Ακόμη και πριν την έλευση της πανδημίας, τα Ηνωμένα Έθνη προειδοποιούσαν ότι οι ανισότητες αγγίζουν περίπου το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού, επιδεινώνοντας το διχασμό τις εμφύλιες διαμάχες δημιουργώντας προσχώματα στην δίκαιη, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.

Η Παγκόσμια Τράπεζα προέβλεψε ότι περίπου 2 δισεκατομμύρια φτωχοί εργαζόμενοι θα βρεθούν σε ακόμη δυσμενέστερη θέση, στην πλειοψηφία τους γυναίκες. 

Οι γυναίκες βρίσκονται “υπό απειλή” και σε αυτήν την κρίση. Η εξάλειψη του χάσματος μεταξύ ανδρών και γυναικών στην οικονομία (Παγκόσμιο Ινστιτούτο McKinsey), δεν είναι απλώς ένα  ηθικό ζήτημα αλλά θα μπορούσε να προσθέσει έως και 28 δισεκατομμύρια δολάρια ή 26% παραπάνω στο παγκόσμιο ετήσιο ΑΕΠ.

Πιθανότατα λοιπόν οι γυναίκες να κρατούν ένα μικρο μαγικό ραβδάκι αν και εφόσον αναλάβουμε στοχευμένες πρωτοβουλίες, όπως:

– Εκπροσώπηση και ανάληψη ευθυνών ισότιμα και από τις γυναίκες και από τους άνδρες σε όλα τα ζητήματα. Ειδικά για την αντιμετώπιση της κρίσης, μετά τον κορονοιό, η λήψη αποφάσεων πρέπει να είναι κοινή ευθύνη. Στόχος είναι να διασφαλιστεί η ίση εκπροσώπηση ανδρών και γυναικών στη λήψη αποφάσεων, από τις ομάδες εργασίας και στρατηγικής ανάκαμψης, έως τα διοικητικά συμβούλια και τις επιτελικές θέσεις.

– Προώθηση επιχειρήσεων που ανήκουν σε γυναίκες. Να εξασφαλίσουμε ότι οι γυναίκες ιδιοκτήτριες επιχειρήσεων θα λάβουν τουλάχιστον το 40-50% του συνόλου των κεφαλαίων του Ταμείου Ανάκαμψης. Οι ίδιες θα πρέπει να απασχολούν προσωπικό που θα υπηρετεί τις αρχές της ισότητας των ευκαιριών, με ίση αμοιβή για όλους και όλες, για ίδια εργασία.

– Προώθηση πολιτικών και δράσεων που προασπίζονται την εξισορρόπηση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής. Σε αυτό, πρέπει να αναλάβουν καθοριστικό ρόλο και οι επιχειρήσεις υποστηρίζοντας τους εργαζόμενους γονείς (άνδρες και γυναίκες) μέσω ίσης γονικής άδειας και ευέλικτων πολιτικών στο χώρο εργασίας.

Για την επίτευξη των παραπάνω χρειαζόμαστε περισσότερες γυναίκες σε ηγετικές θέσεις. Θυμίζω την εξομολόγηση λίγες μέρες πριν, της Αγκελας Μερκελ, πρωθυπουργού της Γερμανίας που αποχωρεί από την ηγεσία του κόμματός της και την πρωθυπουργία ότι η ζωή της καθορίστηκε από τις σπουδές της. Η ίδια αποκάλυψε ότι σπούδασε Φυσική με το 80% των συμφοιτητών της να είναι άνδρες  και έτσι έμαθε να παλεύει και να διεκδικεί το ρόλο της σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον.

Η εμπειρία αυτή την βοήθησε και στην πολιτική της καριέρα αφού στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η συμμετοχή των γυναικών αποτελούσε τη μειοψηφία στο χώρο και της πολιτικής.

Σε αυτή τη συγκυρία, η παγκόσμια κοινότητα οφείλει να επενδύσει  σε ένα δικαιότερο κόσμο και  μια από “τις ασφαλέστερους οδούς” προς αυτή την κατεύθυνση είναι η επίτευξη της ισότητας των φύλων και η ενδυνάμωση της γυναικείας ηγεσίας και εμείς πρέπει να το απαιτήσουμε με σθένος και επιμονή.

Facebook Comments