26 Σεπτεμβρίου 2000: Ναυάγιο Εξπρές Σάμινα, 82 νεκροί. Οι ναυαγοί σώζονται από τους ψαράδες της Πάρου – Αντιπάρου με τα ψαροκάικα τους. Τα κρατικά, σωστικά  εναέρια μέσα καθηλωμένα.

13 Απριλίου 2003: Η σύγκρουση λεωφορείου με νταλίκα στα Τέμπη, 21 μαθητές λυκείου νεκροί. Ο οδηγός της νταλίκας καταδικάστηκε αργότερα. Οι υπεύθυνοι για την κακοτεχνία των δρόμων σε μια κατά τ’ άλλα ευρωπαϊκή χώρα, ποτέ.

24 Αυγούστου 2007: Πυρκαγιές σε Ηλεία, Αρκαδία, Μεσσηνία, 49 νεκροί, 1500 καμένα σπίτια, άστεγοι, τραυματίες. Μπροστά στη « δύναμη » της φύσης, ο κρατικός μηχανισμός στέκεται για άλλη μια φορά ανίκανος και λίγος.

15 Νοεμβρίου 2017: Πλημμύρες στη Μάνδρα Αττικής, 24 νεκροί. Μια πόλη χτισμένη επάνω σε μπαζωμένα ρέματα. Και δεν είναι η μόνη.  Έλλειψη υποδομών. 21 οδηγήθηκαν σε δίκη.  Το πρόβλημα προϋπήρχε άλυτο για πολλά χρόνια. Η έλλειψη σοβαρού κράτους κι εδώ υπαρκτή.

23 Ιουλίου 2018: Πυρκαγιά στο Μάτι Αττικής, 104 νεκροί. Το κακό πολεοδομικό σχέδιο, η ελλιπής ενημέρωση και η έλλειψη σχεδίου εκκένωσης, κάποιες από τις αιτίες αυτής της τραγωδίας. 27 άτομα οδηγούνται στο εδώλιο. Οι ευθύνες του κράτους κι εδώ τεράστιες.

3 Αυγούστου 2021: Πυρκαγιά στη Βόρεια Εύβοια, πάνω από 500.000 καμένα στρέμματα. Ανυπολόγιστη καταστροφή δασικών εκτάσεων. Έλλειψη επιχειρησιακού κρατικού σχεδίου. Για ακόμα μια φορά ο κρατικός μηχανισμός σε αδράνεια.

1 Μαρτίου 2023: 57 νεκροί από σύγκρουση τρένων στα Τέμπη. Ο υπεύθυνος σταθμάρχης διώκεται. Αλλά στο φως έρχονται χαρτιά, καταγγελίες και παραιτήσεις όλο το προηγούμενο διάστημα που καταδεικνύουν για ακόμη μια φορά την έλλειψη σοβαρού κράτους.

Αναφέρθηκαν ενδεικτικά κάποιες πολύνεκρες τραγωδίες που στιγμάτισαν το ελληνικό κράτος στην αυγή του 21ου αιώνα. Οι τραγωδίες είναι πολύ περισσότερες και τα θύματα επίσης. Σε όλες τις περιπτώσεις τα ΜΜΕ στοχοποιούν τους εύκολους ενόχους (σταθμάρχης, πλοίαρχος, νταλικέρης, φύση, άνεμος κλπ.) που σίγουρα έχουν ευθύνη αλλά όχι αποκλειστική. Υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ευθύνης που αφορά το ίδιο το Κράτος. Αυτό το Κράτος με τη γενικευμένη έννοια που περικλείει ένα σωρό ελλείψεις, μίζες, εκατομμύρια…που δεν έχει συγκεκριμένο χρώμα (πράσινο, μπλε, πορτοκαλί) και που υπηρετεί πάντα τα ίδια συμφέροντα προς όφελος των λίγων. Με μικρές διαφορές όλα τα κυβερνώντα κόμματα έχουν μια υπερεξουσία που δεν αγγίζει ανθρώπους κι έργα.

Οι εικόνες των λυπημένων πολιτικών πίσω από κάμερες δεν αρκούν, όσο το σάπιο κράτος είναι παρόν και αντιστέκεται.

Υπάρχουν και οι λέξεις: Σιωπή, ντροπή, ενσυναίσθηση, ενοχή, δουλειά, εξέλιξη…

Facebook Comments