Το χάσαμε το δάσος…

Γιορτή στο Προεδρικό Μέγαρο για την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας.
Πολλά χρόνια τώρα, αρκετή διαδικτυακή μελάνη ξοδεύεται για τα ελάσσονα.
Πρωτεύοντα ρόλο, το ντύσιμο των κυριών.
Λογικό, άνθρωποι είμαστε με αδυναμίες και μια φυσική ροπή να κάνουμε και λίγο πλάκα, να κουσκουσέψουμε..
Αφήστε που κάποιες και κάποιοι, δεν έχουν την ελάχιστη αντίληψη να κατανοήσουν, ότι άλλο μια εμφάνιση σε μια τέτοιου ειδικού βάρους εκδήλωση κι άλλο ένας γάμος στη Μακρυνίτσα, ένας καφές με φίλους στο Σύνταγμα ή, ένα γεύμα στην ψαροταβέρνα μετά από τη βουτιά στη θάλασσα.
Σε πολιτικό επίπεδο, το φτηνό, πεζοδρομιακό κλίμα που μερίδα της αντιπολίτευσης εισήγαγε στο Κοινοβούλιο, επηρέασε και την φετινή εκδήλωση..
Πήγε ο κ. Χαρίσης να πουλήσει επαναστατική κι ανθρωπιστική μαγκιά, απαιτώντας να μπει στο Προεδρικό Μέγαρο συνοδεία ενός Παλαιστίνιου, που είχε το όνομα φίρμας δερμάτινης τσάντας κι αγνώστων λοιπών στοιχείων..
Κι άντε και το κάνεις βρε Αλέξη!
Τόσα λεφτά κερδίζεις.
Πάρε του ένα κουστουμάκι του ανθρώπου, ίδιο με αυτό που φορούσε εσύ, έτσι, για να ρίξεις στάχτη στα μάτια, ότι δήθεν σέβεσαι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το χώρο που σε φιλοξενεί.
Τελικά, όξω κι ο Χαρίσης, όξω κι ο ταλαίπωρος ο Παλαιστίνιος.
Το χάσαμε το δάσος καιρό τώρα..
Κάτι δεντράκια κοιτάμε σαν χαζοί, που ο αέρας της πολιτικής αμορφωσιάς κουνάει πέρα δώθε.
Και σκεφτόμουν με το δικό μου, ρομαντικό πείτε το, παλιομοδίτικο, άντε και ηλίθιο, θα το δεχτώ, μυαλό μου, μια άλλου είδους, άλλου ύφους επετειακή εκδήλωση.
Παρούσα σαφώς η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.
Αλλά και πολλά παιδιά μέσα!
Η Γραμματεία της Προεδρίας, να καλεί από μήνες πριν σχολεία, Γυμνάσια και Λύκεια από όλη τη χώρα.
Να δηλώνουν συμμετοχή και με κλήρωση να επιλέγονται δύο τρία κάθε χρόνο.
Να εισέρχονται με ένδυμα ευπρεπές και καλαίσθητο.
Και ένας ιστορικός, η Μαρία Ευθυμίου πχ, να μιλάει στα παιδιά με λόγο απλό και κατανοητό για το τι πέρασε αυτή η Πατρίδα μέχρι να καταφέρει να γίνει ελεύθερη και δημοκρατική!
Να προσκαλούνται και τα παιδιά που μεγαλώνουν σε Δομές Προστασίας Ανηλίκων, παιδιά δηλαδή που κανείς ποτέ δεν θα τους ανοίξει μια πολιτική συζήτηση αξιώσεων και που όπως τα περισσότερα παιδιά, γίνονται συχνά έρμαια αντιδημοκρατικών ιδεολογιών και ιδεοληψιών.
Φλόγες είναι οι ιδέες της φιλοπατρίας, της προόδου και της δημοκρατίας.
Φλόγες που αργοσβήνουν..
Από κάπου πρέπει να ξαναπιάσουμε το κομμένο νήμα, να αρχίσουμε να υφαίνουμε απ’την αρχή το νόημα της Ελλάδας.
Κι αν όχι από τα παιδιά, τότε από πού…
Facebook Comments