Από την τρόικα στο …κουϊντέτο;
Από την τρόικα στο ...κουϊντέτο;
«Δεν είμαστε εκτελεστική εξουσία, είμαστε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αλλά είναι πολύ σημαντικό να συμμετάσχουμε για πρώτη φορά στην αξιολόγηση, ώστε να διασφαλίσουμε ότι η διαδικασία γίνεται με διαφάνεια και ότι οι αξιώσεις που προβάλουμε απέναντι στον ελληνικό λαό συνάδουν με τις ευρωπαϊκές συνθήκες- συνθήκες, οι οποίες παραπέμπουν με σαφήνεια στον Ευρωπαϊκό Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» λέει η Γκάμπι Τσίμερ στην Deutsche Welle.
Αναμένεται πρόταση Γιούνκερ
Το «συστημικό» πρόβλημα της υπόθεσης είναι ότι το Ευρωκοινοβούλιο δεν είναι πιστωτής της Ελλάδας, όπως ο μηχανισμός ESM ή το ΔΝΤ, ούτε και εκπροσωπεί την ευρωπαϊκή εκτελεστική εξουσία, όπως η Κομισιόν. Εδώ αρχίζουν τα νομικά προσκόμματα. Παρ΄ όλ΄ αυτά η Γκάμπι Τσίμερ είναι αισιόδοξη ότι θα υλοποιηθεί η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα και αναμένει κατ΄αρχήν τη σχετική τοποθέτηση του προέδρου της Κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιούνκερ. «Έχω ακούσει ότι θα υπάρξουν διαβουλεύσεις ανάμεσα στον κ.Γιούνκερ και στον κ.Σουλτς για το ποιά μορφή μπορεί να έχει η συμμετοχή του Κοινοβουλίου. Σε κάθε περίπτωση εμείς θα πρέπει να έχουμε απευθείας συνεννόηση με την Κομισιόν. Ελπίζω ότι σύντομα ο κ.Γιούνκερ θα διατυπώσει συγκεκριμένη πρόταση σε αυτήν την κατεύθυνση. Επαναλαμβάνω: δεν είμαστε κομμάτι της εκτελεστικής εξουσίας, ωστόσο την ελέγχουμε κοινοβουλευτικά».
Τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στην εφαρμογή και αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος υποστηρίζει και ο επικεφαλής των ευρωπαίων σοσιαλιστών Τζιάνι Πιτέλα. Ωστόσο μεγάλο μέρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εξακολουθεί να έχει επιφυλάξεις, αν όχι και έντονες αντιρρήσεις στην πρόταση αυτή- ιδιαίτερα στια τάξεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που αποτελεί και τη μεγαλύτερη πολιτική ομάδα του Κοινοβουλίου. Κάποιοι μάλιστα εκφράζουν με έντονο τρόπο τις αντιρρήσεις τους, όπως η γερμανίδα ευρωβουλευτής των χριστιανοδημοκρατών (CDU) Ίνγκεμποργκ Γκρέσλε, που υποστηρίζει ότι το Ευρωκοινοβούλιο δεν θα συμμετείχε στην ομάδα των πιστωτών για να ελέγχει, αλλά ακριβώς για να …μην ελέγχει. «Κι εγώ αν ήμουν στη θέση του κ.Τσίπρα θα ήθελα να έχω έναν ελεγκτή, ο οποίος δεν ελέγχει» λέει η κ. Γκρέσλερ. «Νομίζω όμως ότι η μεγάλη πλειοψηφία του Κοινοβουλίου δεν ενδιαφέρεται να αναλάβει αυτόν τον ρόλο. Και ότι ο ουσιαστικός λόγος που έγινε η πρόταση αυτή είναι για να αποδυναμωθούν οι πραγματικοί ελεγκτές, δηλαδή η τρόικα και τα θεσμικά όργανα».
Διαμάχη για τον «δημοκρατικό έλεγχο» των ελεγκτών
Στο αντεπιχείρημα του «δημοκρατικού ελέγχου» η Ίνγκεμποργκ Γκρέσλε δηλώνει ότι προέχει η υλοποίηση της συμφωνίας με τους δανειστές: «Οι δανειστές απλώς ελέγχουν εάν τηρούνται οι υποσχέσεις που δόθηκαν, τί σχέση έχει αυτό με τη δημοκρατία; Δεν χρειάζεται να ‘εκδημοκρατίσωʼ κάτι, αυτό που χρειάζεται είναι να τηρήσω τις δεσμεύσεις που έχω αναλάβει. Κι εγώ όταν πάω στην τράπεζα ως οφειλέτης δεν κάνω καμία συζήτηση για να ελέγξω δημοκρατικά, αν θα αποπληρώσω το δάνειο…»
Υπάρχει όμως και η μέση οδός, που λέει ότι το Ευρωκοινοβούλιο δεν παραμένει απαθές, ούτε όμως και εντάσσεται στην ομάδα της αξιολόγησης. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται η συμπεροδερεύουσα των Πρασίνων Ρεμπέκα Χαρμς, η οποία υποστηρίζει την ενεργό ανάμειξη στις διαβουλεύσεις για την Ελλάδα, αλλά δεν φαίνεται να έχει οριστικοποιήσει τη συγκατάθεσή της για συμμετοχή του Κοινοβουλίου στην αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος. «Πιστεύουμε ότι το Ευρωκοινοβούλιο πρέπει να συμμετέχει πιο ενεργά στην εποπτεία, αλλά δεν είναι μέρος αυτού του σχήματος. Αυτό που θέλουμε είναι να έχουμε εκθέσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα για τα όσα γίνονται στην Ελλάδα και αυτές οι εκθέσεις να γίνονται αντικείμενο συζήτησης στο Κοινοβούλιο…»
Facebook Comments