Μεσολόγγι: «Όταν το στόμα του Δημάρχου είναι πιο επικίνδυνο από του σκύλου που δάγκωσε»

Στην Ελλάδα υπολογίζουμε ότι ζουν περίπου 1 εκατομμύριο αδέσποτα σκυλιά και περισσότερα από 2 εκατομμύρια δεσποζόμενα. Εξ αυτών η μεγάλη πλειοψηφία διαβιούν σε κακοποιητικές ή ακόμη και άκρως κακοποιητικές συνθήκες. Είναι ζήτημα αν εκ των 3,5 εκατομμυρίων σκύλων στη χώρα μας έστω για το μισό εκατομμύριο τηρούνται οι κανόνες ευζωίας.

Κατά καιρούς δημοσιοποιούνται κάποια πράγματι θλιβερά περιστατικά επιθέσεων σκύλων σε ανθρώπους. Αναλογικά με τον όγκο των ζώων και των συνθηκών που προσπαθούν να επιβιώσουν αυτά τα ζώα, μιλάμε ξεκάθαρα για μεμονωμένα περιστατικά. Ένα σκυλί για να φτάσει να δαγκώσει συνήθως έχει οδηγηθεί στo μη περαιτέρω. Η πλειοψηφία των δαγκωμάτων προέρχονται από δεσποζόμενα σκυλιά, όχι από αδέσποτα. Ωστόσο, επειδή πάντα βολεύει και επειδή στη χώρα μας το microchip σε κάποιους μοιάζει προαιρετικό, χαρακτηρίζονται συλλήβδην ως «αδέσποτα». Κι έτσι ούτε γάτα, ούτε ζημιά για τους ασυνείδητους κηδεμόνες.

Το περιστατικό δαγκώματος, σε παιδί μάλιστα, στον Δήμο Μεσολογγίου δε με εκπλήσσει καθόλου. Όχι γιατί τα σκυλιά στο Μεσολόγγι είναι επιθετικά -καταπληκτικά είναι και εξαιρετικά ταλαιπωρημένα- αλλά γιατί ο δήμος κωφεύει παραδειγματικά εδώ και χρόνια. Ο Δήμαρχος λένε ανέλαβε την ευθύνη από την πλευρά του δήμου με τη βαρυσήμαντη… δήλωση: «Η ασφάλεια των πολιτών και ιδιαίτερα των παιδιών μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια δεν μπορεί να τίθεται σε δεύτερη μοίρα».

Καμία ευθύνη δεν ανέλαβε γιατί αν την είχε αναλάβει τόσα χρόνια θα είχε ουσιαστικά προγράμματα πρόληψης και διαχείρισης για τα αδέσποτα ζώα. Εκεί θα φανεί η ευθύνη του και πόσο στα σοβαρά παίρνει τον ρόλο του, όχι σε μπακαλίστικες δηλώσεις εντυπωσιασμού που σε όποιον ξέρει δυο πράγματα μόνο γελοίες ακούγονται. Προγράμματα στειρώσεων όλο το χρόνο έχετε κύριε δήμαρχε; Ελέγχους σε δεσποζόμενα κάνετε κύριε δήμαρχε; Τροφές παρέχετε κύριε δήμαρχε; Εκεί να σας δω να παίρνετε την ευθύνη. Οι πράξεις έχουν κόστος, τα λόγια πάλι είναι τσάμπα.

Πόσοι δήμοι στην Ελλάδα κάνουν πρόληψη για τα αδέσποτα; Εκτός κι αν τα αδέσποτα έπεσαν από τον ουρανό ή φύτρωσαν μόνα τους. Εξαγριωμένοι τώρα κάτοικοι του Αιτωλικού απειλούν την ακεραιότητα των αδέσποτων. Τόσα χρόνια, άραγε, εξαγριώθηκαν ποτέ με τους συμπολίτες τους που παρατούσαν αυτά τα ζώα και τα έκαναν αδέσποτα; Με αυτούς που τα πετροβολάνε και τα καθιστούν επιθετικά; Με αυτούς που τα κυνηγάνε με τις μαγκούρες και τις σκούπες; Εκεί η ευθύνη σταματάει.

Εξάλλου τι πιο λογικό από το να παίρνει την ευθύνη πάνω του το ίδιο το αδέσποτο. Όσο φταίει ένα σκυλί, τόσο φταίει κι ένα παιδί. Και στην προκειμένη περίπτωση θύματα είναι τα παιδιά και τα σκυλιά. Αδέσποτα, αδιαφορία και δημόσιες σχέσεις εν έτει 2025.