Φεύγοντας χθες το απόγευμα από το Blue Sky,(όπου κάθε μέρα στις 2 μετά το μεσημέρι παρουσιάζω μια εκπομπή πολιτικού λόγου και προβληματισμού, που έχει μεγαλύτερη τηλεθέαση από ότι περίμενα, ίσως γιατί μιλάω ειλικρινά, μέσα από το μυαλό και την καρδιά μου) πήγα στο Ηράκλειο να πάρω τον ηλεκτρικό γιά Κάτω Πατήσια όπου είναι τα γραφεία της εφημερίδας  Βραδυνής. Είπα να κάνω ένα μικρό δώρο στον εαυτό μου και πήγα σε μια καφετέρια να πιώ έναν καπουτσίνο. Είναι αυτές οι μικρές και σύντομες απολαύσεις, που μου επιτρέπουν να ηρεμήσω και να σκεφτώ χωρίς την πίεση της καθημερινότητας. Μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου, να βλέπω τον κόσμο που πηγαινοέρχεται, να χαίρομαι τον υπέροχο αττικό ήλιο που έλαμψε και πάλι μέσα στον Φλεβάρη. Και πάνω από όλα να απολαμβάνω την μοναξιά…

Δεν έμεινα όμως για πολύ μόνος. Αρκετοί θαμώνες με χαιρέτισαν διακριτικά. Όμως ένας ήταν πιό ενθουσιώδης. Ένας απλός, καθημερινός, λαϊκός τύπος, που μου εξέφρασε την αγάπη του και την εκτίμηση του στο πρόσωπο μου με τα καλύτερα λόγια. Είναι αυτή η αγάπη, που πάντα μου δίνει τη δύναμη να συνεχίσω να λέω και να γράφω αυτά που βλέπω, που γνωρίζω, που εκτιμώ, που πιστεύω. Χωρίς να υπολογίζω το όποιο κόστος.

“Σε παρακολουθώ τακτικά και μου αρέσει ο τρόπος που τα λες”, μου είπε. “μολονότι πρέπει να σου εξομολογηθώ ότι η οικογένεια μου κι εγώ παρασυρθήκαμε και ψηφίσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα, μολονότι είμαστε δεξιών καταβολών. Βλέπεις πιστέψαμε αυτά που μας υποσχέθηκε. Φτωχοί άνθρωποι είμαστε. Τι να κάνουμε. Θέλαμε να πιστέψουμε στην ελπίδα, που μας υποσχέθηκαν”.

“Μην στενοχωριέσαι”, του απάντησα, “δεν είσαι ο μόνος. Πολλοί συμπολίτες μας εξαπατήθηκαν από τα ψέματα τους. Φτάνει να κατάλαβες το λάθος σου και από δω και πέρα να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνει κάθε υπεύθυνος πολίτης. Να μην παρασύρεται από τα ψέματα και τις φρούδες ελπίδες. Να μην υποκύπτει στον λαϊκισμό. Δεν υπάρχει εύκολος δρόμος. Υπάρχουν δυσκολίες αλλά θα τα καταφέρουμε αν αποφασίσουμε να ακούσουμε όλοι μας την φωνή της λογικής και της αλήθειας”. 

Το ξέρω πως αυτό είναι δύσκολο. Οι άνθρωποι, ιδίως οι φτωχοί, οι βιοπαλαιστές, οι άνεργοι, οι μικροσυνταξιούχοι, που έχουν δει τον κόσμο να καταρρέει γύρω τους αναζητούν ακόμα την Ελπίδα. Αλλά δυστυχώς με τα ψέματα, με τις φρούδες υποσχέσεις, με την εξαπάτηση, Ελπίδα δεν υπάρχει. Γι’ αυτό χρειάζεται να αναζητήσουμε και πάλι την λογική, που στην εποχή μας έχει εγκαταλειφθεί. Το ξέρω ότι δεν είναι απλό. Έχουμε δυστυχώς διαπαιδαγωγηθεί να ακούμε τα ψέματα και τον λαϊκισμό από παντού, από τους πολιτικούς αλλά κι από τα κανάλια. Μήπως όμως ήρθε η ώρα να κάνουμε την μεγάλη ανατροπή. Να κλείσουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες του ψεύδους και της δημαγωγίας και να ανοιχτούμε στις δυνάμεις της δημιουργίας και της ελευθερίας. Αυτό, που σήμερα έχει ανάγκη η χώρα είναι μια νέα, ειρηνική Επανάσταση, την Επανάσταση της Αλήθειας και της Λογικής.

Facebook Comments