Κι όμως στην Αυστραλία υπήρξε συναίνεση για την καταστροφή

Αυτές τις μέρες καίγεται η Αυστραλία, πριν λίγους μήνες ο Αμαζόνιος που ήδη έχει ξεχαστεί, όπως θα γίνει σε λίγο καιρό με τις νέες εικόνες βιβλικής καταστροφής.  Δυστυχώς τίποτα δεν πρόκειται να σωθεί, από την εθελοντική δράση, το κύμα συμπαράστασης στα social media και όχι μόνο. Ο λόγος, ότι αυτή η καταστροφή ήταν προδιαγεγραμμένη, απολύτως…

Από τον Σεπτέμβριο που ξέσπασαν οι πρώτες πυρκαγιές με τις οποίες ελάχιστοι ασχολήθηκαν ιδιαίτερα, έχουν χάσει τη ζωή τους 25 άνθρωποι και αγνοούνται τουλάχιστον 28.

Σχεδόν 480 εκατομμύρια ζώα έχουν πεθάνει στις  πυρκαγιές, συμπεριλαμβανομένων  8.000 κοάλα. Οι τελευταίοι υπολογισμοί δείχνουν ότι  το 30% του πληθυσμού κοάλα στη Νέα Νότια Ουαλία έχει ήδη χαθεί στις φλόγες.

Περίπου 300 εκατομμύρια δέντρα έχουν πληγεί ή καεί ολοκληρωτικά, αρκετά από αυτά δεν θα φυτρώσουν ξανά.  Αντίστοιχα απειλούμενα είδη της Αυστραλίας βρίσκονται αντιμέτωπα πλέον με το φάσμα του αφανισμού.

Προς τι ο όλεθρος; Φυσικά προς όφελος του άνθρακα. Γιατί δεν υπάρχουν ελπίδες;  Μερικά στοιχεία αρκούν για την απαραίτητη απάντηση.

Η βιομηχανία ορυκτών καυσίμων είναι ο μεγαλύτερος δωρητής των δύο κομμάτων εξουσίας, Συντηρητικών και Εργατικών. Από την δεκαετία του 90, οι κυβερνήσεις με συνέπεια ακυρώνουν τις διεθνείς συμφωνίες για την κλιματική αλλαγή, προς όφελος της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων. Αυτό έχει ως συνέπεια η Αυστραλία να είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας άνθρακα στον κόσμο και τελευταία στην 57^η θέση, στην κατάταξη για την δράση των χωρών απέναντι στην κλιματική αλλαγή.

Ακόμα και το κόμμα των Εργατικών, ηττημένο πια, υπόσχεται περιορισμένη και δήθεν αποτελεσματική δράση απέναντι στο φαινόμενο. Είναι αδιανόητο αλλά υπάρχει συναίνεση για την καταστροφή.  Το απόγειο του κυνισμού και της βαρβαρότητας ακόμα και αυτές τις κρίσιμες ώρες, που όλοι παρακολουθούν με τρόμο, ήρθε από τον αναπληρωτή πρωθυπουργό της χώρας που απέδωσε τις πυρκαγιές  σε αναφλέξεις κοπριάς αλόγων!

Τα απολύτως ελεγχόμενα ΜΜΕ δεν σφυροκοπούν τους πολιτικούς που με τις επιλογές τους έφεραν τον όλεθρο βασιζόμενοι στη θεωρία περί ανυπαρξίας της κλιματικής αλλαγής. Εκατομμύρια Αυστραλοί όμως πλέον πίσω από τα καμμένα τους σπίτια, αντιλαμβάνονται τον κυνισμό της εξουσίας.

Σε αυτούς βρίσκεται η μόνη ελπίδα, εκείνοι μόνο μπορούν να γράψουν μια νέα ατζέντα που θα έχει ως προτεραιότητα την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, εκείνοι μπορούν να βάλουν τέλος στις πολιτικές καριέρες που συνδέθηκαν απόλυτα με την άνευ όρων υποστήριξη της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων.

Αυτό πλέον δεν είναι ευχολόγιο, καθόλου τυχαία δεν βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των πύρινων μετώπων οι πολιτικοί αρχηγοί, καθόλου τυχαία δεν εκδιώχθηκε κακήν κακώς από κατοίκους ο πρωθυπουργός  Σκοτ Μόρισσον που λίγο καιρό πριν βρισκόταν για διακοπές στη Χαβάη…

Διαβάστε περισσότερα στο Dailypost.gr