Πόσο πραγματικό είναι το ύψος του ελληνικού χρέους;

Το 2012, ενώ όλοι ήθελαν να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα, η επενδυτική του εταιρεία, η Japonica Partners, πρόσφερε 3 δις ευρώ, μυρίστηκε καλές δουλειές και μέχρι σήμερα δεν το μετάνιωσε. «Ήταν η πιο κερδοφόρα επένδυση που έχω κάνει μέχρι τώρα» λέει. Μιλώντας στο Spiegel ο Καζαριάν υποστηρίζει ότι εάν υπολογίσει κανείς καλά το ύψος του ελληνικού χρέους, δεν ανέρχεται στο 177% του ΑΕΠ, αλλά το ανώτερο 71%.  Η διαφορά έγκειται στον τρόπο υπολογισμού, που θα πρέπει να γίνει όχι με βάση όχι την ονομαστική αξία, αλλά τη χρονική αξία. «Δεν έχουν μόνο μειωθεί δραστικά οι τόκοι,  αλλά επιπλέον η Ελλάδα θα πρέπει να αρχίσει να πληρώνει τα χρέη της πολύ αργότερα, 10 χρόνια αργότερα αφότου συμφωνήθηκε». Σε άλλο σημείο του άρθρου ο Καζαριάν σημειώνει: «Η Ελλάδα πιέζεται να πάρει περισσότερη οικονομική βοήθεια από τις χώρες του ευρώ, αυτές δίνουν μόνο υπό την προϋπόθεση των δημοσιονομικών πλεονασμάτων και ωθούν την κυβέρνηση σε βαρύ πρόγραμμα λιτότητας και σε αντιλαϊκές και συχνά αμφισβητούμενες μεταρρυθμίσεις».

Τι προτείνει ο Καζαριάν; «Σε ένα πρώτο βήμα θα πρέπει η Ελλάδα να αποδείξει το ύψος του χρέους της με βάση τους διεθνώς αναγνωρισμένους κανόνες» συμβουλεύει ο αμερικανός επενδυτής. «Τότε θα γίνονταν προφανές ότι το χρέος της είναι στην πραγματικότητα μικρότερο από αυτό άλλων χωρών». Ωστόσο ο Καζαριάν δεν εμφορείται από ελπίδα ότι θα γίνει. «Όλο το αφήγημα, ότι το χρέος είναι ανυπόφορο και όχι βιώσιμο, δεν θα είχε κανένα έρεισμα. Αλλά η κυβέρνηση το χρειάζεται ως πρόφαση απέναντι σε κάθε πρόβλημα». 

“Αποτυχημένος” ο Ολάντ

Και μια ματιά στον γερμανικό τύπο για την απόφαση του γάλλου προέδρου να μην βάλει υποψηφιότητα στις επόμενες προεδρικές εκλογές. Με τον τίτλο «αποτυχημένος» ο σχολιαστής της Frankfurter Allgemeine Zeitung υποστηρίζει ότι  με αυτήν την κίνηση απέφυγε και το τελευταίο στάδιο ταπείνωσης. «Τα χρόνια με πρόεδρο τον Ολάντ ήταν χαμένα χρόνια», υποστηρίζει. « Όποιος τον διαδεχθεί τον Μάιο, κληρονομεί μια χώρα με βαθιά κρίση ταυτότητας, ανταριασμένη που στα μάτια των εταίρων της, εάν εξαιρέσουμε τον στρατιωτικό τομέα, βρίσκεται υπό κατάρρευση». Η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου θεωρεί ότι για τον αρνητικό απολογισμό των πεπραγμένων Ολάντ φταίει και η τρομοκρατία. «Από τις 7 Ιανουαρίου του 2015 κυριαρχεί στη Γαλλία το θέμα της ισλαμικής τρομοκρατίας (…) ποιος πρόεδρος θα μπορούσε να τα καταφέρει, ώστε αυτά τα γεγονότα να μην προκαλέσουν ανασφάλεια στους πολίτες; Ωστόσο, ήταν στο χέρι του να μην ενισχύσει τους φόβους τους, αντ΄αυτού δήλωσε ότι ‘βρισκόμαστε σε πόλεμο’ και πρότεινε σε τρομοκράτες με διπλή υπηκοότητα να τους αφαιρείται η γαλλική με αποτέλεσμα να διαρραγεί η ενότητα των Σοσιαλιστών».     

Τέλος η Welt παραπέμπει στους επόμενους πέντε μήνες, κατά τους οποίους ο Ολάντ θα έχει δεμένα τα χέρια. «Την Κυριακή οι εκλογές στην  Αυστρία και την Ιταλία θα θέσουν την ΕΕ σε μεγάλες προκλήσεις (…) και σε μια τέτοια  συγκυρία το Μέγαρο των Ηλυσίων θα βρίσκεται στα χέρια κάποιου χωρίς ουσιαστική εξουσία».