Το αφιόνι της χούντας

Με το marketnews με συνδέει μια σχέση ειδική. Μπορώ να μιλήσω με βεβαιότητα για το πιο ελεύθερο περιβάλλον, που έχω συναντήσει ποτέ σε μέσο – σε σημείο που η εφηρμοσμένη ισηγορία ορισμένες φορές αποβαίνει εις βάρος της πολιτικής ορθότητας. Προκαλώ τον καθένα να ελέγξει την αλήθεια αυτού που λέω: Στείλτε επωνύμως ένα κείμενο οποιασδήποτε πολιτικής τοποθέτησης, που δεν παραβιάζει τον νόμο, και δείτε το να δημοσιεύεται. Το αυτόν συνέβη και με το τελευταίο γραπτό του Γιώργου Μακρή, που τόσο σάλο προκάλεσε – δικαιολογημένα.

Το ότι το εν λόγω άρθρο συνιστά ύμνο της χούντας είναι σαφές σε κάθε εγγράμματο άνθρωπο, που θα αφιερώσει ολίγα λεπτά ώστε να το αναγνώσει. Ακόμα περισσότερο, πρόκειται για έναν ύμνο άτεχνο ως συναισθηματικό, απλουστευτικό, φανατισμένα αφελή: Μιαν άποψη που ζητά να περάσει ως αποτύπωση πραγματικότητας. Αντιλαμβάνεται κανείς, πως πρόκειται για αράδες γραμμένες με παιδικό οίστρο – αλλά προξενούν ενήλικη ζημιά: Και δεν τιτρώσκουν το ιδεολογικό μύθευμα της μεταπολιτευτικής αριστεράς, και δίνουν λαβή στους πολεμίους της δημοκρατικής δεξιάς.

Βέβαια, ο κος Μακρής είναι τόσο ερωτευμένος με τη χούντα, που γράφει χωρίς επιστημονικά επιχειρήματα και αναφορές σε πηγές – δύσκολο να πείσει κάποιον που δεν μοιράζεται εκ των προτέρων τα αισθήματά του. Ίσως νομίζει ότι με το συγκεκριμένο κείμενο σπάει και ταμπού. Μάλλον δεν αντιλαμβάνεται ότι παραβιάζει ανοιχτές θύρες – διότι η δημοκρατία επιτρέπει στους υπερμάχους του ολοκληρωτισμού να εκφράζονται ελευθέρως, αλλά και διότι, ειδικά μετά τους ολετήρες  ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, καμιά πολιτική θέση δεν σοκάρει στην Ελλάδα, όσο ακραία και αν είναι.

Στην τελευταία του συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου και τον «ενικό», ο κος Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ του ΚΚΕ κι όχι νεοεξευτελισμένος αριστερογενής που χρειάζεται χάπια για να αντέξει τον καπιταλόδουλο εαυτό του, είπε σαφώς και απερίφραστα, ότι σε περίπτωση που το ΚΚΕ ερχόταν πρώτο κόμμα, θα σταματούσαν οι εκλογές όπως τις γνωρίζουμε. Μίλησε για αλλαγή πολιτεύματος και δεν άνοιξε μύτη. Δεν είναι μόνο που συνηθίσαμε να θεωρούμε τον κόκκινο ολοκληρωτισμό πιο αποδεκτό από τον μαύρο. Είναι και στον άνθρωπο, στον τρόπο, σε ό,τι έλειψε από το κείμενο του κου Μακρή.

Δυστυχώς, τα χειρότερα δεν χώρεσαν στο κυρίως σώμα  της ανάρτησης, αλλά εκδηλώθηκαν στα σχόλια επί της πρωτογενούς πηγής και των αναδημοσιεύσεων. Δεν μιλάμε για έλλειψη σεβασμού εκατέρωθεν και χιαστί, ούτε καν για αγένεια, αλλά για καθαρό λόγο του μίσους. Ίσως, πάλι, αυτό να είναι και το ζητούμενο του τυπικού φασίστα. Διότι ο λόγος του μίσους δεν έχει να κάνει με αριστερούς και δεξιούς, αλλά με ποιότητες ανθρώπων. Ανεβάζει Τσίπρες και Ορμπάν, δημιουργεί κοινωνίες-ζούγκλες. 

Το κυριότερο σφάλμα του κου Μακρή, στον βαθμό που δικαιούμαι να το επισημάνω, είναι ότι κατάφερε να βλάψει τους σκοπούς που υποτίθεται πως υπηρετεί. Έβαλε απέναντι ομοϊδεάτες του της εξωκοινοβουλευτικής δεξιάς κι αδυνάτισε το επιχείρημα μιας δημοκρατικής συντηρητικής αντίληψης, ότι το Πολυτεχνείο δεν είναι το πανηγυράκι που μας δίδαξε το ΠΑΣΟΚ, αλλά κάτι σκοτεινότερο. Εύχομαι στο μέλλον να διαβάσω πιο νηφάλια γραπτά του. Η χώρα μπάφιασε από τον e-τσαμπουκά και δεν έχει περιθώρια να τον πληρώνει περαιτέρω εμπράκτως.