Και έρχομαι τώρα εγώ ο αφελής να ρωτήσω: Ήταν τόσο δύσκολο για την προηγούμενη «φιλολαϊκή» κυβέρνηση του Σύριζα να φτιάξει ένα σύστημα ώστε να μην ταλαιπωρούνται οι καρκινοπαθείς με τα φάρμακα τους; Πως στο καλό μπόρεσαν να το κάνουν οι «φιλελέδες» μέσα σε δυο μόλις μήνες και μάλιστα ντάλα καλοκαίρι; Άλλη ερώτηση: Πως είκοσι τουλάχιστον κυβερνήσεις επί τόσες δεκαετίες στάθηκε αδύνατο να διώξουν τις φυλακές απ’ τον Κορυδαλό και τώρα τούτοι εδώ οι «υπηρέτες του μεγάλου κεφαλαίου» το έβαλαν μπροστά, βρίσκοντας μάλιστα και την διάδοχη κατάσταση σε χρόνο ρεκόρ; Για να μην αναφερθώ στις 120 δόσεις, στην μείωση του ΕΝΦΙΑ και σε άλλα θέματα της περιόδου.

Απλά ερωτήματα είναι αυτά, που ψάχνουν μια λογική απάντηση όχι τόσο στο μυαλό εκείνου που ψήφισε ΝΔ πριν δυο μήνες, διότι αυτός είχε από καιρό καταλάβει ότι ο Αλέξης και η παρέα του ήταν ένα τσούρμο ιδεοληπτικοί ανίκανοι. Τα ερωτήματα αυτά βασανίζουν πρωτίστως εκείνον που στήριξε Σύριζα και τώρα έχει κάτσει χάσκοντας μπροστά στην τηλεόραση μ’ αυτά που ακούει να κάνει η σημερινή κυβέρνηση. Διότι αυτός ο ηρωικός ψηφοφόρος που είχε πιστέψει ότι ο Μητσοτάκης ήταν ένα αποκρουστικό μείγμα ακροδεξιού νεοφιλελεύθερου που θα έπεφτε σαν λαίλαπα πάνω στις δύσμοιρες λαϊκές μάζες, δεν μπορεί να χωνέψει ότι τελικά εκείνα που έπρεπε να προσφέρει ο Αλέξης για τον απλό κοσμάκη, τα δίνει τώρα ο Κυριάκος.

Βρίσκει βέβαια ένα στιγμιαίο αποκούμπι στο γεγονός ότι ο νέος διοικητής της ΕΥΠ δεν έχει πτυχίο αναγνωρισμένο απ’ το ΔΙΚΑΤΣΑ και στην «λάθος» (όπως λέει η Αυγή) πρόταση του Κυριάκου για τον δανεισμό των γλυπτών του Παρθενώνα απ’ τους Εγγλέζους, μόνο που δεν αρκούν αυτά. Τα καθημερινά βάσανα του κοσμάκη που επιλύονται με απρόσμενη ευκολία από την καταραμένη Δεξιά, φαντάζουν πιο σημαντικά και ουσιώδη. Και συνεχίζει λοιπόν να αναρωτιέται ο πικραμένος Συριζαίος ψηφοφόρος: Μα γιατί δεν τα έκανε αυτά ο Αλέξης και η αριστερή του κυβέρνηση;

Η απάντηση θα αποδειχτεί εύκολη αν γκρεμίσει κάποιους μύθους μέσα στο κεφάλι του ή εξαιρετικά δύσκολη αν συνεχίσει να λειτουργεί με τα στερεότυπα της περασμένης πενταετίας. Καθότι το μεταπολιτευτικό σχήμα αριστερά-δεξιά, όπου αριστερά σήμαινε ανόθευτη φιλολαϊκή πολιτική και δεξιά σήμαινε σαρωτική αντιλαϊκή πολιτική, πνίγηκε ανεπιστρεπτί μέσα στα κυβερνητικά καμώματα της παρέας του Αλέξη. Κι αν αυτή την κατεδάφιση του δεν την κατανόησε ακόμα ένα κομμάτι του λαού, την εμπέδωσε η πλειοψηφία του. Όσο αναρωτιέται γιατί ένα παιδί του λαού δεν κατάφερε να ασκήσει πραγματική φιλολαϊκή πολιτική, τόσο θα χάνεται μέσα σε δαιδάλους που επειδή δεν κρύβουν καμιά πειστική απάντηση θα τον οδηγήσουν στην συνωμοσιολογία.

Μόνο αν αλλάξει την βάση της σκέψης του και αντιληφθεί ότι ο Αλέξης ήταν ένας έξαλλος πολιτικός τυχοδιώχτης που δεν ήταν ικανός για καμιά άλλη πολιτική πλην αυτής που θεωρούσε ότι τον συνέφερε προσωπικά, τότε θα βρει και την απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα του. Και μόνο τότε θα βοηθήσει πραγματικά την αριστερά στην Ελλάδα, αν θεωρεί ότι είναι αριστερός κι ο ίδιος. Εκτός αν είναι απλώς Τσιπρικός, οπότε δεν υπάρχει γιατρειά.

Facebook Comments