Τα είχε όλα αλλά δεν της έφταναν. Ήθελε παραπάνω. Η απληστία και η αλαζονεία είναι ότι χειρότερο για τη ζωή, κι ιδίως για την πολιτική. Είναι τα πιο θανάσιμα αμαρτήματα, που καταστρέφουν όποιον δεν κατορθώνει να τα αποβάλλει.

Η Εύα Καϊλή δυστυχώς διακατέχεται και από τα δύο. Και από αλαζονεία και από απληστία. Και γι’ αυτό έγινε το επίκεντρο του μεγαλύτερου σκανδάλου διαφθοράς που έπληξε το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο από συστάσεως του. Προκαλώντας πολιτικό σεισμό στην δημοκρατική Ευρώπη που δέχεται το ένα χτύπημα μετά το άλλο.

Η υπόθεση της κυρίας Καϊλή μοιραία προκαλεί σοκ και στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό. Διότι αμαυρώνει την διεθνή εικόνα της χώρας όταν μια ελληνίδα ευρωβουλευτής βρίσκεται στο επίκεντρο ενός τέτοιου φοβερού σκανδάλου. Προκαλεί αμηχανία στο πολιτικό σύστημα, καθώς για μια ακόμα φορά ένα προβεβλημένοι πολιτικό στέλεχος κατηγορείται για διαφθορά. Και βέβαια πλήττει κυρίως το ΠΑΣΟΚ, το οποίο στη μακρά του διαδρομή στην κυβέρνηση από το 1981 και μετά έχει διασυρθεί από σοβαρές περιπτώσεις διαφθοράς απο την εποχή του Μένιου Κουτσόγιωργα μέχρι την εποχή Άκη Τσοχατζόπουλου. Κι όχι μόνο. Φυσικά η υπόθεση Καϊλή δεν σημαίνει σε καμμία περίπτωση οτι είναι διεφθαρμένο κόμμα το ΠΑΣΟΚ η τα στελέχη του. Αλλά αναμοχλεύει μνήμες, που μοιραία πλήττουν την αξιοπιστία του. Κι εκεί υπεισέρχεται ο λανθασμένος χειρισμός του προέδρου του Νίκου Ανδρουλάκη μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου «Qatargate”.

Αντί να προχωρήσει στη διαγραφή της κ. Καϊλή, όπως έκανε, και να ζητήσει μια δημόσια συγγνώμη, επισημαίνοντας ότι τέτοιες συμπεριφορές είναι καταδικαστέες και δεν εκφράζουν ούτε το κόμμα ούτε τα στελέχη του, όπως κάθε υπεύθυνος πολιτικός ηγέτης θα έπραττε άμα έσκαγε τέτοια βόμβα στα χέρια του, θέλησε να μας ζητήσει και τα ρέστα. Ισχυρίστηκε οτι δεν ήταν…ΠΑΣΟΚ η ευρωβουλευτής του αλλα δήθεν «Δούρειος Ίππος» της ΝΔ. Μια πολιτικός που έχει εκλεγεί σε διάφορα αξιώματα εδώ και είκοσι χρόνια με την σημαία του ΠΑΣΟΚ είναι…»Δούρειος Ίππος» της ΝΔ. Πόσο μικρός, μικροπρεπής κι αστείος μπορεί να γίνει ένας αρχηγός κόμματος όταν επικαλείται τέτοιες ανοησίες κι αστειότητες. Μέσα στον πανικό τους τόσο ο κ. Ανδρουλάκης όσο κι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, που ενστερνίστηκε πλήρως τα φληναφλήματα περί «Δουρείου Ίππου» κατέδειξαν πόσο μικροί είναι για να αναλάβουν τις τύχες της χώρας. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι μόνον η δική τους πολιτική επιβίωση. Τιποτα άλλο. Ούτε η πατρίδα, ούτε η κοινωνία, ούτε το πολιτικό σύστημα ούτε καν το ίδιο τους το κόμμα.

Και φυσικά ο κ. Ανδρουλάκης απέφυγε να απαντήσει στα εύλογα ερωτήματα, που του τέθηκαν. Αν θεωρούσε ότι η κ. Καϊλή ήταν «Δούρειος Ίππος» της ΝΔ, γιατί δεν την είχε διαγράψει πολύ νωρίτερα αντί να το κάνει όταν πια την είχαν πιάσει «με τη γίδα στην πλάτη»; Κι επιπλέον γιατί δεν είχε αντιδράσει εγκαίρως όταν η κ. Καϊλή έπαιρνε δημοσίως και με άκρως προκλητικό τρόπο πρωτοφανείς κι άκρως καταδικαστέες θέσεις υπέρ του Κατάρρευση. Μιάς αναχρονιστικής απολυταρχίας της Μέσης Ανατολής, που κατηγορείται για συγκλονιστικές και βάρβαρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά την κατασκευή των έργων για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου. Μιας χώρας που ταυτόχρονα είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος αλλά και χρηματοδότης του καθεστώτος Ερντογάν και της Τουρκίας.

Δυστυχώς, ο κ. Ανδρουλάκης αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων. Κι οι απειλές που εκτοξεύει κατά των εσωκομματικών του αντιπάλων, μη ανεχόμενος διαφορετική γνώμη η άποψη, δείχνουν την αδυναμία του να ηγηθεί ενός ιστορικού κόμματος, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ, και τον καθιστούν, αλίμονο, ουραγό του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ! 

Facebook Comments