Δύο παιχνίδια, ισάριθμες νίκες και πρώτη θέση στον β’ όμιλο της γ’ κατηγορίας του Nations League.

Τα ονόματα των Βορείου Ιρλανδίας και Κοσόβου δεν προκαλούν εντύπωση, όμως η εμφάνιση υπό τις οδηγίες του νέου προπονητή και το πάθος στα μάτια των διεθνών, μας κάνουν να χαμογελάμε και να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον.

Τα τελευταία χρόνια, από το 2014 και έπειτα, ακούμε συνεχώς για τη «νέα εποχή» της Εθνικής. Εκ τότε μετράμε τέσσερις συνολικά αποκλεισμούς από τις μεγάλες διοργανώσεις. Η επίσημη αγαπημένη όλων των Ελλήνων απουσιάζει από δύο Euro και δύο Παγκόσμια Κύπελλα.

Σίγουρα «πονάει» αυτή η απουσία, αλλά πολύ περισσότερο ο τρόπος που φτάσαμε στους αποκλεισμούς. Ήττες από σημαντικά υποδεέστερους αντιπάλους και μέτριες πορείες σε ομίλους που παλαιότερα θα κατείχαμε μία από τις δύο πρώτες θέσεις.

Για να αφήσουμε πίσω μας μία και καλή τη «μιζέρια» αυτών των χρόνων, ερχόμαστε στο σήμερα. Νέος προπονητής, δυνατό και σταθερό σύνολο παικτών έχουν φέρει μία διαφορετική και θετική αύρα στα γαλανόλευκα αποδυτήρια. Ο Τζον Φαντ Σχιπ πιστώνεται την πρώτη πτυχή μίας υγειούς Εθνικής Ελλάδος. Αυτή του «κλίματος» και του πάθους των παικτών να φορούν τη φανέλα της χώρας τους.

Ο Γκουστάβο Πογιέτ πιστώνεται τη δεύτερη. Σε τέσσερα παιχνίδια (δύο φιλικά, δύο επίσημα) κατάφερε να δώσει αγωνιστική ταυτότητα στην ομάδα. Οι διεθνείς ακολουθούν ένα πλάνο στον αγωνιστικό χώρο και σε αυτό οφείλονται σε μεγάλο βαθμό οι δύο νίκες. Έχει βρει τους «πυλώνες» που θα «τραβήξουν το κουπί» στο πρόσωπο του Μπακασέτα, του Μάνταλου, του Μαυροπάνου, του Βλαχοδήμου και αναλόγως την προσέγγιση και τις ανάγκες του παιχνιδιού, επιλέγει τους ιδανικούς.

Η Εθνική παλεύει ξανά για τη νίκη, ψάχνει να βρει τη μία φάση που θα ξεκλειδώσει την αντίπαλη άμυνα και αφού το καταφέρει μοχθεί για να προστατέψει το προβάδισμα που κτίζει με κόπο. Είναι ξανά κυνική και συγκεντρωμένη στο στόχο της. Το καλό ξεκίνημα δεν έχει να κάνει με το μέγεθος του αντιπάλου, αλλά με την τακτική και τον τρόπο που έχει αποφασίσει ο νέος προπονητής να «στήσει» την ομάδα.

Είδαμε στο πρόσφατο παρελθόν, χώρες όπως Αρμενία, Κόσοβο, Εσθονία να κάνουν τη «ζημιά». Γιατί όση αυτοθυσία και να δείξεις, το ποδόσφαιρο απαιτεί να ακολουθείς τις προσταγές του. Και όταν δεν το κάνεις αυτό σε τιμωρεί. (βλ. Ελλάδα – Αρμενία 2-3 06/2019 και Ελλάδα – Λιχτενστάϊν 1-1 09/2019)

Φαίνεται ότι αυτά τα αποτελέσματα ανήκουν στο παρελθόν. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να στραβώσει ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, όμως τουλάχιστον θα ξέρουμε ότι παίκτες και προπονητής θα έχουν δώσει τον καλύτερό τους εαυτό σε όλους τους τομείς. Ας μην προτρέχουμε, δεν χρειάζεται να χαρακτηρίζουμε ήδη επιτυχημένο αυτό το ξεκίνημα.

Η Εθνική Ελλάδος χρειάζεται τη στήριξη του κόσμου και τη θετική ενέργεια όλων όσων βρίσκονται κοντά της.

Facebook Comments