Έστω και την ύστατη στιγμή, η ΑΕΚ πήρε αυτό που άξιζε. Να ξεχωρίσει και βαθμολογικά, από τους αντιπάλους της.

Διότι αγωνιστικά το είχε πράξει καιρό τώρα. Γνωρίζαμε ότι είναι ανώτερη από τους υπόλοιπους διεκδικητές του τίτλου, ωστόσο με τον δικό του τρόπο ο Παναθηναϊκός τη συναγωνιζόταν επάξια στην ατελείωτη φετινή «μάχη» του τίτλου.

Από τη στιγμή, που το «τριφύλλι» είχε το προβάδισμα της ισοβαθμίας, η «Ένωση» το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να συνεχίζει να παλεύει μέχρι το τελευταίο λεπτό. Πίστεψε στον εαυτό της, όπως της «έμαθε» ο Ματίας Αλμέϊδα, αγωνίστηκε δίχως το παραμικρό άγχος στη διαδικασία των play – off, σαν να ήξερε πώς να διαχειριστεί την υπόθεση «τίτλος». Το πιστώνεται και αυτό ο Αργεντίνος τεχνικός, έδειξε σε παίκτες που δεν γνώριζαν το «δρόμο» του πρωταθλητισμού.

Σε συνδυασμό με το νέο γήπεδο, η ΑΕΚ «θωρακίστηκε». Με βάση τη Νέα Φιλαδέλφεια, απέκτησε την «αύρα» της πρωταθλήτριας. Ήταν καλύτερη από όλους και για πρώτη φορά και μετά από πολλά χρόνια ήταν κυρίαρχη εντός αγωνιστικού χώρου. Το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι πέρσι την ίδια ακριβώς στιγμή, την προτελευταία αγωνιστική των play – off στο Κλεάνθης Βικελίδης, η ΑΕΚ έφτανε στον πάτο του «βαρελιού». Με ανατροπή από 0-2 σε 3-2 έχανε από τον Άρη το ευρωπαϊκό «εισιτήριο».

Ένα χρόνο μετά, στο ίδιο γήπεδο, επέστρεψε για να ολοκληρώσει την αποστολή. Μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, έγινε σωστή δουλειά για να φτάσει η ομάδα ένα βαθμό μακριά από την «στέψη». Αυτό κάνει ακόμη πιο σπουδαίο το επίτευγμα. Η χρονιά ωστόσο δεν έχει τελειώσει. Υπάρχει το τελευταίο παιχνίδι – γιορτή στην ΟΠΑΠ Αρίνα και ο «πολύπαθος» τελικός του Κυπέλλου. Η ΑΕΚ φτάνει στο τέλος μία επιτυχημένης χρονιάς, που ενδεχομένως να περιλαμβάνει την κατάκτηση του «νταμπλ».

Facebook Comments