Την ώρα που γράφονται αυτές οι σειρές είναι 29/12/2023. Σήμερα έγινε στην Θεσσαλονίκη η κηδεία του άτυχου αστυνομικού Γεώργιου Λυγγερίδη που έχασε την ζωή του τόσο βάναυσα και άδικα σε μια θανατηφόρα επίθεση.

Αύριο θα γίνει στην πόλη μας η κηδεία του 32χρονου αστυνομικού που χάθηκε μπαμπέσικα από το μαχαίρι ενός μεθυσμένου τραμπούκου.

Η μπάντα, τα αγήματα και οι αξιωματικοί που κρατάνε τις ταινίες των φερέτρων έχουν πολύ δουλειά αυτές τις μέρες. Οι δύο θάνατοι έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά από αδόκητους θανάτους αστυνομικών.

Είναι να εξοργίζεσαι με την αδιαφορία που επικρατεί για το τόσο χαμένο αίμα εν ώρα καθήκοντος τόσο νέων ανθρώπων. Η Ελληνική κοινωνία μετά από δεκαετίες πλύσης εγκεφάλου έχει εμποτιστεί από τα στερεότυπα που του υπαγορεύει η νοοτροπία της ανυπακοής και του δικαιωματισμού άνευ υποχρεώσεων. Ο μπασκίνας, ο μπάτσος…. Αλλά είναι αυτός ο μπασκίνας και αυτός ο μπάτσος που θα φωνάξεις για να ανοίξει δρόμο να φτάσει γρήγορα η ετοιμόγεννη γυναίκα σου στο νοσοκομείο. Είναι αυτοί που θα πάρεις τηλέφωνο όταν βρεθείς σε κίνδυνο. Είναι αυτοί που θα καλέσεις όταν πέσεις θύμα ενδοοικογενιακής βίας ή όταν ο ανοϊκός γονιός σου θα φύγει ξαφνικά από το σπίτι. Και είναι αυτοί που δέχονται όλο το πλήθος της οργής του πολίτη προς το κράτος.

Γιατί όλα αυτά; Απλούστατα γιατί αυτή είναι δουλειά τους και αυτή είναι η ανάξια πληρωμή που τους επιφυλάσσουμε. Ναι, κακό δημόσιο η αστυνομία με τις κλίκες του και τις εσωτερικές δολοπλοκίες του αλλά είναι εκεί όταν ο πολίτης το χρειάζεται.

Η μπάντα παιάνιζε το «Funebre», τα αγήματα αποδίδουν τιμές, επικήδειοι εκφωνούνται και μετά η ζωή θα συνεχιστεί όπως πρώτα. Αν θέλουμε όμως το αίμα αυτών των παιδιών να μην είναι πραγματικά χαμένο δεν πρέπει να αφήσουμε την θυσία τους να ξεχαστεί.

Μόνον αυτή η τραγική ανάμνηση θα μπορέσει να μας απαλλάξει από τα νεοελληνικά ας συμπλέγματα.

Facebook Comments