2019-2024 – The great reshit

Η κυβέρνηση κλείνει μία πενταετία μέσα στην οποία έχει κάνει σειρά στοχευμένων αποτυχιών που κατάφερε να διαφημίζει ως επιτυχίες.

H ραχοκοκαλιά των αποτυχιών αυτών εδράζεται πάνω στο ευαίσθητο δίπολο αφενός μεν του αποπληθυσμου της επαρχίας και αφετέρου των ελευθέριων επαγγελμάτων και των αγροτών.

Τα φαινομενικά ασύνδετα αυτά στοιχεία είναι ακριβώς εκείνα που διασφαλίζουν την ελευθερία σε μία κοινωνία και την αξιοπρεπή διαβίωση.

Εισαγωγικά μπορούμε να πούμε ότι σειρά ενεργειών -σε συνέχεια άλλων ενεργειών και πράξεων που προηγήθηκαν στην ίδια κατεύθυνση από το 2010 με τα μνημόνια – επιχειρήθηκε να κατατροπωθεί κάθε πιθανότητα να αναπτυχθούν οι ανωτέρω τομείς.

Πιο συγκεκριμένα.

1. Ενώ το airbnb ξεκίνησε επί της προηγούμενης κυβερνήσεως του σύριζα και έκανε εξαιρετικό καλό στην ελληνική κοινωνία δίνοντας ένα επιπλέον εισόδημα σε μία χειμαζόμενη οικονομία, ό,τι ακολούθησε από το 2019 και μετά ήταν καταστροφικό. Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με την golden visa.

Γέμισε λοιπόν η Αθήνα airbnb και εξαγοράστηκαν εκατοντάδες κατοικίες από ξένους.

Η συνέπεια όμως όπως ξέρουμε όλοι είναι να εκτοξευτούν τα ενοίκια με συνέπεια να είναι αδύνατη η διαβίωση μιας οικογένειας στην Αθήνα καθώς από εκεί που κατά μέσο όρο έδινε 5οο – 600€ για ένα διαμέρισμα σήμερα να δίνει ενοίκιο μέσου όρου 8οο – 900€. Επομένως η ελληνική οικογένεια επιβαρύνθηκε κατά μέσο όρο με 400 – 500€ το μήνα πρόσθετα έξοδα.

Προσθέτουμε σε αυτό και την επιβάρυνση από την εκτόξευση του ρεύματος βάζουμε και μπόλικη σάλτσα από την ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ και έχουμε μία αποτυχία μεγαλειώδη.

Το θετικό θεωρητικά είναι ότι από την golden visa έρρευσε χρήμα στα κρατικά ταμεία και αποπληρώνονται θεωρητικά πιο γρήγορα τα χρέη της Ελλάδος.

Το θέμα όμως είναι ότι το χρέος της Ελλάδας είναι μαύρη τρύπα που δεν τελειώνει ποτέ.

Αντιθέτως το πρόβλημα με την ακρίβεια ακόμη κι αν παρθούν τώρα μέτρα θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο τρία χρόνια για να εξομαλυνθεί.

8 χρόνια μνημόνια 3 χρόνια covid κι άλλα τόσα χρόνια ακρίβεια είναι όμως πολλά χρόνια για μία χώρα και μία κοινωνία και τρομερά δοκιμασμένη σε δυσκολίες με καταρρέον δημογραφικό και την Τουρκία απέναντι.

Έχει προταθεί εδώ και χρόνια να κατευθυνθεί η golden visa έξω από την αττική για να αναπτυχθεί η επαρχία. Η πραγματική επαρχία, όχι η Ρόδος και η Μύκονος.

Η κυβέρνηση έγραψε στα παλιά υποδήματά της αυτή την προτροπή και την ίδια στιγμή που η Αθήνα έχει γίνει πανάκριβη για να ζει κανείς κυρίως λόγω των ακινήτων της η επαρχία διαλύεται μ ε άπειρους τρόπους.

2. Στην επαρχία λοιπόν αυτά τα χρόνια τα τελευταία 5 είχαμε ένα μπαράζ κοινωνικής διάλυσης.

Τον μπαράζ αυτό ξεκίνησε με την κατάργηση σειρά τραπεζικών υποκαταστημάτων. Ταυτόχρονα υπήρξε κατάργηση σειράς υποκαταστημάτων των ελτα και πολλών δημοσίων υπηρεσιών (από το 2010) και το μπαράζ αυτό συνεχίστηκε με την κατάργηση ειρηνοδικείων και άλλων δικαστηρίων το 2024.

Το αποτέλεσμα;

Οι μικρές πόλεις της επαρχίας που ήδη βαρυγκωμούσαν αποστερούνται όχι μόνο τον υπηρεσιών για τους πολίτες που ζούνε εκεί αλλά και των θέσεων εργασίας -έστω και των μερικών δεκάδων- που απασχολούσαν δημοσίους υπαλλήλους. Ανθρώπους με κάποιο σχετικά σταθερό εισόδημα που μπορούσαν να διαβιώσουν και να βοηθήσουν την τοπική οικονομία και εν πάση περιπτώσει να συμπυκνώσουν μία μικρή μεσαία τάξη.

Είναι προφανές ότι ένα μέρος χωρίς διοικητικές δομές και υπαλλήλους, ειδικά στην ελληνική επαρχία που είναι αποβιομηχανισμένη, οδηγεί στην πλήρη χωριατοποίηση, μέσω της απουσίας μορφωτικής και οικονομικής μεσαίας τάξης και άρα στην οπισθοχώρηση σε μία κοινωνία αποκλειστικά εργατών και χειρωνακτών.

Αξίζει να τονίσουμε εδώ ότι τέτοιου είδους κοινωνία στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ.

Ακόμη και στα πρώτα χρόνια του ελληνικού κράτους όλες οι κωμοπόλεις και τα χωριά είχαν τη δημόσια υπηρεσία τους κι ακόμη και επί τουρκοκρατίας είχαν όλες τους τις υπηρεσίες και αξιωματούχους σε κάθε περιοχή.

Πρόκειται λοιπόν για μία πολιτιστική καταστροφή άνευ προηγουμένου.

1. Τρίτον η κυβέρνηση συνεχίζει να διαλύει την μικρομεσαία ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα δημιουργώντας οικιστικά ολιγοπώλια.

Η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι τίποτα καινούργιο – πάνω-κάτω τα περισσότερα στελέχη της ήταν και στην κυβέρνηση  σαμαρά την επάρατη περίοδο των μνημονίων  -που επέβαλαν τον ενφια και σειρά άλλων καταστροφικών μέτρων.

Φυσικά και οι κυβερνήσεις του πασοκ την ίδια περίοδο έκαναν ακριβώς τα ίδια.

Δεν είναι άμοιρη ευθύνης και η κυβέρνηση του σύριζα επί της οποίας δρομολογήθηκαν οι δασικοί χάρτες που αχρήστεψαν τεράστιο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας των ελλήνων.

Η ουσία είναι όμως ότι για το δασικούς χάρτες ενώ ήταν γνωστό το πρόβλημα που θα δημιουργούταν η σημερινή κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για να αποχαρακτηριστούν με εύκολο τρόπο όσες εκτάσεις εμφανώς δεν είναι δασικές παρότι εσφαλμένα χαρακτηρίστηκαν τέτοιες.

Επομένως χιλιάδες ιδιοκτήτες αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν τη γη τους περιμένοντας ολόκληρα χρόνια να εξεταστούν οι αντιρρήσεις.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά επιχειρείται αυτή την περίοδο να περάσει νομοσχέδιο βάση του οποίου θα απαγορεύεται η δόμηση στα εκτός σχεδίου αγροτεμάχια και οικόπεδα εάν δεν έχουν λέει πρόσωπο σε δρόμο γιγαντίων διαστάσεων και μάλιστα αυτός ο δρόμος να είναι επίσημα να αναγνωρισμένος και τρίχες κατσαρές.

Σύμφωνα με το ΤΕΕ αυτή η ρύθμιση θα αχρηστέψει 8 στα 10 ακίνητα στην Ελλάδα.

Με δεδομένο ότι πλήγεται κυρίως η επαρχία είναι προφανές ότι η ηθελημένη ή όχι  στόχευση είναι εμμέσως πλην σαφώς να εδραιωθεί για πάντα το ολιγοπώλιο της Αθήνας και των Κυκλάδων στο real estate και να μη μπορέσει να αναπτυχθεί καμία άλλη περιοχή στη χώρα.  Η σιωπή των βουλευτών της επαρχίας, εγκληματική.

Να έχουμε δηλαδή από τη μία ιδιοκτήτες των οποίων η περιουσία συνεχώς θα αυξάνει σε αξία και από την άλλη ιδιοκτήτες που η γη τους θα αξίζει μηδέν.

Η σειρά των εγκληματικών αυτών χτυπημάτων είναι – ενφια – έπειτα δασικοί χάρτες -και τώρα απαγόρευση δόμησης στα εκτός σχεδίου.

4. Η σημερινή κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία και συνέχεια των προηγουμένων κυβερνήσεων συνεχίζει για 14ο χρόνο να κυνηγάει τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Το ελευθέριο επάγγελμα είναι το μόνο που δίνει πραγματική ελευθερία θεωρητικά στον εργαζόμενο και αυτός είναι και ο λόγος που βάλλεται με φόρους και απαιτήσεις ώστε να εξαλειφθεί και να γίνουν όλοι μισθωτοί.

Αποκρύπτεται επίσης ότι έχει αλλάξει ο χάρτης των ελευθερίων επαγγελμάτων δηλαδή έχει αλλάξει εντελώς η σύνθεση του τοπίου αυτού σε σχέση τουλάχιστον με το 2010 και πριν. Φυσικά τέτοια στοιχεία δεν θα δοθούν ποτέ στη δημοσιότητα αλλά είναι βέβαιο ότι από το ένα εκατομμύριο και βάλε ελεύθερους επαγγελματίες που υπήρχαν τότε στην Ελλάδα σήμερα ζήτημα είναι να έχουν απομείνει το εν τρίτο από αυτούς για αυτό και υπάρχει τρομακτική έλλειψη σε τεχνικά επαγγέλματα όπως υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, ψυκτικοί και άλλοι.

Σε αυτό που σήμερα απατηλά αποκαλεί η κυβέρνηση ελεύθεροι επαγγελματίες συμπεριλαμβάνονται ένα κάρο καινούργιο σχήματα όπως ΙΚΕ και λοιπά τα οποία συνήθως είτε είναι κατασκευές ανάγκης για να γλιτώσουν οι φτωχότεροι τη φορολογία είτε κατασκευές πονηριάς τον πλουσιοτέρων για να πληρώσουν πολύ λιγότερα από αυτά που θα έπρεπε αλλά και αποκλειστικά μέσα για να υπαχθουν στα ευρωπαϊκά κονδύλια πάσης φύσεως.

Με δεδομένο τέλος ότι ο βασικός πυρήνας των ελευθέρων επαγγελματιών ήταν ανέκαθεν οι έμποροι του τεβε και ότι αυτού του είδους το μικρεμπόριο έχει εξαλειφθεί εντελώς θα δούμε κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό. Ότι δηλαδή μεγάλο μέρος των σημερινών ατομικών επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελματιών είναι αλλοδαποί που έχουν αναλάβει με μίνι μάρκετ και άλλες επιχειρήσεις το μικρεμπόριο κυρίως της αττικής. Πράγματι πουθενά δεν θα δει κανείς μικρή επιχείρηση μίνι μάρκετ ή εμπορικό κατάστημα της γειτονιάς -που κάποτε ήταν ο κανόνας – μιας και οι τελευταίοι καταχρεώθηκαν με τα μέτρα των μνημονίων και έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους. Συναφώς σπάνια θα δει κάνεις στις μικρές πόλεις και τα χωριά καφενεία και καφέ μπαρ και ψησταριές ακόμα ανοιχτά μιας και ομοίως τα περισσότερα έκλεισαν από τα φορολογικά μέτρα τα δυσβάστακτα στις ίδιες εποχές. Είναι λογικό λοιπόν το συμπέρασμα ότι αντικαταστάθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό ή ραχοκοκαλιά των ελευθέρων επαγγελμάτων με τελείως άλλο δυναμικό. Ενδέχεται μάλιστα λόγω των ευρωπαϊκών επιδοματικών πολιτικών και άλλων ελαφρύνσεων  να είναι αρκετά πιο εύκολο στους αλλοδαπούς που έχουν αναλάβει το μικρεμπόριο της χώρας να διατηρούν ατομικές επιχειρήσεις τους απ ότι στους ημεδαπούς.

5.Η στρεβλή ανάπτυξη της Ελλάδας συνεχίζεται με την αισχρή ανοικοδόμηση της αττικής.

Πράγματι η οικοδομική ανάπτυξη της αττικής τα τελευταία χρόνια ήταν αξιοσημείωτη. Το πρόβλημα όμως είναι ότι αυτό μάλλον κακό είναι και θα εξηγήσουμε το γιατί.

Είναι γνωστό ότι αυτή που χρειάζεται ανοικοδόμηση δεν είναι η Αθήνα αλλά η επαρχία που θα μπορούσε να φιλοξενήσει τις μελλοντικές οικογένειες της χώρας για ένα καλύτερο επίπεδο ζωής. Αντιθέτως η επαρχία ουδεμία οικοδομική ανάπτυξη είχε.

Θα δούμε ότι οι περιοχές που είχαν τη μεγαλύτερη ανοικοδόμηση ήταν αυτές τις νέας Σμύρνης, της γλυφάδας, του ελληνικού και γενικά θα λέγαμε τον βορείων και νοτιών προαστίων. Κάτι που είναι και λογικό βέβαια γιατί πουθενά αλλού δεν υπήρχε ανοιχτός χώρος για να  οικοδομηθεί.

Το πρόβλημα όμως που δημιουργείται είναι ότι σύντομα αυτό που καθιστούσε ελκυστική τη νέα Σμύρνη ή το ελληνικό και την Ηλιούπολη, δηλαδή οι ανοιχτή ελεύθεροι χώροι, θα αποτελέσει ανάμνηση.

Με άλλα λόγια η περιοχές αυτές θα έρθουν αντιμέτωπες με την κυψέλοποίησή τους πολύ σύντομα. Θα γίνουν δηλαδή τόσο πυκνοδομημένες που θα εξαλειφθεί η θέα, ο ήλιος και ησυχία.  Κάποιος που δίνει τώρα 300.000€ για ένα διαμέρισμα στις νεόδμητες αυτές περιοχές πολύ σύντομα ίσως διαπιστώσει ότι είναι σαν να αγόρασε ένα διαμέρισμα στην κυψέλη.

Προσέτι, σημαντικό μέρος των αγορών των νεόδμητων αυτών διαμερισμάτων γίνεται από αλλοδαπούς πάσης φύσεως. Συνήθως φτωχά στρώματα στο κέντρο και πιο ευκατάστατους αλλοδαπούς στα προάστια. Ειδικά η περιοχή των νοτίων προαστίων σε λίγα χρόνια θα αποτελείται πλειοψηφικά από ξένους υψηλών εισοδημάτων.

Τούτο όμως μας δείχνει ότι ελάχιστο είναι το όφελος από το φαινόμενο αυτό για την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας η οποία δεν έχει την αγοραστική δύναμη να αγοράσει σ αυτές τις περιοχές.

Ταυτόχρονα το γεγονός ότι το οικιστικό αυτό κεφάλαιο αναλώνεται για άλλη μία φορά χωρίς σημαντικά οφέλη για την ελληνική κοινωνία  είναι απογοητευτικό μιας και ακόμα και τα έσοδα απ όλη αυτή την δραστηριότητα που εισπράττει το κράτος ισχνά αποτελέσματα έχουν για την απόσβεση των μεγάλων χρεών του.Τέλος φόρμας

Αν μπορούσε κανείς να δώσει τον ορισμό ενός ελεύθερου ανθρώπου θα ήταν ενός αγρότη ή ελεύθερου επαγγελματία που έχει οργανώσει αρκετά καλά τη ζωή του στην επαρχία και που μπορεί ενδεχομένως να κάνει δύο ή και περισσότερες δουλειές ταυτόχρονα. Που θα έχει δική του οικογένεια και παιδιά και προφανώς τη σύζυγό του και θα κατέχει κάποια έκταση αρκετή για να χτίσει και να δημιουργήσει ό,τι επιθυμεί.

Σειρά καταλυτικών αλλαγών τα τελευταία 20 χρόνια έχει σαρώσει αυτό το πρότυπο ελευθερίας. Αρχικά με τη ολική φυγή των γυναικών από την επαρχία -που καθιστά αδύνατο να δημιουργηθούν οικογένειες -ακολούθως με την απαξίωση με πολλούς τρόπους των αγροτικών αλλά και γενικά τον ελευθεριών επαγγελμάτων και τέλος με όλα τα ανωτέρω.

Η κυβέρνηση σπρώχνει τους πάντες να γίνουν μισθωτοί που θα πληρώνουν όλο τους το εισόδημα σε φόρους, ενοίκια και ενέργεια και υποχρεωτικά θα κατοικούν στην αττική.

Η μόνη χρησιμότητα της επαρχίας θα είναι ως νεκροταφείο μιας και αυτά της αττικής είναι ακριβά και ανεπαρκή για τον πληθυσμό που έχει φτάσει, με συνέπεια να είναι περιζήτητα αυτά των χωριών.