Τα «Λιαγκοειδή»

Για την εκπομπή του Λιάγκα είπα να μην μιλήσω.Τι να πω; Το μόνο που μου έβγαινε τις τελευταίες μέρες ήταν ένα: «Τώρα πήρατε χαμπάρι τον Λιάγκα;»

Για λόγους εγωιστικούς, για να τα έχω καλά με τον εαυτούλη μου, προσπαθώ να ακολουθώ, ίδια διαδικασία όταν κάποιος με έχει  θυμώσει, με έχει προσβάλει ή με έχει αδικήσει όπως  είχε κάνει ο Λιάγκας. Ψάχνω λόγους για να τον καταλάβω και να τον «αγαπήσω». Ακούγεται κιτς και ενδεχομένως είναι, αλλά πιστεύω πως με αυτήν την ταχτική μαθαίνω να  περνάω λίγο στο ντούκου τις παρεξηγήσεις μου με τους άλλους στο μέλλον και έχω διαπιστώσει πως αν προσπαθήσεις να καταλάβεις τους «αντιπάλους» στο τέλος σου φαίνονται αβλαβείς, τους βλέπεις και δεν έχεις πρόβλημα να τους πεις και «καλημέρα», εκείνοι κομπλάρουν αν τους έχεις επεξεργαστεί όπως τους αξίζει.

Τον Λιάγκα είχα φτάσει  να πιστεύω πως ίσως πρέπει κανείς να βλέπει  με συμπάθεια  για να μην πω οίκτο, όπως το ίδιο αξίζει και σε όποιον ανήκει στη  κατηγορία του  Λιαγκοειδούς. Το «Λιαγκοειδές» βγαίνει από τον Λιάγκα και είναι η συνομοταξία τηλέ-ανθρώπων που θα έκαναν οτιδήποτε στον αέρα λες και είναι για εκείνους, η τηλεοπτική τους ύπαρξη θέμα ζωής και θανάτου, πιστεύω έχετε όλοι στο μυαλό σας 4-5 πανελίστες και πανελίστριες τέτοιου στυλ και υπάρχουν δεκάδες.

Είδα μια πελώρια απελπισία στον Λιάγκα, αυτό θέλω να πω. Με τον καιρό κατάλαβα γιατί με έβρισε μια ωραία πρωία στα καλά καθούμενα χωρίς να τον έχω πειράξει… Το κάνει γιατί καταφεύγει με το παραμικρό στον πιο ανορθόδοξο πόλεμο, μια στιγμή μπορεί να μην είχε τι να πει και έριξε τα απαγορευμένα καυστικά του αέρια αδιαφορώντας για την συνέχεια. Οι επιθέσεις που εξαπολύει δεν είναι εναντίον του προσώπου που θίγει-αυτό θα είχε κάποια λογική. Ο Λιάγκας όμως πολεμάει λυσσαλέα το ενδεχόμενο να πάψει να είναι παρουσιαστής. Είναι τρομαχτικά επιθετικός γιατί θέλει να παραμείνει  θεαματικός με οποιοδήποτε τρόπο.

Όταν είσαι στην τηλεοπτική αρένα με τις κάμερες στραμμένες πάνω σου και πρέπει κάτι «επιτυχημένο» να πεις, το να κουτσομπολέψεις είναι μια από τις ευκολότερες λύσεις, το να θάψεις ακόμα ευκολότερη, το να εκσφενδονίσεις απρόκλητη κακία είναι και εύκολο και αποτελεσματικό, διότι φέρνει τηλεθέαση -είναι αρένα είπαμε, το κοινό δεν ψάχνει την ποιότητα αλλά το θέαμα.

Ένας παρουσιαστής, μπορεί: να είναι δημιουργικός και ενημερωμένος αλλά αυτό απαιτεί σκληρή δουλειά που δεν πάει με τον χαρακτήρα της μέσης τηλεπερσόνας,  μπορεί να είναι ηθικός και συνεπώς καλοπροαίρετος ακόμη και όταν κρίνει τους άλλους  αλλά αυτό απαιτεί παιδεία, δεοντολογία και φιλοσοφία ζωής  σύμφωνα με την οποία, η τηλεόραση ΔΕΝ είναι το οξυγόνο της ύπαρξης του,  μπορεί να ακολουθεί πιστά μια τηλεοπτική συνταγή και βασισμένος σε αυτή να δικαιολογεί τον τηλεοπτικό κώδικα συμπεριφοράς του, όμως ο Λιάγκας είναι βασιλιάς και στο τηλεοπτικό  βασίλειο του έχει δικούς του κανόνες, οι υπήκοοι ακολουθούν…

Ένας τύπος σοκαριστικός σαν τον Λιάγκα πατάει πολύ συγκεκριμένα κουμπιά, απευθύνεται σε χαμηλότατα ένστικτα ανθρωποφαγίας και μισογυνισμού και επειδή ζούμε σε μια κοινωνία όπου και οι γυναίκες μισούν τις γυναίκες αυτό είναι επιτυχημένο στην τηλεθέαση.

Έχω πει πως αν είχα κανάλι θα προσλάμβανα τον Λιάγκα γιατί είναι θεαματικός μόνο όταν λέει την  άποψή του και όχι όταν παρουσιάζει τηλεπαιχνίδια. Είναι λουκούμι για έναν καναλάρχη ένας τύπος που βγαίνει και «τα χώνει», μην ψάχνετε τι σημαίνει «τα χώνει» δεν υπάρχει συγκεκριμένο  περιεχόμενο στο χώσιμο όμως  αυτό «το χώσιμο», με την πρόφαση της αντισυστημικής ειλικρίνειας που φτάνει στα όρια της αγένειας έχει μεγάλη τηλεοπτική αξία. Αν σου πει καναλάρχης να «τα χώσεις», μπορεί να πατήσεις μεγάλη μπανανόφλουδα διότι κάποια στιγμή το «χώσιμο» θα αποτύχει, εσύ θα βρεθείς εκτός και το κανάλι θα έχει κερδίσει από την τηλεθέαση σου. Ο Λιάγκας, συμφέρει, διότι  καθισμένος σε ένα σκαμνί μπορεί να πει τα χειρότερα, δεν θέλει ούτε σκηνικό, ούτε καν πάνελ διότι τους ξεπερνά όλους, τους «πατάει» -τι να πουν οι υπόλοιποι δίπλα στον Λιάγκα τον μέντορα;

Και να φανταστείτε πως αν και πραγματικά χρειάζεται πολύ λίγα για φτάσει στο μάξιμουμ την απόδοσης του «Λιαγκισμού» (η τέχνη να είσαι σοκαριστικά και επαναλαμβανόμενα επιθετικός), στον Λιάγκα τα κανάλια που τον πιστεύουν, δίνουν κάθε κομφόρ παραγωγής. Μέχρι και πολυμελή ομάδα είχε στο παρελθόν για να του γράφει κείμενα, όμως μόνος του τα «χώνει» καλύτερα αφήστε που κάνει σαν να θέλει διαρκώς να ξεπερνά τον εαυτό του -σαν το παιδάκι που μεγάλωσε σε σπίτι χωρίς όρια, διότι τα κανάλια ποτέ δεν συμμάζεψαν τον Λιάγκα.

Την εποχή που ήταν  τηλεοπτικό ζευγάρι με την Σκορδά, υπήρχε μια ισορροπία καθώς εκείνη ήταν τόσο ευγενική και καλό κορίτσι που στον Λιάγκα έμενε ο ρόλος του κακού, του αγενούς και άξεστου.. Για χάρη της  ο χαβαλές κάπου σταμάταγε, το φρένο χάθηκε και φαινόταν πως θα χαθεί κι άλλο  όταν ο Λιάγκας βρέθηκε στην τηλεόραση «μόνος».

Όπως ήταν αναμενόμενο, έφτασε η στιγμή που το ποτήρι ξεχείλισε, η κοινωνία προοδεύει και αν είσαι χαμένος στην τηλεοπτική κοσμάρα σου, καλοπληρωμένος αλλά όχι εξασφαλισμένος (στην τηλεόραση σήμερα είμαστε αύριο δεν είμαστε) ξυπνάς μια μέρα και κάνεις αυτό το αστειάκι που κατά γενική ομολογία παραήταν σιχαμένο.

Τα κορίτσια της παρέας, παρασύρθηκαν από την τηλεοπτική μεγαλοπρέπεια του Λιάγκα (και εκείνα βρίσκονται  σε μια φάση όπου η τηλεόραση για εκείνες παραείναι σημαντική) πίστεψαν πως  έχουν την εμπιστοσύνη του καναλιού (την έχουν).  Έκαναν όμως  λάθος. Ο Λιάγκας είναι ο Πολάκης της τηλεόρασης και όπως ο Πολάκης, μπορεί να ευθύνεται για ένα μέρος του πολιτικού κόστους που πλήρωσε το κόμμα του, πολλοί λανθασμένα εξακολουθούν να πιστεύουν πως οι ασχήμιες του αρέσουν στον κόσμο.

Όχι, παιδιά, οι παρέες στα καφενεία ΔΕΝ γελάνε με τέτοια θέματα και έχετε χάσει τον μπούσουλα αν πιστέψατε πως ο Λιάγκας ξέρει την ηθική του Έλληνα. Ξέρει ίσως με τρόπο  ευρηματικό να ακροβατεί σε ένα πολύ μυστήριο σκοινί: Όσο είσαι ο πρώτος που θα ξεστομίσει: «δεν ντρέπεται», για τον άλλον, ο αφηρημένος τηλεθεατής φαντάζεται πως μάλλον είσαι ο ηθικότερος ή τέλος πάντων σε παρακολουθεί για να δει την συνέχεια. Πρόκειται για βασικό αντανακλαστικό της υποκριτικής κοινωνίας και ο Λιάγκας το προκαλούσε συνέχεια ενώ έχει όλα τα τηλεοπτικά καλά του κόσμου: είναι ένα λαϊκό παιδί χωρίς χιούμορ αλλά με αίσθηση χαβαλέ, με αρκετή πονηριά αυτοσαρκάζεται, δεν του αρέσει να μπαίνει στην ουσία ,μένει στην επιφάνεια και η τηλεόραση αυτό θέλει όμως ήταν απολύτως βέβαιο πως τα ρίσκα που έπαιρνε για να μην χάσει τηλεθέαση, κάποια στιγμή θα τον έβαζαν σε μπελάδες -τι μπελάδες δηλαδή; Δεν νομίζω να πάθει κάτι ακόμη και αν το ΕΣΡ του κόψει την εκπομπή. Όσο η πρόσθεση νέων παρουσιαστών  -το πολύ 30 ετών -σε θέσεις βασικές, φαίνεται εφιάλτης στις διευθύνσεις των καναλιών που δεν θέλουν με τίποτα να δοκιμάσουν κάτι νέο, τα πρόσωπα της τηλεόρασης θα παραμένουν τα ίδια. Ο Λιάγκας του χρόνου μπορεί να έχει 3 εκπομπές και ας μην πάει καλά καμία,  του παραχρόνου θα του δώσουν 4 ..