Από το 2011 έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω πως το πρόβλημα του ελληνικού κράτους είναι η μη κυβερνησιμότητά του. Σαν ένα αυτοκίνητο στο οποίο στρίβοντας το τιμόνι δεν υπακούουν οι ρόδες ή, στην καλύτερη περίπτωση, υπακούουν μετά από δύο ώρες. Μπορεί να οδηγηθεί, ακόμα κι αν ο οδηγός είναι ο πιο έμπειρος του κόσμου; Με τίποτε!
 
Ας πούμε, λοιπόν ότι ένας σοβαρός άνθρωπος με γνώσεις και μεράκι διορίζεται Διευθυντής των Γενικών Αρχείων του Κράτους στο Ηράκλειο. Κατεβαίνει στο υπόγειο, βλέπει τα χαρτοκιβώτια στο πάτωμα και του σηκώνεται η τρίχα. Αν έπρεπε να πάρεις μια ανάλογη απόφαση στην εταιρεία σου, που πρωτοανέλαβες αποθηκάριος, ας πούμε, τι θα έκανες; Θα παράγγελνες αμέσως μεταλλικά ράφια, κάνοντας αμέσως μια έρευνα αγοράς. Θα ρωτούσες και 3-4 αξιόπιστους ανθρώπους της αγοράς για τη φερεγγυότητα κάποιων τοπικών προμηθευτών και σε μια ώρα το πολύ θα είχες εικόνα και τιμές. Τα ράφια, την ίδια μέρα, θα ήταν στην εταιρεία, και τα κιβώτια ασφαλή, από πλημμύρα τουλάχιστον. Και πληρωμένα από το κονδύλι “έκτακτα έξοδα”.
 
Πώς γίνεται η αντίστοιχη διαδικασία στο Δημόσιο; Η ανακοίνωση των ΓΑΚ Ηρακλείου έχει τις τυπικές εκφράσεις του μη κυβερνήσιμου Δημοσίου: “έχει ήδη δρομολογηθεί η προμήθεια και εγκατάσταση των απαραίτητων ραφιών για τη φύλαξη του αρχειακού υλικού και αναμένεται άμεσα η ολοκλήρωση της διαδικασίας.” Ούτε μία ημερομηνία. Από πότε ξεκίνησε η “δρομολόγηση”; Και πότε είναι το “άμεσα”; Διότι για το Δημόσιο μπορεί το “άμεσα” να σημαίνει και σε μερικά χρόνια. Τριάμισυ χρόνια χρειάστηκε η Περιφέρεια Αττικής να στείλει “κατεπείγουσα” βοήθεια στους σεισμόπληκτους της Κεφαλλονιάς, μετά από απόφαση που ελήφθη παμψηφεί και δεν ασκήθηκε εναντίον της κανένα ένδικο μέσο. Σκέψου να υπήρχαν και αντιδράσεις… Και βέβαια, δεν μάθαμε αν έχει δρομολογηθεί και πόσο άμεσα θα ολοκληρωθεί η επισκευή του συστήματος απορροής υδάτων του κτηρίου στο Ηράκλειο.
 
Για να δεις λοιπόν τη διαδικασία προμηθειών του Δημοσίου και πόσο χρόνο χρειάζεται, μελέτησε με προσοχή τη σχετική νομοθεσία. Είναι η εξής:
 
– Νόμος 2286/1995: «Προμήθειες του Δημόσιου Τομέα και ρυθμίσεις συναφών θεμάτων»
– Π.Δ. 118/07 «Κανονισμός Προμηθειών Δημοσίου (Κ.Π.Δ.)» 
– Νόμος 3463/2006 “Κύρωση του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων” άρθρο 209.
 
Χρειάζονται τεράστιες δόσεις μαζοχισμού μόνο για να διαβάσεις έναν έστω νόμο. Σε πρακαλώ, αγαπητέ αναγνώση, μπες στον κόπο να το κάνεις, διαβάζοντας έστω και διαγώνια, το Π.Δ. 118/07 εδώ: 
 
Κάθε σοβαρός άνθρωπος ολοκληρώνοντας αυτή την ανάγνωση θέλει να βγει στον δρόμο τρέχοντας και ουρλιάζοντας. Σκέψου πόσες κυβερνήσεις πέρασαν, πόσα κόμματα κυβέρνησαν, θεωρώντας ότι με αυτή τη διαδικασία μπορεί να κυβερνηθεί μια χώρα. Επιτέλους πότε θα καταλάβουμε ότι:
 
– ΔΕΝ ΚΥΒΕΡΝΙΕΤΑΙ ΕΤΣΙ ΤΙΠΟΤΕ!
 
– ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ!
 
Σκέψου, λοιπόν, να πρέπει να εφαρμόσεις όλον αυτόν τον λαβύρινθο, έτσι και χρειαστεί να παραγγγείλεις δέκα ράφια.
 
Μια ιδέα της εφιαλτικής διαδικασίας υπάρχει στον παρακάτω πίνακα.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ο μόνος τρόπος για να διοικηθεί κάτι, οτιδήποτε, από μπακάλικο μέχρι τη Microsoft, είναι να υπάρχει σε κάθε επίπεδο ιεραρχίας, αναλογία ευθυνών, δικαιοδοσιών και πόρων και ο υπεύθυνος να λογοδοτεί με κριτήριο τη σχέση κόστους – αποτελέσματος. Δηλαδή να γκρεμιστεί εκ θεμελίων το σύνολο αυτού του καφκικού τέρατος που ονομάζεται Ελληνικό Δημόσιο και να αντικατασταθεί από λειτουργικές σύγχρονες δομές που θα δουλεύουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ειδ άλλως η χώρα θα συνεχίσει να πνίγεται, κυριολεκτικά και μεταφορικά, πλημμυρισμένη από ανικανότητα, θεσμών και ανθρώπων, και τα αρχεία του κράτους θα σαπίζουν μέχρι να καταστραφούν εντελώς – με όλους τους πολίτες γραμμένους μέσα τους.
 
Υ.Γ. Γιατί τα αρχεία του κράτους να μην φυλάσσονται (αφού έχουν πλήρως ψηφιοποιηθεί) από μια σοβαρή εταιρεία logistics; Είναι περισσότερο ασφαλή όχι μόνο από πλημμύρες αλλά και από φωτιές, σεισμούς, κλοπές, βανδαλισμούς, δολιοφθορές κ.λπ., στα αφύλακτα σάπια υπόγεια σάπιων κτηρίων;

 

Facebook Comments