Πριν (ξανα)ψηφίσεις ρώτα για ένα πράγμα: το ασφαλιστικό

Οι ασφαλιστικές εισφορές είναι τελικά ανταποδοτικές ή όχι;

Αν ήταν ανταποδοτικές, δηλαδή είχαν χαρακτήρα ασφαλιστικού συμβολαίου με ανάληψη ρίσκου από πλευράς ασφαλιστικού φορέα, παροχή συγκεκριμένων καλύψεων για τον συμβαλλόμενο, δυνατότητα τροποποίησης όρων μόνο κατόπιν κοινής συναίνεσης των δυο πλευρών και δικαίωμα διακοπής από πλευράς ασφαλισμένου και μετάβασης σε άλλο ασφαλιστικό φορέα, τότε ναι θα μιλάγαμε για ανταποδοτικότητα.

Όμως τίποτε από αυτά δεν ισχύει. Επιπλέον γνωρίζουμε όλοι ότι με τις εισφορές μας πληρώνονται συντάξεις άλλων γενεών και επιδόματα τρίτων. Ακόμα, οι κλάδοι υγείας και σύνταξης συγκεντρώνονται σε έναν τελικά ενιαίο κουβά, ο οποίος είναι κοινός και με τον ακόμα μεγαλύτερο κρατικό κουβά, τη μεγάλη «μαύρη τρύπα»των δημοσίων ταμείων.

Στην ουσία οι ασφαλιστικές εισφορές στην Ελλάδα είναι ένας τεράστιος συγκεκαλυμμένος φόρος, τον οποίο μάλιστα υποχρεωτικά απαιτεί το κράτος ανεξαρτήτως εισοδήματος των φορολογουμένων και φυσικά των παροχών που τους επιστρέφει.Επιπλέον, τα χρήματα των εισφορών διαχειρίζονται διοικήσεις ταμείων που επιλέγουν οι κυβερνήσεις κι όχι οι ασφαλισμένοι ή έστω αιρετοί εκπρόσωποι των ασφαλισμένων. 

Είναι συνεπώς φανερό ότι οι ασφαλιστικές εισφορές είναι μια ακόμα περίπτωση υποχρεωτικής,άδικης και αδιαφανούς φορολόγησης, η οποία επιβάλλεται ακόμα και σε άτομα με ελάχιστο ή και μηδενικό εισόδημα ή ακόμα ζημιογόνες επαγγελματικές δραστηριότητες. 

Περαιτέρω, όταν κάνεις αδυνατεί να πληρώσει στερείται παροχών υγείας ανεξάρτητα πόσων χρημάτων έχει καταβάλει στο παρελθόν. Όταν κάνει ρύθμιση ή πληρώσει τα οφειλόμενα τότε χρεώνεται υποχρεωτικά και τον κλάδο υγείας με προσαυξήσεις μάλιστα, ενώ είναι προφανές ότι δεν θα αποζημιωθεί αναδρομικά για παροχές υγείας που στερήθηκε στο μεσοδιάστημα ή τη φθορά της υγείας του επειδή αδυνατούσε να τη φροντίσει. 

Εκτός από φόρος δηλαδή, οι ασφαλιστικές εισφορές στη χώρα μας είναι επιπλέον και μια ξεδιάντροπη προσβολή. Μια εκκωφαντική δήλωση του κράτους μας ότι όχι μόνο δεν μας θεωρεί πολίτες, άξιους σεβασμού, από τους οποίους πηγάζει η εξουσία του, αλλά ανόητα υποζύγια, εύκολα αντικείμενα εκμετάλλευσης, τα οποία στέκονται εκεί έξω πάντα πρόθυμα να υποκλιθούν στις ορέξεις του κάθε πονηρού που η δική του κλίκα ελέγχει τους μηχανισμούς..

Πριν δημοκρατικά (ξανα)ψηφίσεις τον οποιονδήποτε και το οτιδήποτε θα έπρεπε να ξέρεις ποια είναι η πρόταση της υπό εξέταση επιλογής σου για το αίσχος που ονομάζουμε ασφαλιστικό σύστημα. Αν η απάντηση που λάβεις είναι ότι αυτό το χάλι διορθώνεται με μια κάπως πιο χρηστή διαχείριση θα ξέρεις με βεβαιότητα ότι σε κοροϊδεύουν.