Και Τώρα Τι;

Ωραία και όμορφα τα ηρωικά και πένθιμα δάκρυα. Ωραία και όμορφα τα λουλούδια, τα κεριά, τα συνθήματα.    Γενναίοι και οι λεονταρισμοί του τύπου «Έχουμε πόλεμο», αλλά η ουσία ποιά είναι; Μετά το Παρίσι πιστέψαμε ότι η Ευρώπη θα λάβει τα μέτρα της. Πιστέψαμε ότι οι μυστικές υπηρεσίες θα κατασχέσουν μέρος των ελευθεριών μας αλλά τουλάχιστον θα είμαστε ποιό ασφαλείς. Πλανηθήκαμε, ο ευρωπαϊκός πολιτισμός επέδειξε δάκρια και ελπίδα αλλά όχι δραστική άμυνα. Ότι έγινε στις Βρυξέλες δεν ήταν ήττα μόνον της Ευρώπης αλλά ήταν κάτι χειρότερο ήταν νίκη των Τζιχαντιστών. Τα εγκλήματα του φανατισμού για ακόμα μία φορά αποδείχτηκαν ποιό ισχυρά από κάθε μέτρο ασφαλείας στερεώνοντας με αυτό τον τρόπο έναν θρύλο που θα προσηλυτίσει πολλούς νέους φανατικούς, που θα θελήσουν και αυτοί με την σειρά τους να σπείρουν τον τρόμο και τον θάνατο.     

 Ο Ευρωπαϊκός κόσμος έχει κάνει την αυτοκριτική  του για το ιμπεριαλιστικό και αποικιοκρατικό παρελθόν του  περισσότερο από κάθε άλλον  πολιτισμό. Ίσως πρέπει να κάνει την αυτοκριτική για τις κοινωνικές συνθήκες που οδήγησαν τους φτωχούς νέους μουσουλμάνους στα νύχια του φανατισμού. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να σφίξει και άλλο τα λουριά των μέτρων ασφαλείας.

Για την Ελλάδα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα γιατί χώρες, όπως η Ολλανδία,  που  υποστήριξαν την χώρα μας στο θέμα του κλεισίματος της Βαλκανικής οδού από την Αυστρία  τώρα είναι αναγκασμένες να κλείσουν τα σύνορα τους. Δυστυχώς οι συνθήκες και η ανικανότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ  έχουν προσφέρει σε όλους αυτούς που καταφέρονταν κατά της χώρας μας την αφορμή που έψαχναν για να μας μετατρέψουν επίσημα στο Elli’s island  της Ευρώπης .

Οι ροές από την Τουρκία (παρά την συμφωνία) δεν αναμένεται να μειωθούν δραστικά, η Ελλάδα θα συνεχίσει να δέχεται πρόσφυγες και μετανάστες πέρα από τις δυνάμεις της ενώ η Ευρώπη θα θωρακίζεται. Υπό αυτές τις συνθήκες η χώρα μας θα τεθεί στο περιθώριο ως ο οικονομικά και κοινωνικά ασθενής της ΕΕ.

Δεν έχουμε φτάσει στην κάρδια της καταιγίδας είμαστε ακόμα λίγο μετά την έναρξη, έχουμε να δούμε  πολλά. Ένα είναι σίγουρο ότι σε αυτήν την καταιγίδα η Ελλάδα θα γίνει το εξιλαστήριο θύμα για το προσφυγικό μέσα σε μία κατάκλειστη και ιδεολογικά εξτρεμιστική ΕΕ.