«Με την ατομική ευθύνη… αυτή η αντίληψη περί ατομικής ευθύνης δεν πρόκειται να λύσει απολύτως τίποτα». Αυτά είναι ακριβώς απόμαγνητοφωνημένα τα λόγια του κ. Γιώργου Τσίπρα στην ερώτηση ποιος πρέπει να πληρώνει όταν ένας μαθητής σπάσει τρία τζάμια και ένα θρανίο στο σχολείο του. Και ο κ. Τσίπρας συνέχισε: «Δηλαδή μέχρι τώρα ποιος τα πλήρωνε;» «Όλοι μας» του απάντησαν οι συνάδελφοι που έκαναν την συνέντευξη. Κι εκείνος συμπλήρωσε: «Να συνεχίσουμε να τα πληρώνουμε όλοι μας».
Όλη αυτή την εισαγωγή την γράφω, διότι ο κ. Τσίπρας εμφανίστηκε στον ΣΚΑΪ την επομένη των δηλώσεων που σας παρέθεσα και μίλησε για μονταζιέρα. Όμως τα λεγόμενά του που σας παραθέτω δεν είναι μονταρισμένα. Είναι ακριβώς αυτά που είπε. Φαίνεται όμως ότι κι ο ίδιος κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με αυτά που είχε πει και άρα θα έπρεπε να ανασκευάσει, χωρίς όμως να «χάσει πρόσωπο» όπως θα λέγαμε κάνοντας απ’ ευθείας μετάφραση από τα αγγλικά.
Προσωπικά ως γονέας πέντε αγοριών δεν μπορώ να φανταστώ τί μπορεί να σκέφτεται ο κ. Τσίπρας λέγοντας ότι «αυτή η αντίληψη περί ατομικής ευθύνης δεν πρόκειται να λύσει απολύτως τίποτα» αν όμως ένας εκ των γιών μου βανδάλιζε το σχολείο του θα το θεωρούσα υποχρέωσή μου να απoκαταστήσω τις ζημιές. Θα το έκανα είτε πληρώνοντάς τες, είτε απαιτώντας από τον γιό μου να εργαστεί ώστε να τις αποκαταστήσει. Αν για παράδειγμα έγραφε σε έναν τοίχο θα τον έβαζα να βάψει αυτόν τον τοίχο. Αν έσπαγε ένα τζάμι θα πλήρωνα γι’ αυτό και φυσικά στη συνέχεια να του επέβαλα μία ανάλογη περικοπή χαρτζιλικιού για όσο διάστημα θα χρειαζόταν ώστε να αποπληρωθεί το κόστος της εργασίας.
Για τον κ. Τσίπρα όμως αυτά δεν είναι λογικά. Πιο λογικό όμως φαντάζει για εκείνον, όταν γίνεται μία ζημιά ο γονέας του παιδιού που την προκάλεσε να πει στο σπλάχνο του «δεν πειράζει αγόρι/κορίτσι μου. Μην στενοχωριέσαι. Σιγά μην τα πληρώσουμε εμείς». Και κάπως έτσι, το παιδί θα πάει και στο πανεπιστήμιο, όπου προφανώς και θα έχει το απόλυτο «δικαίωμα» να εκφραστεί στους τοίχους του ιδρύματος, εννοείται ότι θα μπορεί να κάνει μία κατάληψη (δημόσιος χώρος σου λέει είναι, άρα μου ανήκει), προφανώς θα μπορεί να πετάξει μπογιές στο γραφείο του πρύτανη ή ακόμα καλύτερα να εισβάλει σε αυτό να τον/την προπηλακίσει στο όνομα της ελευθερίας έκφρασης και φυσικά όλα αυτά να γίνουν χωρίς καμία συνέπεια.
Κι αυτό διότι δεν πρέπει -κατά Γιώργο Τσίπρα- να υπάρχει ατομική ευθύνη. Μόνο μπάχαλο.
Συγχαρητήρια κε. Τσίπρα.
Facebook Comments