Η υπογραφή της σύμβασης του ΟΠΑΠ για τον τεχνολογικό πάροχο αφήνει πλήθος αναπάντητα ερωτήματα που συνδέονται άμεσα με την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος από την πλευρά της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τη διαχείριση ενός οργανισμού, που μέχρι να ολοκληρωθεί η αποκρατικοποίησή του, συνεχίζει και σήμερα να διοικείται από στελέχη που η ίδια όρισε [1]. Συγκεκριμένα:

1. Πώς εξηγείται το γεγονός ότι ο διαγωνισμός (μετά από πλήθος επεκτάσεων, τροποποιήσεων κ.λπ. ύψους πολλών εκατοντάδων εκ. ευρώ με απ’ ευθείας επί της ουσίας ανάθεση, που διήρκεσαν 6 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων κυβερνούσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), κατέληξε να έχει μια μόνο οικονομική προσφορά;


2. Γιατί η κυβέρνηση αποδέχθηκε την κατακύρωση του σχετικού διαγωνισμού, με μια μόνο οικονομική προσφορά, μερικές ημέρες πριν από την αποκρατικοποίηση του ΟΠΑΠ και τη συνακόλουθη δέσμευση του μέχρι το 2018; Τι επιπτώσεις είχε αυτό στο τίμημα που τελικά προσφέρθηκε και στον αριθμό των συμμετοχών στον σχετικό διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ (υπήρξε ένας μόνο προσφέρων, από τους τέσσερις που είχαν καταθέσει ενδεικτική προσφορά);


3. Γιατί το δημόσιο (που εκπροσωπείτο από το ΤΑΙΠΕΔ), στην κρίσιμη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΠΑΠ για τη σύμβαση του τεχνολογικού παρόχου δεν χρησιμοποίησε όλες τις μετοχές που διέθετε; Έχει νόμιμο δικαίωμα ο εκπρόσωπος του δημοσίου να μην χρησιμοποιεί το σύνολο των μετοχών του;


4. Πόσο διαφανής είναι ένας διαγωνισμός, όταν με όλους τους διαγωνιζόμενους πιθανούς προμηθευτές, ο αναθέτων πραγματοποιεί ταυτόχρονα επιχειρηματικές συμφωνίες μεγάλης έκτασης (π.χ. λαχεία), για τις οποίες μάλιστα κατηγορείται για υπερτιμολογημένες αναθέσεις προμηθειών[2], ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ; Πόσο υπονόμευσε αυτή η πρακτική την γνησίως ανταγωνιστική συμπεριφορά των υποψήφιων προμηθευτών;


5. Τι νομικό καθεστώς έχει το μνημόνιο της 30-11-2011 το οποίο περιλαμβάνεται στη νέα σύμβαση; Είναι νέα απ’ ευθείας ανάθεση ύψους 46 εκ. ευρώ και αποτελεί συνέχεια των παλαιότερων απ’ ευθείας αναθέσεων;


6. Τι έχει απογίνει με την ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για απιστία που ασκήθηκε το 2011 για παλαιότερες συμβάσεις των δύο πλευρών (ΟΠΑΠ-ΙΝΤΡΑΛΟΤ), που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αποτελούν «μητρικές» των εφαρμοζόμενων μέχρι και σήμερα συμβάσεων;


7. Τι είδους κυβέρνηση είναι αυτή που αδιαφορεί για την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος και τι είδους αντιπολίτευση, που για όλα αυτά ακολουθεί τακτική εκκωφαντικής σιωπής;
——————————————————————————–
[1] Βλέπε την από 31.7.2012 ανακοίνωση του Υπουργείου Οικονομικών σύμφωνα με την οποία: «Με απόφαση του υπουργού Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΟΠΑΠ Α.Ε. αναλαμβάνει ο οικονομολόγος κ. Κωνσταντίνος Λουρόπουλος».
 

[2] Βλέπε εξώδικο EMΜA-DELTA

Facebook Comments