Από τα 1.700.000 γνωστών και καταγεγραμμένων έμβιων όντων του πλανήτη μας, μόνο ο άνθρωπος διαθέτει μια εκπληκτική νοητική ικανότητα. Αυτήν του να σκέπτεται και να προγραμματίζει το μέλλον του.

Από τη στιγμή που θα ξυπνήσουμε και σηκωθούμε από το κρεβάτι μας, ο εγκέφαλος μας βομβαρδίζεται από σκέψεις που αφορούν το κοντινό μας μέλλον.

Πως θα πάμε στη δουλειά μας, αν έχει κίνηση, τι ωρα θα φτάσουμε, τι δουλειές έχουμε να διεκπεραιώσουμε, τι θα φάμε για μεσημεριανό και πολλά άλλα που ποικίλουν αναλόγως με τη ζωή του καθενός.

Η εξέλιξη του ανθρώπινου γένους έχει βασιστεί εν πολλοίς σε αυτήν την ικανότητα, η οποία του παρέχει τη δυνατότητα σε βάθος χρόνου να βελτιώσει όχι μόνο την καθημερινότητα του αλλά και το γενικότερο επίπεδο διαβίωσης του.

Ο άνθρωπος σκέπτεται το μέλλον, κοντινό ή μακρινό, θέτει στόχους, αποκτά ικανότητες, προσαρμόζεται και προγραμματίζει τις ενέργειες του βασιζόμενος στην επιθυμία του για μια καλύτερη ζωή. Δυστυχώς, αυτή η ικανότητα του ανθρώπου να επιδιώκει ένα αρεστό μέλλον δεν βρίσκει πρόσφορο πεδίο εφαρμογής για την πλειονότητα των πολιτών στη χώρα μας.

Ο φαύλος κύκλος των συνεχών αλλαγών, μεταρρυθμίσεων, απορυθμίσεων, εξαγγελιών, ακυρώσεων, ενστάσεων, διαψεύσεων, ανακλήσεων και αρνήσεων σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, καλά κρατεί.

Απλοί πολίτες, νέοι και συνταξιούχοι, επαγγελματίες και επιχειρηματίες, μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις και οργανισμοί, κοινωνικές ομάδες και άλλοι, πολύ λίγα γνωρίζουν τι τους ξημερώνει το αύριο σε τούτη τη χώρα.

Η διαρκής, πολυεπίπεδη αβεβαιότητα που αναπαράγεται συστηματικά και με συνέπεια από το πολιτικό προσωπικό και τη δημόσια διοίκηση της χώρας μας εξυπηρετεί έναν και μόνο στόχο. Τη διατήρηση του μεταπολιτευτικού μοντέλου διακυβέρνησης  με την προάσπιση συγκεκριμένων συμφερόντων, συντεχνιών και χορηγών του πολιτικού συστήματος. Η νέα συγκυβέρνηση, πιστή στο μοντέλο αυτό και πάντοτε στο όνομα του πολίτη, ετοιμάζει σειρά αλλαγών ελάσσονος ή μείζονος σημασίας που αφορούν στη ζωή όλων μας, ενισχύοντας περαιτέρω την επικρατούσα αβεβαιότητα, ειδικά τις κρίσιμες αυτές ώρες. Τα αποτελέσματα της αβεβαιότητας είναι ήδη ορατά σε μακροοικονομικό επίπεδο ενώ δεν θα αργήσουν να φανούν και στην κοινωνία.

Το άτομο αισθάνεται από τη φύση του απογοήτευση όταν δεν μπορεί αντικειμενικά να εκπληρώσει τους μελλοντικούς του στόχους. Η απογοήτευση φέρνει με τη σειρά της την απάθεια και την απέχθεια προς τα κοινά της χώρας.

Η συμπαγής αβεβαιότητα που με τόση μαεστρία έχει καλλιεργηθεί στην κοινωνία μας τις τελευταίες δεκαετίες, θα είναι θεωρώ, η κύρια αιτία απαξίωσης και πτώσης του πολιτικού μας συστήματος, όπως το γνωρίζουμε ως σήμερα.

Facebook Comments