Τι δεν καταλαβαίνουμε; Έχουν δημιουργηθεί νέα ελλείμματα και πρέπει να καλυφθούν. Έτσι γίνεται πάντα στις οικονομίες, όταν έχεις ελλείμματα πρέπει να φροντίσεις με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να τα καλύψεις.
Φτιάχνεις ένα πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, με στόχους και μέτρα και το εφαρμόζεις. Θες να καταργήσεις το ΕΚΑΣ ή να μεταφέρεις τον ΦΠΑ στην ενέργεια από το 13% στος 23%, το κάνεις. Δεν θές, κάνεις κάτι άλλο. Μειώνεις τις δαπάνες, βάζεις άλλους φόρους. Αλλά κάνεις κάτι.
Την στιγμή μάλιστα που η κυβέρνηση φαίνεται ικανοποιημένη από τους χαμηλότερους στόχους πρωτογενούς πλεονάσματος που θα τεθούν στο νέο πρόγραμμα, τότε είναι προφανές ότι θα πρέπει κάτι να εφαρμόσει.
Άλλωστε για το «φούσκωμα» του τελικού λογαριασμού, υπεύθυνη είναι και η ίδια η κυβέρνηση και η καθυστέρηση της να προσαρμοστεί στις πιεστικές συνθήκες της σύγχρονης ελληνικής διακυβέρνησης. Αλλά ακόμα και έτσι να μην είναι, πάλι θα πρέπει να πάρει μέτρα για να ισοσκελίσει τον προυπολογισμό, συμπεριλαμβάνοντας και το κόστος εξυπηρέτησης των τόκων. Έτσι είναι η διακυβέρνηση μιας χώρας.
Το θέμα είναι τι σχέδιο έχεις για να περιορίσεις την ζημιά για τους πλέον αδύναμους από το πρόγραμμα λιτότητας που θα εφαρμόσεις. Για παράδειγμα, το θέμα της κατάργησης του ΕΚΑΣ μπαίνει από τους δανειστές παράλληλα με την καθιέρωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Για αυτό δεν ακούμε τίποτα. Ξαφνικά εξαφανίστηκε από την δημόσια συζήτηση, αν και ενδεχομένως εφαρμόζεται ακόμα σε ορισμένους δήμους της χώρας και ο σχεδιασμός ήταν να εξαπλωθεί σταδιακά σε όλη την χώρα.
Για τον ΦΠΑ, το θέμα έχει αναχθεί σε βασικό θέμα της διαπραγμάτευσης, από την στιγμή που ο Γιάννης Βαρουφάκης το έβαλε στην κορυφή της λίστας που απέστειλε στους θεσμούς ανήμερα της Καθαρής Δευτέρας στις 23 Φεβρουαρίου. Η ελληνική δέσμευση και η αδυναμία της κυβέρνησης να βρει άλλα μέτρα (όπως μείωση δαπανών του Κράτους) είναι αυτή που έφερε τις ενδεχόμενες υπερβολικές επιβαρύνσεις.
Το θέμα πλέον, δεδομένων των μέτρων (κάποια θα υπάρξουν), είναι να εφαρμοστούν, πλήρως και όχι μερικώς ή ατελώς. Ο πρωθυπουργός πρέπει να πάρει πάνω του το πρόγραμμα (ενδεχομένως ξεκαθαρίζοντας το τοπίο με εκλογές) και η κυβέρνηση του να πιστέψει στην εφαρμογή και στους στόχους, μήπως και καταφέρουμε αυτό το πρόγραμμα να είναι το τελευταίο του σύγχρονου ελληνικού δράματος…
Facebook Comments