Η οικονομία της χώρας αναμφίβολα βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, όπως λένε και οι γιατροί, η εγχείρηση “πέτυχε” αλλά δεν ξέρουμε αν ο ασθενής θα επιβιώσει.

Με τον προϋπολογισμό που κατέθεσε πριν από λίγες ημέρες η κυβέρνηση παραδέχεται εμμέσως πλην σαφώς ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μια επ’ αόριστον αδυναμία δανεισμού από τις αγορές και προβλέπει ότι θα χρησιμοποιήσει εν μέρει τα ταμειακά διαθέσιμα ασφαλείας (το λεγόμενο “μαξιλάρι”) για να αντιμετωπίσει τις τρέχουσες ανάγκες του 2019.

Από την άλλη το ελληνικό χρηματιστήριο καταρρέει, μαζί και οι ελπίδες του τραπεζικού συστήματος να επανέλθει κάποια στιγμή στην κανονικότητα. Μόνη προσδοκία, της ελληνικής κυβέρνησης είναι να καταφέρει να βρει ένα σχέδιο ειδικού σχήματος για τα κόκκινα δάνεια.
Από τον Οκτώβριο, μάλιστα που έληξε η τουριστική περίοδος, έχει καταγραφεί απώλεια 120 χιλιάδων θέσεων εργασίας, ενώ η μερική ή ευκαιριακή απασχόληση το καλοκαίρι άγγιξε τα ποσοστά της τάξεως του 62% στο σύνολο των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή όμως, εκατομμύρια δανειολήπτες αγωνιούν για την τύχη των σπιτιών τους, ενόψει της προαναγγελθήσας κατάργησης του νόμου Κατσέλη και των 25.000 πλειστηριασμών που έχουν προγραμματιστεί για το 2019.

Τι θα περίμενε κανείς να πράξει μία ευσυνείδητη κυβέρνηση μπροστά σε αυτό το οικονομικό αλαλούμ, και ειδικά μια κυβέρνηση που με τις πράξεις της φόρτωσε στις πλάτες του ελληνικού λαού μόνο για το 2015 το ποσό των 100 δισεκατομμυρίων; 

Να έχει τουλάχιστον τη δυνατότητα να παρουσιάσει μια σειρά μεταρρυθμιστικών μέτρων ώστε να μπορέσει να πείσει τις αγορές για τη διαχειριστική της σοβαρότητα, να επιδιώξει την εθνική συνεννόηση και να προσελκύσει επενδυτικά κεφάλαια του εξωτερικού, αφού έχει εξαντλήσει του Έλληνες επιχειρηματίες από την υπερφορολόγηση.

Αυτά όλα όμως, είναι πέρα από την νοοτροπία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αφού ο μόνος τρόπος που γνωρίζουν για την άσκηση πολιτικής, είναι ο λαϊκισμός, και διχαστικός λόγος.

Αντί να προσπαθήσουν, ένα κάποιο προγράμματος για την οικονομική επιβίωση της χώρας, έχουν αναλωθεί σε μία απίστευτη παροχολογία με υποσχέσεις επιδομάτων και προσλήψεων στο Δημόσιο.

Αντί της ελάχιστης εθνικής συνεννόησης για τα φλέγον τα ζητήματα, που βάλλουν την χώρα, αναλώνονται καθημερινά σε ένα πάρτυ λασπολογίας και σε μια τεράστια προσπάθεια χειραγώγησης της δικαιοσύνης για να σπιλωθούν οι πολιτικοί αντίπαλοι με αναδρομή σε υποθέσεις προ εικοσαετίας, την ώρα που η τωρινή κυβέρνηση “παράγει” το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο.

Ο λαϊκισμός της κυβέρνησης όμως δεν σταματάει μόνο εδώ, μιας και μιλάμε για την πιο ευτελή κυβέρνηση που έχει περάσει τα τελευταία χρόνια, αγγίζει και και τα θεσμικά ζητήματα, όπως η αναθεώρηση του Συντάγματος και οι σχέσεις με την Εκκλησία. Στην δε εξωτερική πολιτική, με τον πρωθυπουργό στη θέση του υπουργού Εξωτερικών, οι αποφάσεις του οι οποίες δεν έχουν την παραμικρή εθνική συναίνεση και η επιπολαιότητα του προκαλούν συνεχή απομείωση του κύρους της χώρας.

Ενδιαφερόμενη μόνο για την καρέκλα, η κυβέρνηση βυθίζει την οικονομία στο πάτο του βαρελιού. Η παραμονή στην εξουσία, με οποιονδήποτε τρόπο, και η απόλαυση των καρπών της, διώχνουν και το παραμικρό ίχνος κυβερνητικής υπευθυνότητας, από αυτήν που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ποτέ δεν διέθεταν.

Η χώρα έχει άμεση ανάγκη μιας ολικής επανεκκίνησης. Και η μόνη ελπίδα να τη βρει είναι η άμεση προσφυγή στις κάλπες. Το συντομότερο!

Facebook Comments