Είναι η Δημοκρατία ρε φίλε!
Το σοφότερο των Πολιτευμάτων!


Γιατί σε αφήνει ελεύθερο, να ξεδιπλώσεις κάθε πτυχή της προσωπικότητάς σου, κάθε κρυφό ή φανερό σου ”θέλω”, να εκφράσεις άποψη, να μοιράσεις γνώση, να πεις χαζομάρα, να δημιουργήσεις, να διαπρέψεις, να αμειφθείς, να ξεχωρίσεις.

Γεννιέσαι σε ένα κορακοβούνι στη μέση του πουθενά κι άμα η ψυχή σου το λέει και το μυαλό σου δουλεύει, μπορείς να διδάξεις στο καλύτερο Πανεπιστήμιο, να διοικήσεις μια μεγάλη εταιρεία, να γίνεις έμπορος σπουδαίος, να αγορεύσεις στο βήμα της Βουλής.

Γεννιέσαι σε μια βίλα, μέσα στη χλιδή και στον πλούτο, νταντάδες σε κανακεύουν από τα πρώτα σου βήματα, φοιτάς στα καλύτερα σχολεία, μα αν είσαι φελός, φελός θα παραμείνεις κι αυτό θα φανεί αργά ή γρήγορα.

Η ζωή των ανθρώπων στη Δημοκρατία, είναι μια μεγάλη πίστα χορού!
Κι εσύ είσαι ελεύθερος!

Βγες παιδί μου και χόρεψε, πάρε την ευθύνη, πάρε τα ρίσκα σου!
Αν χορέψεις καλά, σωστά και μετρημένα, θα σε χειροκροτήσουν.
Αν κάνεις τον καραγκιόζη, είτε γιατί είσαι καραγκιόζης, είτε γιατί δεν έμαθες ποτέ να χορεύεις, κοίτα να δεις..

Η Δημοκρατία, πάλι θα σε προστατέψει, θα σε διδάξει τι πρέπει να κάνεις, θα σου πει,πως η πίστα δεν είναι όλη δική σου, χορεύουν κι άλλοι κι όσοι κι αν χορέψουν,πάλι θα χωράνε.

Γιατί η Δημοκρατία τους χωράει όλους!

Και κοίτα τώρα αχάριστε κι ανεπίδεκτε μαθήσεως, τι πας να κάνεις!
Βγάζεις μια καρέκλα στη μέση της πίστας, ανεβαίνεις πάνω, απαιτείς να κατέβουν όλοι οι υπόλοιποι και μας λες ,κοιτώντας μας με μίσος και οργή! ”Η Δημοκρατία”, είναι βρωμερή ανακάλυψη των δυτικών κοινωνιών… Που ακούστηκε αυτό; Γιατί να είμαι ελεύθερος να κάνω ότι γουστάρω και λέω την αποψάρα μου, ενώ επί της ουσίας ξεφτιλίζομαι; Γι’ αυτό γουστάρω χαλινάρι, γι’ αυτό με πιάνει δέος μπροστά σε Κασιδιάρηδες, Βλαδίμηρους και Ζωίτσες και τρέμω σαν το φύλλο και λέω από μέσα μου, σφάξε με Αγά μ’ να αγιάσω!

Εγώ δεν μπορώ να βάλω φρένο στη χαζομάρα μου, επίσης δεν έχω καμία διάθεση να χαλαλίσω την εύκολα κερδισμένη ημιμάθειά μου, προκειμένου να μάθω ιστορικές και επιστημονικές αλήθειες.

Είμαι φελός, είμαι ντενεκές άδειος και με έχει κουράσει ο θόρυβος που κάνω, ανεμπόδιστος από τη Δημοκρατία.
Καταπιέστε με ρε γμτ!”

Κάπως έτσι σκέφτονται οι λάτρεις των ολοκληρωτικών καθεστώτων! Ο αγώνας κι η αγωνία των νοημόνων για πρόοδο τους κομπλάρει, τους φέρνει αντιμέτωπους με τους βαθύτερους δαίμονές τους, που δεν τόλμησαν ποτέ να αντιμετωπίσουν.

Μπορεί να ναι η μάνα τους, από την οποία δεν απογαλακτίστηκαν ποτέ, μπορεί να ‘ναι ο σύζυγος, από την καταπίεση ή την αδιαφορία του οποίου, υποφέρουν, μπορεί να ‘ναι η μέγαιρα σύζυγος, μπροστά στην οποία βαράνε προσοχές, ή το τραυματικό βίωμα του πατέρα δυνάστη..

Κάθε θαυμαστής δικτατόρων, κρύβει μέσα του ένα πληγωμένο,μα και ταυτόχρονα πολύ εγωιστή άνθρωπο.

Έναν άνθρωπο, που ενώ η Δημοκρατία και οι Θεσμοί της, του δίνουν την ευκαιρία να αλλάξει πίστα κι από την κακαμοιριά να περάσει στην αξιοπρέπεια, αυτός δεν το κάνει.
Είναι άρρωστα εγωιστής..

Δεν θέλει να γίνει αυτός αξιοπρεπής, θέλει να γίνουν όλοι οι υπόλοιποι, κακομοίρηδες.

Facebook Comments