Η πρόσφατη δημοσκόπηση της GPO, η οποία  παρουσιάστηκε τις τελευταίες ημέρες, επιβεβαιώνουν κάτι το οποίο ήταν σαφές και μετά το αποτέλεσμα και των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδος, μετά την μεταπολίτευση του 1974, το πολιτικό μας σύστημα είναι ετεροβαρές. Υπάρχει μόνον ένα ισχυρό κόμμα, το οποίο κινείται στα επίπεδα του 40%, όπως και στις εκλογές της 25 Ιουνίου, δηλαδή η Νέα Δημοκρατία. Και υπάρχει μια πολυκερματισμένη αντιπολίτευση στα αριστερά της Νέας Δημοκρατίας με τρία κόμματα λίγο-πολύ στα ίδια επίπεδα, ο ΣυΡιζΑ, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και λίγο χαμηλότερα του ΚΚΕ. Και τρία κόμματα πολύ μικρότερα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Δηλαδή το κυβερνών κόμμα υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού, χωρίς να υπάρχει κανείς που να μπορεί να τον αμφισβητήσει. Αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ άλλοτε στην ιστορία της πατρίδας μας και του πολιτικού μας συστήματος. Και ουδείς μπορεί να προβλέψει πως θα εξελιχθεί αυτή η κατάσταση, η οποία είναι όντως ιδιαίτερα προβληματική για το πολιτικό μας σύστημα. Για μένα που ανήκω στο χώρο της νέας Δημοκρατίας είναι ασφαλώς ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι αναγνωρίζεται από τον ελληνικό λαό η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης μας. Αλλά ταυτόχρονα μου προκαλεί ιδιαίτερο προβληματισμό το γεγονός ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν διαθέτει εναλλακτικές λύσεις. Και αυτό ενδεχομένως να εγκυμονεί πολλούς κινδύνους ακόμη και για την ίδια την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο πρώτος κατά την γνώμη μου μεγάλος κίνδυνος που απειλεί και την ίδια την κυβέρνηση είναι, τι άλλο, το ενδεχόμενο η απουσία αντιπολίτευσης να δημιουργήσει συνθήκες αλαζονείας και εφησυχασμού στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος και της κυβέρνησης.

Αυτός είναι εκτιμώ  ο μεγαλύτερος κίνδυνος που απειλεί αυτή τη στιγμή τη Νέα Δημοκρατία. Είναι ο μοναδικός κίνδυνος που πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα κάθε στέλεχος της. Είμαι βέβαιος ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα επιτρέψει, όπως έχει καταδείξει μέχρι στιγμής, να εμφανιστούν τέτοια φαινόμενα. Αλλά είναι και χρέος όλων των στελεχών να αντιδράσουν με τον ίδιο τρόπο, υπεύθυνα, σοβαρά και αποτελεσματικά. Διότι πλέον ο αντίπαλος της Νέας Δημοκρατίας και της κυβέρνησης δεν είναι άλλος από τα πραγματικά προβλήματα της καθημερινότητας και τα μεγάλα προβλήματα της σε του έθνους σε διεθνές επίπεδο. Μ’ αυτά αντιμάχεται και μ’ αυτά πρέπει να αντιμάχεται η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Χωρίς αλαζονεία,χωρίς έπαρση,  χωρίς εφησυχασμό, που αποτελούν τις μεγάλες παγίδες για κάθε κυβέρνηση που έχει κερδίσει τόσες εκλογές διαδοχικά με μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα κόμματα. Συνεπώς στην παγίδα του εφησυχασμού και της αλαζονείας σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να πέσουμε. Γιατί εμείς είμαστε και πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε υπηρέτες του ελληνικού λαού.

Ταυτόχρονα όμως υπάρχει ένας πολύ μεγάλος προβληματισμός για τη δημιουργία ενός έτερου πόλου, που θα αντιμάχεται επ’ ίσοις όροις την Νέα Δημοκρατία. Αυτή την  στιγμή τέτοιος πόλος δεν υπάρχει και ουδείς γνωρίζει αν θα προκύψει στην πορεία. Ενδεχομένως να υπάρξουν βίαιες αλλαγές, εάν η κυβέρνηση δεν καταφέρει τους στόχους της και δεν καταφέρει να λύσει τα πραγματικά προβλήματα, όπως είναι η ακρίβεια που αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία για τα κόμματα που βρίσκονται αριστερότερα του κυβερνώντος και τα οποία μέχρι στιγμής είναι κατώτερα των προσδοκιών της κοινωνίας μας και του λαού της. Αν δεν φροντίσουν να παρουσιάσουν πειστική εναλλακτική λύση για τη διακυβέρνηση του τόπου, θα είναι υπεύθυνα για την αποτυχία του πολιτικού συστήματος. Ενός συστήματος, της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, που πρέπει να περιφρουρήσουμε πάση θυσία

Facebook Comments