Είναι γεγονός ότι η επένδυση της COSCO στον ΟΛΠ αποτελεί την πρώτη μεγάλη σχετικά επένδυση που πραγματοποιείται στη χώρα μας μετά από χρόνια ύφεσης και έντονης αποεπένδυσης η οποία εντατικοποιήθηκε το τελευταίο έτος.

Η επένδυση αυτή που έγινε με ιδιαίτερη ταλαιπωρία, πολύχρονες παλινωδίες και μάλλον σε χειρότερη μορφή από παλαιότερες προτάσεις που είχαν υποβληθεί. Πραγματοποιήθηκε διότι η χώρα μας παρά τα προβλήματα της, έχει όντως κάποια φυσικά αντικειμενικά πλεονεκτήματα στο διαμετακομιστικό εμπόριο. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που μια κρατική κατά βάση εταιρεία επέλεξε να αναλάβει το ρίσκο της πολιτικοοικονομικής αστάθειας της χώρας μας και εν τέλει να επενδύσει. Η επένδυση της δεν γίνεται δηλαδή με αυστηρά οικονομικούς όρους αλλά με όρους γεωπολιτικών συμφερόντων που αφορούν γενικότερα την Κινεζική οικονομία και για τα οποία συμφέροντα μπορούν να αντέξουν ένα υψηλό ποσοστό ρίσκου για την απόδοση της επένδυσης τους (ναι, υπάρχουν ομοιότητες με ανάλογες επενδύσεις σε τριτοκοσμικές χώρες).

Ακόμα και έτσι όμως είναι γεγονός ότι υπάρχουν πραγματικά σημαντικές δυνατότητες στο να αποτελέσει η Ελλάδα έναν σημαντικό κόμβο εμπορευμάτων ή και υπηρεσιών, όχι μόνο ως χώρα εισόδου εμπορευμάτων προς την Ευρωπαϊκή αγορά, αλλά και το αντίθετο.

Η γεωγραφική μας θέση, η ύπαρξη κάποιων βασικών υποδομών τόσο ελλιμενισμού όσο και ναυπηγοεπισκευαστικών βιομηχανιών καθώς και το μεγάλο μέγεθος της ελληνικής ναυτιλίας, δημιουργούν προϋποθέσεις για σημαντική ανάπτυξη σε αυτόν τον τομέα. Χωρίς βέβαια να παραβλέπουμε τον διεθνή ανταγωνισμό από άλλες χώρες που επιδιώκουν αντίστοιχο ρόλο.

Το πρόβλημα βέβαια έγκειται στο ότι δεν υπάρχει συνεκτική πολιτική προς τη κατεύθυνση της ισχυροποίησης της χώρας μας στο παγκόσμιο διαμετακομιστικό εμπόριο. Παρά τα σχέδια που έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς τίποτα δεν έχει υιοθετηθεί πλήρως από την ελληνική πολιτεία.

Χωρίς να διεκδικώ τεχνοκρατικές δάφνες σε ένα σύνθετο θέμα, αν έχεις σχέδια, κοιτάς τι μπορείς να κάνεις με μεταφορικές υποδομές (σιδηρόδρομοι, οδικές αρτηρίες), με διεθνείς συμφωνίες και με το νομοθετικό πλαίσιο που αφορά το διαμετακομιστικό εμπόριο, αλλά και με τις πληροφοριακές υποδομές. Δεν είσαι απλώς ένας παθητικός δέκτης ορισμένων προτροπών του επενδυτή (όπως έγινε με τη χάραξη μιας απαραίτητης σιδηροδρομικής γραμμής που πραγματοποιήσαμε μετά από πιέσεις της COSCO), αλλά προλαμβάνεις δημιουργώντας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, συνδέοντας όλα τα κομμάτια του παζλ της ελληνικής οικονομίας προς τη κατεύθυνση της δημιουργίας σαφούς συγκριτικού πλεονεκτήματος .

Η προώθηση της κατασκευής ακόμα και με ιδιωτικά κεφάλαια των απαραίτητων υποδομών σχεδιασμένες έτσι ώστε να υπηρετούν συνδυαστικές μεταφορές, η ανασυγκρότηση της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, η δημιουργία κινήτρων για την συγκέντρωση εταιρειών Logistics στα μεγάλα μας λιμάνια, σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες διπλωματικές κινήσεις και διεθνείς συμφωνίες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προοπτικές. Στο παζλ, αυτό άλλωστε μπορούμε να βάλουμε και τους χιλιάδες μορφωμένους άνεργους της χώρας μας οι οποίοι θα μπορούσαν δυνητικά να επανδρώσουν τις εταιρείες που θα ήθελαν να δραστηριοποιηθούν εδώ στον τομέα.

Όμως όλα τα παραπάνω αποτελούν ευχολόγια εφόσον δεν υπάρχει συνολική πολιτική βούληση, αλλά και κατανόηση από τη κοινωνία, των προοπτικών που ανοίγονται. Όταν παράλληλα με τις συμφωνίες έχουμε λαϊκιστικές φωνές που φωνάζουν ότι δήθεν θα αντισταθούν σε «ξεπουλήματα» λιμανιών, όταν διακόπτονται κάθε τόσο οι σιδηροδρομικοί δίαυλοι λόγω αδυναμίας αντιμετώπισης του μεταναστευτικού και όταν παράλληλα δε δείχνουμε αποφασιστικότητα στο να ανασυγκροτήσουμε δομές και υποδομές τότε δεν μπορούμε να ελπίζουμε παρά μόνο σε επιλεκτικές επενδύσεις που δεν προσφέρουν παρά μόνο κλάσματα των οφελών από αυτά που θα μπορούσαμε να έχουμε.

Facebook Comments