Χρεοστάσιο – ελικόπτερα, 21 ημέρες
Η Ελλάδα ζει σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Είμαι πλέον βέβαιος.
Η Ελλάδα ζει σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Είμαι πλέον βέβαιος.
Όταν το μόνο σου όπλο είναι ένα σφυρί, βλέπεις τα πάντα σαν καρφί. Και όταν το μόνο που έχεις μάθει είναι να αερολογείς, συνώνυμο εν Ελλάδι του τύπου “πολιτικολογείς”, είναι τρόπον τινά λογικό να αντιμετωπίζεις έτσι την πραγματικότητα. Με μια άλλη, παράλληλη πραγματικότητα.
Πίσω στον πλανήτη Γη, οι κρατικές χρεοκοπίες έχουν πάντοτε και ανεξαιρέτως δραματικές συνέπειες. Σε μια μαγική, τωόντι masterclass κίνηση, η Κυβέρνηση μετέθεσε τη συζήτηση από τη διαχείριση της οικονομίας, όπου υπήρξε ομολογουμένως καταστροφική, στη διαχείριση των μαζών, στην οποία ίσως δεν έχει υπάρξει καλύτερη Κυβέρνηση, ποτέ και πουθενά. Μπορείς ωστόσο να αγνοήσεις την πραγματικότητα, αλλά δεν μπορείς να αποφύγεις τις συνέπειες της πραγματικότητος.
Στην παράλληλη πραγματικότητα μας, νομίζουμε ότι οι κεφαλαιακοί έλεγχοι, οι ουρές στα ΑΤΜ και όλα τα επερχόμενα, οφείλονται στην εκδικητική μανία των κακών ξένων και όχι στην κακοδιαχείριση της οικονομίας και την κρατική χρεοκοπία. Αυτό από εμπορικής απόψεως είναι καλό, διότι δεν διαλύει εντελώς την πίστη σε κάποιες από τις υπάρχουσες δομές. Πολύ περισσότερο που η ύπαρξη ενός υπερεθνικού οργανισμού που παίζει το ρόλο δικτύου ασφαλείας, όπως η ΕΕ, μας καθησυχάζει ότι δε θα γίνουμε Ζιμπάμπουε, τουλάχιστον ακόμα. Και η πίστη είναι το αίμα του εμπορίου. Είναι όμως θέμα χρόνου η πίστη αυτή να αρχίσει να ξεθωριάζει.
Αν μελετήσει κανείς κρατικές χρεοκοπίες, παρά τις θεμελιώδεις διαφορές τους, υπάρχουν κάποια κοινά στοιχεία. Η κακοδιοίκηση, οι φουσκωμένοι εγωισμοί πρωταγωνιστών και οι ιδεοληψίες (αριστερές ή δεξιές) της διακυβέρνησης προ του χρεοστασίου, η εθνική ανάταση γύρω από το σημείο που βαράει το κανόνι και το ταχύ γύρισμα του κλίματος καθώς η οικονομία φρενάρει και καταρρέει. Βεβαίως, τα περισσότερα χρεοστάσια έχουν γίνει σε χώρες αναπτυσσόμενες ή σε εμπόλεμο κατάσταση. Στο πλησιέστερο σε ανεπτυγμένη χώρα παράδειγμα, την Αργεντινή, η διαδικασία του τελευταίου σταδίου πήρε περίπου τρεις εβδομάδες.
Οι κυβερνώντες, που σπατάλησαν πέντε μήνες σε ακκισμούς, φωτογραφήσεις και εσωκομματικούς βυζαντινισμούς, πρέπει να δράσουν άμεσα. Είτε προς την κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων εντός Ευρώ με νέο πρόγραμμα, είτε στην υιοθέτηση παραλλήλου νομίσματος, που με την απομάκρυνση Βαρουφάκη εικάζω ότι ανεβλήθη. Εν όψει των επερχόμενων ενδεχομένως ακόμη πιο καταστροφικών συνεπειών, το βασικό είιναι να περισωθεί ό,τι περισώζεται. Κάθε λεπτό μετράει.
Όπως έγραφα την περασμένη εβδομάδα ο Αλέξης Τσίπρας έχει μελετήσει από κοντά το χρεοστάσιο της Αργεντινής. Και αναγνωρίζω ευθαρσώς ότι εκμεταλλεύτηκε άψογα το χρονισμό του χρεοστασίου προς τους μισητούς δανειστές που πάντα και παντού προκαλεί πρόσκαιρη ευφορία στους υπερπιεσμένους πολίτες για να δημιουργήσει πολιτικό κεφάλαιο. Σε αυτή τη φάση, μοιάζει να του γεννούν και τα κοκόρια. Όμως η παράλληλη πραγματικότητα κινδυνεύει να καταρρεύσει συντόμως ενώπιον της αλήθειας.
Και η αλήθεια είναι ότι μετά το πρώτο χρεοστάσιο στις 30/6 έρχεται η 20η Ιουλίου οταν και πρέπει να πληρωθεί ο έτερος μισητός δανειστής η ΕΚΤ. Κατά σύμπτωση τις δυο ημερομηνίες χωρίζουν τρεις εβδομάδες. Όσο χώρισε στο Μπουένος Άιρες τις ζητωκραυγές για τη στάση πληρωμών στο Δ.Ν.Τ από τα ελικόπτερα.
Είναι απορίας άξιον και πραγματικά τραγικό για τη γενιά μου, που είδε την πτώση του Τείχους και την ελευθερία των πολιτών της Ανατολικής Ευρώπης, που καλωσόρισε αυτούς τους βασανισμένους στην Ένωση, να βλέπει τώρα έναν συνομήλικό της να αντιστρέφει το παιχνίδι. Η Ελλάδα που φιλοξένησε την σύνοδο εισδοχής των ανατολικών, να κινδυνεύει να γίνει όχι Καλιφόρνια ή Φλώριδα, αλλά Κούβα της Ευρώπης, μια νησίδα φτώχειας χωρίς το ρομαντισμό, τις καλές ιατρικές υπηρεσίες και τα καλά πούρα. Κρίμα.
Facebook Comments