Σίγουρα το πρωί της Τετάρτης το περιμέναμε διαφορετικό. Πανηγυρικό, με χαμόγελο και διάθεση για οτιδήποτε. Ως αποτέλεσμα της πρόκρισης της Ελλάδας στους «4» του Ευρωμπάσκετ.

Η ιστορία όμως γράφτηκε διαφορετικά και η απογοήτευση «σκέπασε» τον ελληνικό ουρανό. Όχι, τόσο για τον τρόπο που ήρθε η ήττα από τη Γερμανία, όσο για την ουσία αυτής, τον αποκλεισμό δηλαδή από την διοργάνωση. Και κατ’ επέκταση την απώλεια ενός μεταλλίου.

Οι προσδοκίες από τους απανταχού Έλληνες ήταν μεγάλες. Ακόμη και το χρυσό ονειρευόμασταν. Και γιατί όχι; Θεωρητικά πάντα, είχαμε την καλύτερη ομάδα, τόσο ποιοτικά, με τον κορυφαίο των κορυφαίων αυτή τη στιγμή στον κόσμο, Γιάννη Αντετοκούνμπο και τους υπόλοιπους ευρωλιγκάτους, όσο και ποσοτικά. Ήμασταν αντικειμενικά η πιο πλήρης ομάδα της διοργάνωσης. Τουλάχιστον από αυτές που θεωρούνται φαβορί. Όποιους τραυματισμούς είχαμε, τους ξεπεράσαμε μέχρι και τη φάση των ομίλων, με την επιστροφή του Κώστα Αντετοκούνμπο.

Όλα τα παιδιά και πρώτος ο Γιάννης είχε πει στην πρώτη συγκέντρωση της Εθνικής ότι, «δεν έχει σχέση τι περιμένει ο κόσμος. Εμείς παίζουμε το μπάσκετ και μέρα με την ημέρα πρέπει να βελτιωνόμαστε. Σε όλες όσες διοργανώσεις έχω πάει με την Ελλάδα δεν πήγαμε ούτε στα προημιτελικά. Πρέπει να δεθούμε να γίνουμε καλύτεροι. Δεν είμαστε έτοιμοι για μετάλλια και κύπελλα».

Η πραγματικότητα ήταν γνωστή στους παίκτες. Όσο και η βαρύτητα μίας δήλωσης ότι πάμε για διάκριση. Προφύλαξαν τόσο τον εαυτό τους, όσο και την ομάδα σε περίπτωση που γινόταν, όπως αυτό που έγινε στον προημιτελικό.

Αυτή τη στιγμή, ίσως και να αισθάνονται δικαιωμένοι για τους χαμηλούς τόνους που κράτησαν. Σίγουρα είναι ακόμη πιο στεναχωρημένοι για τον άδοξο αποκλεισμό, περισσότερο και από εμάς του θεατές. Τα δάκρυα του Κώστα, του Θανάση, του Γιαννούλη, αποδεικνύουν πόσο πολύ γουστάρουν να παίζουν για το εθνόσημο. Φανερώνει επίσης, ότι βαθιά μέσα τους πίστευαν στην κορυφή της Ευρώπης.

Διαχειρίστηκαν άψογα την κατάσταση εξωαγωνιστικά. Και όλη η δουλειά που έγινε σε αυτό το τουρνουά, μπορεί να μην έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα, είναι σίγουρο ωστόσο, ότι θα αποδώσει στο μέλλον. Με πρώτο στόχο η παρουσία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2023.

Αυτό που κερδίσαμε, από την μικρή – όπως αποδείχθηκε- πορεία της Εθνικής, είναι οι φωνές όλων μας, στο τρίποντο του Σλούκα. Φωνάξαμε όλοι, πανηγυρίσαμε, πιστέψαμε. Αυτή την Εθνική θέλουμε, που μας πορώνει με το πάθος και την υγεία που βγάζει!

Facebook Comments