεται (και βεβαιώνει) να έχει επέλθει ανήκεστος βλάβη στο στρατόπεδο Μητσοτάκη.

Μόνο οι πρώτες δημοσκοπήσεις θα αποσαφηνίσουν τα πράγματα κι αυτές όχι πλήρως. Ο Μητσοτάκης εκμεταλλεύεται τα υψηλά έσοδα του προϋπολογισμού και την ισχυρή οικονομική ανάπτυξη που διατηρεί, για να μοιράσει χρήμα. Οι έξωθεν οικονομικές πιέσεις είναι αφόρητες για το πορτοφόλι του Έλληνα, οπότε κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για τις παροχές. Ίσα-ίσα, που του ζητούν όλο και περισσότερα. Από την άλλη, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους Τσίπρα και Ανδρουλάκη που επικεντρώνονται στο θέμα των υποκλοπών, όσο κι αν πολλές φορές η ΣΥΡΙΖΑική τακτική είναι τοξική. Η ευκαιρία, τους προσφέρθηκε ανοήτως στο πιάτο.

Ούτε μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα πως θα «κουμπώσουν» οι πληθωριστικές πιέσεις του χειμώνα με το θέμα των υποκλοπών. Θα κάνουν ένα εκρηκτικό αντικυβερνητικό μείγμα ή θα οι παροχές θα κυριαρχήσουν στο μυαλό των ψηφοφόρων; Στο ενδιάμεσο μπαίνουν πάντα και οι τυχοδιωκτισμοί Ερντογάν, που μπορεί να αποτελέσουν θρυαλλίδα βίαιης αλλαγής ατζέντας. Ας μην προτρέχουμε το λοιπόν, στα μέσα Σεπτεμβρίου θα έχουμε μια αξιοπρεπή αποκρυστάλλωση του κλίματος. Ως τότε μόνο εικασίες και προβλέψεις…