Ποια καλλιτεχνικά και ποια μουσική;

Όπως έχω επισημάνει δεκάδες φορές κι όπως έχουν επισημάνει εκατοντάδες αρθρογράφοι, η Παιδεία μας πάσχει ως σύστημα συνολικά.

Από την ηλιθιότητα των εισαγωγικών εξετάσεων στα ΑΕΙ όπου για τρία χρόνια έφηβοι αποδύονται σε ένα τρελό αγώνα εξεταστικής λογικής με στόχο «να γράψουν» και να «περάσουν» έως την ηλιθιότητα του περιεχομένου «βοηθητικών» μαθημάτων όπως η μουσική και τα καλλιτεχνικά…. Αυτά τα δύο πρωταγωνίστησαν σε μια μελό ιστορία «κατάργησης» που προκάλεσε κύματα αγανακτισμένων αντιδράσεων από φιλόμουσους και φιλότεχνους υποθέτω ενώ με ιερή αγανάκτηση το Υπουργείο Παιδείας διέψευσε τα περί κατάργησης και μας εξήγησε ότι τα καταργεί  μόνο στο Λύκειο. Δηλαδή,  σε Δημοτικό και Γυμνάσιο το 2 αυτά ωριαία μαθήματα παραμένουν ως έχουν και στο Λύκειο οι έφηβοι μας επειδή δεν επιλέγουν τα εν λόγω μαθήματα, τα  αντικατέστησαν …. Κοινώς πονάει κεφάλι -κόψει κεφάλι

Γιατί άραγε πονάει το κεφάλι; Ούτε οι  της αντιπολίτευσης ούτε οι της κυβέρνησης, έχουν απάντηση διότι δεν έχουν θέσει την ερώτηση…. Και γιατί να την θέσουν; Στα μυαλουδάκια τους η διαπίστωση όλων μας, περί ημιαγράμματων αποφοίτων Λυκείου των οποίων οι εγκυκλοπαιδικές γνώσεις περιορίζονται στο επίπεδο των αποφοίτων δημοτικού πριν δυο γενιές,  δεν υφίσταται ως διαπίστωση. Ότι απόφοιτοι Πανεπιστημίου γράφουν βαριά ανορθόγραφα ή δεν γνωρίζουν πχ την πρωτεύουσα του νομού Ημαθίας, επίσης δεν τους αφορά. Θα τους αφορούσε το θέμα της μουσικής και των καλλιτεχνικών; Θα τους περνούσε από το μυαλό ότι δεν πατάει μαθητής Λυκείου και στα δύο διότι πρώτον έτσι όπως «διδάσκονται» διώχνουν μακριά ακόμη  και σύγχρονο Μότσαρτ ή Νταλί και δεύτερον διότι το ίδιο το σύστημα στοχοθετεί ως μόνο σημαντικό στόχο τις εξετάσεις της Γ Λυκείου;

Ποιά καλλιτεχνικά λοιπόν και ποια μουσική; Η μύηση στις τέχνες -διότι περι αυτού συζητάμε, όχι για εκμάθηση σχεδίου ή σολφέζ,-θα ήταν ένα εκπληκτικό ταξίδι για τα παιδιά από το Δημοτικό έως την αποφοίτηση τους από το Λύκειο. Θα ήταν ένα ελκυστικό και συναρπαστικό παράλληλο «σύμπαν» στην εκπαίδευση τους που θα τα συνδιαμόρφωνε και αξιακά και αισθητικά, θα τα θωράκιζε και θα τα προστάτευσε από πολλές μορφές -ισμών και θα αναβάθμιζε από γενιά σε γενιά την συνολική αισθητική, τολμώ να πω και τον αξιακό τους κώδικα. Αλλά δεν μιλάμε για διαδικασία μύησης, μιλάμε για ωριαία μαθήματα στο πρόγραμμα της συμφοράς …. Πράγματι δεν έχουν καμία αξία λοιπόν . Αυτό που θα είχε ανεκτίμητη αξία δεν τολμά ούτε ενδιαφέρεται να το εισάγει στο εκπαιδευτικό μας σύστημα κάποιος Υπουργός ή κάποια κυβέρνηση.