Tι είναι ο άνθρωπος; Ένα χαρτοφυλάκιο από φαγητό, εργασία και ανάπαυση. Αν υποθέσουμε ότι η Ελλάδα είναι ένα χαρτοφυλάκιο από τι αποτελείται;  Εσύ θα επένδυες; Υπάρχουν παράγοντες-κίνδυνοι που δημιουργούν διακυμάνσεις στις αποδόσεις της. Κάποιοι παράγοντες είναι εξωτερικοί (δεν μπορούν να ελεγχθούν από την Ελλάδα) και κάποιοι εσωτερικοί, (μπορούν να ελεγχθούν σε ικανοποιητικό βαθμό).

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ

Η αναθεωρημένη πρόβλεψη της Κομισιόν για ανάπτυξη 2% του ΑΕΠ την επόμενη τριετία έναντι της προηγούμενης πρόβλεψης 2,3% του ΑΕΠ, αποτυπώνει πέρα από το γεγονός ότι δεν έχει πάρει μπρος ακόμα η πραγματική  οικονομία και την κάμψη της ανάπτυξης της Ευρώπης. Ένα μέρος της προς τα κάτω αναθεώρησης της Κομισιόν σίγουρα οφείλεται στο γεγονός ότι παρά τα γενικά καλά αναπτυξιακά επίπεδα της η Ευρωζώνη, παρουσιάζει πτωτικές τάσεις. Βραχυπρόθεσμες προβλέψεις δείχνουν πως για την επόμενη διετία η Ευρωπαϊκή ανάπτυξη θα μειωθεί. Πιο συγκεκριμένα για το 2018 το ποσοστό είναι 2,1% ενώ για το 2019 και 2020 υπολογίζεται σε 1,9% και 1,7% αντίστοιχα. Η Ελλάδα δε μπορεί να μείνει ανεπηρέαστη από τις υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές αγορές, ούτε η οικονομική ευμάρεια της Ευρώπης μπορεί να κρατήσει για πάντα.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ

Τα  πρωτογενή πλεονάσματα που σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής αυξήθηκαν κατά 1,089 δις ευρώ για τους μήνες Ιανουάριο-Σεπτέμβριο σε σχέση με τα αντίστοιχα περσινά προκύπτουν κατά βάση από τα αυξημένα φορολογικά έσοδα και όχι από το ταμειακό πρωτογενές πλεόνασμα δηλαδή τη διαφορά εισπράξεων-πληρωμών του δημοσίου, καθώς αυτό παρουσιάζεται μειωμένο. Τι σημαίνει αυτό;  Ότι η αύξηση της κατανάλωσης και της απασχόλησης που έχουν σημειωθεί το τελευταίο διάστημα δεν έχουν αγγίξει καθόλου την πραγματική οικονομία. Η μεν κατανάλωση έχει ανέβει ελάχιστα , η δε απασχόληση έχει αυξηθεί 1,6 % μόνο σε λογιστικό επίπεδο και όχι σε πραγματικό καθώς δεν έχει συνυπολογιστεί το brain drain. Θα χρειαστούμε αναπτυξιακούς ρυθμούς  πολύ μεγαλύτερους  για να πούμε ότι πραγματικά υπάρχει πρόοδος μα πάνω από όλα αλλαγή πολιτικής τακτικής. Εστίαση όχι στο πως θα εισπράξουμε και  πως θα πιάσουμε τα υπερπλεονάσματα αλλά στο πως θα παράξουμε και πως θα μπούνε χρήματα στην πραγματική οικονομία.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

Οι τρίμηνες αξιολογήσεις της μεταμνημονιακής παρακολούθησης θα φέρουν συχνότερες διακυμάνσεις στη λήψη επενδυτικών αποφάσεων. Μετά  τις αποφάσεις του  Eurogroup του Ιουνίου και αφού ολοκληρώθηκε  το 3ο πρόγραμμα βοήθειας έχουμε περάσει πλέον στην ενισχυμένη εποπτεία, με  την καθιέρωση των  τρίμηνων αξιολογήσεων. Θα παρατηρήσουμε  από εδώ και πέρα πιο συχνές διακυμάνσεις στη λήψη  επενδυτικών αποφάσεων, γεγονός που θα ‘’φέρει’’ συχνές αυξομειώσεις  και στις αγορές. Έτσι δημιουργείται η ανάγκη των επιχειρήσεων για αποτελεσματική και άμεση διαχείριση της αβεβαιότητας τους. Τα σχέδια των επενδυτών θα μεταβάλλονται αρκετά από τις τόσο συχνές αξιολογήσεις διότι κάθε τρεις μήνες θα δρουν ανάλογα με τα εκάστοτε πορίσματα. Τα  πορίσματα μπορεί να μην είναι πάντοτε ορθολογικά αλλά να βασίζονται στην Συμπεριφορική Χρηματοοικονομική (Behavioral Finance)  η οποία στηρίζεται σε δύο πυλώνες, αφενός στην λήψη αποφάσεων με εμπειρικούς τρόπους και μεροληψία, αφετέρου στο πως το πλαίσιο του προβλήματος επηρεάζει την απόφαση. Η αβεβαιότητα   γίνεται πιο περίπλοκη στη σύγχρονη εποχή και η διαχείριση της αποσκοπεί στην μείωση του κινδύνου καθώς η εξάλειψη του είναι ανέφικτη.

ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΙ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ

Αν και οι δύο λέξεις «κίνδυνος» και «αβεβαιότητα» είναι συνώνυμες, οικονομοτεχνικά ως όροι διαφέρουν. Με την έννοια «κίνδυνος» νοείται ότι εκείνος που λαμβάνει μια απόφαση ξέρει τις πιθανές συνέπειες της απόφασής του και τις σχετικές πιθανότητες κατά το χρόνο που λαμβάνει την απόφαση. Με την έννοια «αβεβαιότητα» νοείται μια κατάσταση σχετικά με την οποία η πιθανότητα των δυνατών αποφάσεων δεν είναι γνωστή.

 Αν υποθέσουμε πως η  Ελλάδα είναι ένα χαρτοφυλάκιο τότε  για να διαχειριστούμε τις διακυμάνσεις της αγοράς  πρέπει να τις εξετάσουμε συνεκτικά. Στον κλάδο της Φιλοσοφίας ο Θεμελιωτισμός και ο Συνεκτικισμός αποτελούν δυο βασικά  σενάρια στην προσπάθεια εξεύρεσης του “ιδανικού’’ υποδείγματος ερμηνείας των συχνών διακυμάνσεων που αναμένουμε στις επενδυτικές αποφάσεις. Δύο ανταγωνιστικές θεωρίες του κλάδου της Γνωσιολογίας,  από την μία ο Θεμελιωτισμός αντιλαμβάνεται  την δικαιολόγηση ως ένα γραμμικό μοντέλο το οποίο βαδίζει από τις προκείμενες στο συμπέρασμα βάσει κανόνων. Από την άλλη, το Ολιστικό πρότυπο που  δεν βασίζεται στην γραμμικότητα. Είναι ένα σύστημα το οποίο αλληλοσυνδέεται με λογικό τρόπο και η δικαιολόγηση αποδίδεται  στην συνεκτικότητα. Αυτό μας θυμίζει τα γραμμικά οικονομετρικά υποδείγματα, έναντι των μη γραμμικών εξισώσεων. Φαίνεται πως η θεωρία της συνεκτικότητας ήταν σημαντικότερη για τους φιλοσόφους από ότι ο Θεμελιωτισμός -γραμμικότητα. Αυτό επιβεβαιώνεται και στην οικονομετρία όπου εξετάζοντας την διακύμανση  οι μη γραμμικές εξισώσεις δίνουν πιο αποτελεσματικά συμπεράσματα.

Εσύ θα επένδυες;

Facebook Comments