Με τον επιπολασμό να ξεπερνά τα 14 εκατομμύρια άτομα στην Ευρώπη και τη συμπτωματολογία να οδηγεί το 75% των ασθενών σε σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής τους, η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ψωρίασης δεν προκαλεί εντύπωση που εξακολουθεί να αποτελεί μία θεραπευτική πρόκληση.

Η νόσος είναι χρόνια, σύνθετη και πολύπλευρη, συχνά συνδέεται με συννοσηρότητες, όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, η αρτηριακή υπέρταση και η κατάθλιψη, ενώ ανάλογα με την ταξινόμησή της χρήζει διαφορετικής αγωγής (τοπικές θεραπείες, φωτοθεραπεία, συστηματική θεραπεία).

Τί γίνεται λοιπόν σε επίπεδο αποτελεσματικότητας και ασφάλειας θεραπειών; Όπως εξήγησε στο περιθώριο του 25ου Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Δερματολογίας – Αφροδισιολογίας (ΕΑDV 2016) η καθηγήτρια Δερματολογίας- Αφροδισιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθύντρια και Διοικήτρια του “Ανδρέας Συγγρός”, κα Χριστίνα Αντωνίου, η φαρμακευτική αγωγή της νόσου έχει μπει πλέον σε μία νέα εποχή.

Κι αυτό διότι στη “φαρέτρα” των ειδικών δεν βρίσκονται σήμερα μόνο τα παραδοσιακά φάρμακα -που μπορεί να είναι νεφροτοξικά, ηπατοτοξικά ή να κάνουν μεγάλη ανοσοκαταστολή- και οι βιολογικοί παράγοντες, που είναι σε ενέσιμη μορφή. Αντίθετα, και στην Ελλάδα, κυκλοφορούν πλέον και μικρά μόρια, όπως η ουσία απρεμιλάστη, που είναι σε μορφή χαπιού, και η οποία μάλιστα βάσει νέων μελετών φάνηκε να διατηρεί το προφίλ αποτελεσματικότητας και ασφάλειας σε βάθος χρόνου.

Οι μελέτες

Πιο συγκεκριμένα, από τη συνδυαστική ανάλυση δεδομένων τριών ετών για την ψωρίαση και την ψωριασική αρθίτιδα (μελέτες ESTEEM 1 & 2 και PALACE 1-3) φάνηκε πως η χρήση της απρεμιλάστης δεν αύξησε την επίπτωση εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από 156 εβδομάδες και δεν συνδέθηκε με κανένα νέο ζήτημα ασφάλειας.

Παράλληλα, παρατηρήθηκε βελτίωση της ανοχής στην απρεμιλάστη σε έκθεση σε αυτήν έως και 156 εβδομάδες, ενώ τα ποσοστά μειζόνων ανεπιθύμητων καρδιαγγειακών επεισοδίων, κακοηθειών και σοβαρών λοιμώξεων για την απρεμιλάστη ήταν συγκρίσιμα με εκείνα του εικονικού φαρμάκου για διάστημα έως και 16 εβδομάδων και παρέμειναν χαμηλά με την μακροχρόνια έκθεση.

Τί το καινούργιο φέρνει η απρεμιλάστη;

Η απρεμιλάστη αποτελεί την πρώτη θεραπεία σε μορφή χαπιού που λαμβάνει έγκριση για ασθενείς με ψωρίαση τα τελευταία 20 χρόνια και την πρώτη από του στόματος θεραπεία που λαμβάνει έγκριση για την ψωριασική αρθρίτιδα τα τελευταία 15 χρόνια.

Πρόκειται για ένα μικρομοριακό αναστολέα της φωσφοδιαστεράσης 4, η οποία με απλά λόγια αποτελεί ένα ένζυμο η αναστολή του οποίου συνδέεται έμμεσα με τη ρύθμιση και την παραγωγή φλεγμονωδών μεσολαβητών.

Πιο συγκεκριμένα, όπως εξήγησε η κα Αντωνίου, η απρεμιλάστη ανήκει σε μία νέα θεραπευτική κατηγορία, με διαφορετικό μηχανισμό δράσης συγκριτικά με τις υπάρχουσες θεραπείες. Κι αυτό γιατί δρα ενδοκυτταρτικά για την αναστολή της φωσφοδιαστεράσης 4, και έτσι ρυθμίζει την έκφραση ενός δικτύου κυτταροκινών που εμπλέκονται στην φυσιοπαθολογία του νοσήματος και δεν στοχεύει σε μία μόνο συγκεκριμένη κυττοκίνη. 

Την ίδια ώρα, έρχεται φαίνεται να αντιμετωπίζει αποτελεσματικα και καλά ανεκτά σε βάθος χρόνου, το τρίπτυχο της θεραπευτικά πρόκλησης της νόσου: δηλαδή τα πολλά “πρόσωπα”, τις συννοσηρότητες και κυρίως την ανάγκη για κάλυψη των εξατομικευμένων αναγκών κάθε ασθενούς.

Περιγραμματικά, στα βασικά πλεονεκτήματα της απρεμιλάστης περιλαμβάνονται τα εξής:

●      Το φάρμακο είναι “φιλικότερο”, αφού δεν είναι νεφροτοξικό, ηπατοτοξικό και δεν προκαλεί ανοσοκαταστολή, πυροδοτώντας άλλες νόσους. Γι΄αυτό και δεν απαιτούνται ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις ούτε κατά την έναρξη, αλλά ούτε και κατά τη διάρκεια χορήγησής της.

●     Δεν έχει αλληλεπιδράσεις και άρα δεν χρειάζεται να αλλάξει η δοσολογία της, γεγονός πολύ σημαντικό αν αναλογιστεί κάποιος ότι η ψωρίαση συνδέεται με συννοσηρότητες, όπως υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, σακχαρώδης διαβήτης κα. Σε ό,τι αφορά δεν την περίπτωση εγκυμοσύνης, όπως τόνισε η κα Αντωνίου, η θεραπεία μπορεί να διακοπεί ένα μόλις 24ωρο πριν το ζευγάρι ξεκινήσει προσπάθειες τεκνοποίησης.

●     Συνδυάζεται με άλλες θεραπείες (πχ τοπική θεραπεία, UVB φωτοθεραπεία)

●     Δεν στοχεύει συγκεκριμένες κυτταροκίνες, δεν τις καταστρέφει και τις αφήνει να δρουν αμυντικά στον οργανισμό μας.

●     Δεν χάνει την αποτελεσματικότητα της σε βάθος χρόνου, όπως στα βιολογικά φάρμακα.

●     Παρουσιάζει ευρεία δράση σε μία σειρά δύσκολων ως προς τη θεραπεία εντοπίσεων της ψωρίασης και δύσκολων εκδηλώσεων, όως είναι η ψωρίαση τριχωτού κεφαλής/ ψωρίαση ονύχων/ ψωρίαση πελμάτων/ κνησμός.

●     Βελτιώνει σε μεγάλο βαθμό ακόμα και τις δύσκολες και επώδυνες εκδηλώσεις της ψωριασικής αρθρίτιδας, μειώνοντας τον αριθμό των ευαίσθητων και διογκομένων αρθρώσεων και απαλύνοντας την ενθεσίτιδα και τη δακτυλίτιδα.

Η ψωρίαση

Η ψωρίαση αποτελεί ένα χρόνιο, μη μεταδοτικό, επώδυνο, παραμορφωτικό νόσημα, που προκαλεί αναπηρία και για το οποίο δεν υπάρχει οριστική θεραπεία. Η κλινική της εικόνα εξαρτάται από τη μορφή και την εντόπισή της, με την πιο συχνά εμφανιζόμενη μορφή της να είναι η κοινή κατά πλάκας ψωρίαση, που χαρακτηρίζεται κυρίως από τυπικές δερματικές βλάβες, κάποιες φορές σε δύσκολες ανατομικά περιοχές, όπως είναι το τριχωτό της κεφαλής, τα νύχια (έως 50% ασθενών με ψωρίαση και 90% με ψωριασική αρθρίτιδα), οι παλάμες, τα πέλματα και τα γεννητικά όργανα.

Έχει ενδιαφέρον πάντως ότι σύμφωνα με τα ευρήματα πρόσφατης παγκόσμιας έρευνας σε ασθενείς με ψωρίαση (MAPP), μεταξύ αυτών που λαμβάνουν θεραπεία, οι μισοί ασθενείς δηλώνουν για διάφορους λόγους μη ικανοποιημένοι με τη θεραπεία που λαμβάνουν και τονίζουν την ανάγκη ύπαρξης νέων θεραπειών. Το 75% των ατόμων που πάσχουν από ψωρίαση, άλλωστε, δηλώνει ότι αυτή έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής, ενώ το 83% των ασθενών με ψωρίαση καλύπτει συνειδητά τα ορατά σημεία της νόσου.

Facebook Comments