«Τρύπα στο νερό το Ινστιτούτο Τσίπρα»

Ωδυνεν όρος κι έτεκεν μυν. Η ανακοίνωση των ονομάτων του επιστημονικού συμβουλίου του Ινστιτούτου Τσίπρα προκάλεσε βαθιά χασμουρητά στην κοινωνία, αλλά και γκρίνια στο αριστερό οικόπεδο, το οποίο δεν αποδεικνύεται άρτιο και οικοδομήσιμο. Ειδικά στον ΣΥΡΙΖΑ που αυτοκαταργήθηκε, πριν καν πάρει πρόσκληση για την κλειστή γιορτή που διοργανώνει ο τέως πρωθυπουργός τους.

Αν τα «βαριά» ονόματα του συμβουλίου είναι ο Κ. Γαβρόγλου, ο Ν. Μαραντζίδης, ο Γ. Χουλιαράκης και ο Ν. Λιάκος, τότε ιδού η τρύπα στο νερό. Όλοι τους υπήρξαν υπουργοί ή αποτυχημένοι σύμβουλοι του Α. Τσίπρα, όταν ήταν πρωθυπουργός, αλλά και όταν προσπάθησε ανεπιτυχώς να ξαναγίνει πρωθυπουργός. Παλιά και φθαρμένα πρόσωπα χωρίς φρεσκάδα, τα οποία δεν σηματοδοτούν κάτι πέραν του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ. Αν η διεύρυνση και το άνοιγμα είναι ο Α. Παπαγιαννίδης, πρόκειται για έναν δημοσιογράφο, ο οποίος εδώ και χρόνια είχε ταυτιστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ του 17%.

Αν οι ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες είναι η αντιστράτηγος, Ζ. Τσιριγώτης, που διαχειρίστηκε επιχειρησιακά το Μεταναστευτικό των ανοιχτών συνόρων και ήταν ο «πορτιέρης» στο συνέδριο του μπουζουκτσίδικου, τότε που «εσφάγη στο γόνατο» ο Στ. Κασσελάκης, εντάξει υπάρχει και επιχειρησιακός βραχίονας με έντονο άρωμα παλιού ΣΥΡΙΖΑ. Αν το άνοιγμα στην Τέχνη είναι ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Θ. Μαμουλίδης, έχει κι αυτός «εκτελεστικό» χαρακτήρα στα θρίλερ της αριστερής ίντριγκας, καθώς ήταν ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε στο πραξικόπημα κατά του Στ. Κασσελάκη, στέλνοντας τον τότε εκλεγμένο πρόεδρο του κόμματος στην Επιτροπή Δεοντολογίας, θέτοντας θέμα διαγραφής του εκλεγμένου από τη βάση προέδρου.

Υπάρχουν και ορισμένα καλά βιογραφικά με επιστημονικό ή ακαδημαϊκό αποτύπωμα, αλλά άγνωστοι χωρίς πολιτικό ίχνος. Αν το Επιστημονικό Συμβούλιο είναι ο προάγγελος του νέου κόμματος, τότε δεν έχει να πει και πολλά. Κάτι που είναι πιθανό να αποτυπωθεί και στις δημοσκοπήσεις του επόμενου διαστήματος.