Το κοινωνικό φαινόμενο Πισπιρίγκου

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ρούλα Πισπιρίγκου θα αποτελέσει αντικείμενο έρευνας, ιατρικής και κοινωνιολογικής, για τα επόμενα χρόνια, εφόσον επιβεβαιωθούν οι κατηγορίες που της αποδίδονται, αλλά και τεκμηριωθούν και τα σενάρια που την εμπλέκουν στους θανάτους των άλλων δύο παιδιών της.

Όλα αυτά θα τα βρει η δικαιοσύνη, αλλά ήδη προδιαγράφεται ένα μοναδικό παράδειγμα στη βιβλιογραφία της εγκληματολογίας. 

Ομολογώ ότι δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο σε επίπεδο ενασχόλησης κοινού, όσα χρόνια κάνω αυτή τη δουλειά. Ο κόσμος καταναλώνει όλες τις μικρές και μεγάλες, σημαντικές και ασήμαντες λεπτομέρειες, της ζωής της Ρούλας και του Μάνου. Εκπομπές μονοθεματικές, spaces στο twitter, άρθρα σε sites και εφημερίδες φεύγουν σαν «ζεστό κουλούρι», εφόσον αγγίζουν το συγκεκριμένο θέμα, κάνουν ρεπορτάζ και προσφέρουν νέα στοιχεία ή ενδιαφέρουσες πτυχές στην υπόθεση.

Όπου σταθείς και όπου βρεθείς, ο κόσμος ρωτάει για τη Ρούλα Πισπιρίγκου. Ιδίως γυναίκες και μάλιστα μητέρες, που προσπαθούν να καταλάβουν πώς μπορεί μια μητέρα να σκοτώνει με τα ίδια της τα χέρια το παιδί της και με εξαιρετικά μεθοδικές κινήσεις να προσπαθεί να συγκαλύψει την πράξη της. Σαν να σκότωσε κάποιον τρίτο, ως μια διεκπεραιωτική κίνηση. Η κατάβαση στα έγκατα της ψυχής της Ρούλας, όσο δύσκολο και αν είναι, έχει γίνει αγαπημένη συνήθεια πολλών ανθρώπων που περιμένουν να υπάρξει μια οριστική δικαίωση των τριών παιδιών της ιστορίας, έστω και αναδρομικά.

Η κατάβαση στα έγκατα της ψυχής της Ρούλας, όσο δύσκολο και αν είναι, έχει γίνει αγαπημένη συνήθεια πολλών ανθρώπων

Δεν είναι τυχαίο ότι το θέμα της Πισπιρίγκου έχει εκτοπίσει από την ειδησεογραφία ακόμα και ένα θέμα παγκοσμίου ενδιαφέροντος, όπως ο πόλεμος, με τεράστιες και απτές συνέπειες για τη ζωή μας. Η Ρούλα Πισπιρίγκου δεν αλλάζει τίποτε στη ζωή κανενός, πέρα από το σοκ και τον αποτροπιασμό που προκαλεί με τις πράξεις που της καταμαρτυρούνται, αλλά και την απροθυμία της να ικανοποιήσει το συλλογικό θυμικό και να «σπάσει». Κι όμως, όλοι ασχολούνται με τη Ρούλα, όλοι θέλουν να μάθουν πώς περνά την καθημερινότητά της στο κελί της, αν έφαγε, αν κάπνισε και πόσο και τι εκπομπές βλέπει στην τηλεόραση που δικαιούται (τις βλέπει όλες, για να ξέρετε).

Μέχρι τώρα, μόνο βαθιά στην ψυχή της η Πισπιρίγκου ξέρει καλά τι έκανε και γιατί. Η μανιώδης ενασχόληση πολλών εξ φημών, της πλειοψηφίας ίσως, με τις πράξεις και τα κίνητρά της, ίσως της παρέχει μια ικανοποίηση. Την εκπλήρωση μιας αρρωστημένης ψευδαίσθησης μεγαλείου. Ή μπορεί και όχι. Γιατί στο μυαλό της, ίσως, έχει μόνο την αρρωστημένη σχέση με τον άνδρα της. Ποιος ξέρει όμως;