Ο κορωνοϊός συνεχίζει την επέλαση του και έχει εξαπλωθεί σε 196 χώρες. Σύμφωνα με τα στοιχεία από το αναγνωρισμένο Αμερικανικό νοσοκομείο Johns Hopkins που δημοσιεύτηκαν στις 26 Μαρτίου, το σύνολο κρουσμάτων ήταν 510.645 άτομα εκ των οποίων 23.079 έχασαν την ζωή τους, που αντιστοιχεί σε ένα ποσοστό 4,5%. Ήδη 122.245 (24%) άτομα εκ των προσβληθέντων έχουν αναρρώσει πλήρως.

Κάνοντας μία ανασκόπηση της κρίσης που μαστίζει όλον τον κόσμο, για την ώρα βγαίνουν πέντε τουλάχιστον συμπεράσματα που είναι αξιοσημείωτα.

Συμπέρασμα 1. Τα κρούσματα και οι επιπτώσεις του κορονοϊού είναι συγκεντρωμένα σε ορισμένες χώρες με επίκεντρο την Ευρώπη.

Μολονότι ο κορονοϊός έχει εξαπλωθεί σε 196 χώρες, το 83% των κρουσμάτων και το 93% των θανάτων είναι συγκεντρωμένο σε 10 μόνο χώρες. Το επίκεντρο της επιδημίας είναι η Ευρώπη καθώς οι 6 από τις 10 χώρες με τα περισσότερα κρούσματα είναι Ευρωπαικές

Το ίδιο συμβαίνει και με τον αριθμό θανάτων, όπου από τον συνολικό αριθμό των 23.079 θανάτων, 20.312 θάνατοι ήτι το 88%, είναι συγκεντρωμένο σε έξι  μόνο χώρες, την Ιταλία, Κίνα, Ισπανία, Ιράν, ΗΠΑ και Γαλλία.

 

 

 

 

 

 

 

Συμπέρασμα 2.  Ο κίνδυνος θανάτου από τον κορονοϊό  παραμένει σχετικά χαμηλός.

Από το σύνολο των 510.645 ατόμων που προσβλήθηκαν με τον κορονοϊό, 23.079 άτομα ή το 4,5% έχασαν την ζωή τους.  Εξαίρεση αποτελούν η Ιταλία, Ισπανία και το Ιράν, όπου τα ποσοστά κυμαίνονται από 7,4% στην Ισπανία, στο 10,2%στην Ιταλία. Όμως σε άλλες χώρες όπως στις ΗΠΑ, Γερμανία και Ελβετία τα ποσοστά είναι χαμηλότερα από 1,5%.

Επίσης, το ενθαρυντικό είναι ότι από τα 365.321 άτομα που συνεχίζουν να έχουν τον κορονοϊό, το 95% είναι σε ήπια κατάσταση και συνεπώς μόνο το 5,1% παραμένουν σε σοβαρή ή κρίσιμη κατάσταση.

Είναι αξιοσημείωτο ότι τόσον ο αριθμός κρουσμάτων όσο και ο αριθμός θανάτων προς το παρόν είναι μικροί όταν υπολογίζονται ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Πίνακα 1, ο μέσος όρος κρουσμάτων ανά εκατομμύριο είναι περίπου 65.5 άτομα, που αντιστοιχεί σε ποσοστό 0,007%, ενώ το ποσοστό θανάτων είναι 0,0003%. Ακόμη και στην Ιταλία το ποσοστό θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμό είναι μόλις 0,13%.

Τέλος, συγκρίνοντας τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα του κορονοϊού με άλλους ιούς, όπως την κοινή γρίπη, οι διαφορές είναι σημαντικές. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ και μόνο, μεταξύ 1 Οκτωβρίου 2019 και 14 Μαρτίου 2020, ο αριθμός των κρουσμάτων κοινής γρίπης ήταν τουλάχιστον 38 εκατομύρια και ο αριθμός θανάτων μεταξύ 23.000-59.000 άτομα.

Συμπέρασμα 3.   Παράγοντες που οδήγησαν στην Ιταλική κρίση

Η Ιταλία αποτελεί το επίκεντρο της κατστροφής, το μάτι του κορονοϊού τυφώνα καθώς δέχθηκε το μεγαλύτερο χτύπημα. Τι συνέβη στην Ιταλία;

Κατ’αρχάς, το γεγονός ότι ο κορονοιός κτυπά κυρίως άτομα μεγάλης ηλικίας, δεν βοήθησε την κατάσταση στην Ιταλία που έχει πολύ υψηλό αριθμό πληθυσμό υπερηλίκων, καθώς ένας στους τέσσερις Ιταλούς είναι άνω των 65 ετών. Όμως μεγάλη ευθύνη φέρνει η κυβέρνηση που για πολιτικές σκοπιμότητες δεν κατανόησε έγκαιρα τον κίνδυνο. Όπως δήλωσε ο Ιταλός ιατρός Δρ. Giorgio Palu, καθηγητής ιολογίας του πανεπιστημίου της Πάντοβα, υπήρχε πρόταση για να απομονώσουν όσους ερχόταν από την Κίνα, αλλά δεν προχώρησε γιατί θεωρήθηκε ρατσιστική.

Επίσης, στην Ιταλία μένουν πάνω από 300.000 Κινέζοι, που εργάζονται κυρίως στους τομείς κλωστοϋφαντουργίας και δέρματος. Πολλοί από τους κινέζους επισκέφθηκαν τις πόλεις Wuhan and Wenzhou από όπου κατάγονται, για να γιορτάσουν το κινέζικο νέο έτος στις 25 Ιανουαρίου και επέστρεψαν στην Ιταλία, πριν η ιταλική κυβέρνηση επιβάλλει ταξιδιωτικούς περιορισμούς με την Κίνα. Είναι πολύ πιθανό οι Κινέζοι εργάτες που επέστρεψαν να είχαν προσβληθεί από τον κορονοϊό πού εξηγεί γιατί τα πρώτα σοβαρά κρούσματα συνέβησαν στο Μπέργκαμο, στην περιοχή της Λομβαρδίας που είναι κέντρο κλωστουφαντουργίας.

Συμπέρασμα 4. Ο ανεπαρκής χειρισμός της Ευρωπαική Ένωσης

Η Ευρώπη είναι πλέον το επίκεντρο της πανδημίας του κορονοϊού και το οφείλει σε μεγάλο βαθμό στον ανεπαρκή χειρισμό από την Ευρωπαική Ένωση και την ανικανότητα της να εφαρμόσει μία κοινή πολιτική συνεργασίας και αλληλεγύης μεταξύ τών μελών. Η αντιμετώπιση της κρίσης του ιού από την ΕΕ ξεκίνησε με τό “‘βλέπομε καί κάνομε” και κατέληξε στο “Ο Σώζων εαυτόν σωθήτω.”

Όταν ο κορονοϊός άρχισε να επεκτείνεται έξω από την Κινα σε άλλες χώρες, η ηγεσία της ΕΕ, παρέμεινε αδρανής στον κίνδυνο. Ακόμη μέχρι τις 11 Μαρτίου που ο κορονοϊός ήδη άρχισε να εισχωρεί στην Ευρώπη και 2-3 χώρες επέβαλλαν περιοριστικά μέτρα μονομερώς, η  υπέρμαχος των ανοιχτών συνόρων Μέρκελ, που είναι η φωνή της ΕΕ,  δήλωσε δημόσια ότι “στην Γερμανία, εμείς πιστεύουμε οτι το κλείσιμο των συνόρων δεν είναι η απάντηση για να πολεμήσουμε την εξάπλωση τού κορονοιου.”

Η μυωπία της Μέρκελ και της ΕΕ που για πολιτικές σκοπιμότητες αγνόησαν τον κίνδυνο του ιού, εξηγεί την πανδαιμία που μαστίζει τώρα την Ευρώπη. Επίσης η ανικανότητα της ΕΕ να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα κοινής αντιμετώπισης του ιού, οδήγησε σχεδόν κάθε χώρα να ενεργήσει μονομερώς κλείνοντας τα σύνορα ακόμη και μεταξύ κρατών της ζώνης Schengen. Πέντε ημέρες μετά την δήλωση της Μέρκελ, και με τα συμπτώματα στην Γερμανία να πολλαπλασιάζονται καθημερινώς, η Γερμανία τελικά έκλεισε τα σύνορα με την Γαλλία, Αυστρία και Ελβετία, καταργώντας και η ίδια την ζώνη Schengen.

Ακόμη και όταν η Ιταλία έκανε έκκληση στην ΕΕ για ιατρικές προμήθειες, δεν έλαβε τίποτε, ή δε Γερμανία και Γαλλία απαγόρευσαν ακόμη και τις εξαγωγές μασκών και άλλων ιατρικών προμηθειών, για τις ανάγκες των δικών της πολιτών.  Ο σώζων εαυτόν σωθήτω .

Συμπέρασμα 5. Η παράλογη ανευθυνότητα της Κίνας

Είναι πέραν αμφιβολίας, ότι η κινέζικη κυβέρνηση γνώριζε για τον κορονοϊό και τπ ότι είναι μεταδοτικός από άτομο σε άτομο από τον περασμένο Δεκέμβριο, αλλά για έξι σχεδόν εβδομάδες το απέκρυψε από τον υπόλοιπο κόσμο. Όχι μόνο απέκρυψε την αλήθεια, αλλά όσοι κινέζοι επιστήμονες και δημοσιογράφοι τόλμησαν να προειδοποιήσουν την διεθνή κοινότητα, συνελήφθησαν ή εξαφανίστηκαν από το κινέζικο καθεστώς. Επίσης, η κυβέρνηση επέτρεψε εορταστικές εκδηλώσεις για το κινέζικο νέο έτος στην πόλη Wuhan, όπου ήδη είχε χτυπήσει ο κορονοϊός, με συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων που γιόρτασαν τρώγωντας και πίνοντας, που βοήθησε στην πιο γρήγορη και ευρύτερη εξάπλωση του ιού.

Αν η Κίνα έλεγε την αλήθεια από τον Δεκέμβριο και αποδεχόταν την βοήθεια διεθνών ιατρικών οργανισμών που αρχικά αρνήθηκε, ο κορονοϊός σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών τοξικολόγων και άλλων επιστημόνων, θα περιοριζόταν στην περιοχή της πόλης Wuhan κατά 95% και θα ήταν πιο εύκολο να τον θέσουν υπό έλεγχο. Πολύ πιο σημαντικό όμως, οι άλλες χώρες θα είχαν πολύτιμο χρόνο στην διάθεση τους να προετοιμασθούν ανάλογα. Όμως η Κίνα δεν το έκανε και η παράλογη αδιαφορία της συνέβαλλε στο να μεταβάλλει ένα τοπικό πρόβλημα σε παγκόσμια πανδημία.

Η Κίνα τώρα ελπίζει ότι μοιράζοντας μάσκες και ιατρικές προμήθειες στις Ευρωπαικές χώρες θα φανεί σαν σωτήρας. Αυτό που θα πρέπει να σκεφθούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι αν η Κίνα οφείλει να μοιράσει δισεκατομμύρια ευρώ σε αποζημιώσεις για οικονομικές ζημίες τρισεκατομμυρίων που υπέστησαν.

Facebook Comments