Τα μίντια έχουν μεγάλη ευθύνη για την προβολή θεμάτων. Στο θέμα του προσφυγικού πάντως τα γερμανικά ΜΜΕ δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους. Δεν πήραν αποστάσεις από την κυβερνητική πολιτική, δεν εξήγησαν το θέμα επαρκώς και δεν έθεσαν ερωτήματα που όφειλαν και μπορούσαν να θέσουν.

Η κριτική αυτή για τα γερμανικά μίντια δεν είναι καινούργια. Μέχρι σήμερα ακουγόταν όμως κυρίως από το ξενοφοβικό ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία. Τώρα όμως την κριτική αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει μια νέα σοβαρή, επιστημονική έρευνα την οποία εκπόνησε η Σχολή Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Αμβούργου σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Λειψίας. Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Otto Brenner το οποίο πρόσκειται στο μεγάλο συνδικάτο μετάλλου IGM.

“Ο σκεπτικισμός τμήματος του πληθυσμού και οι ανησυχίες του, οι οποίες κάποιες φορές εκφράστηκαν πολύ επικριτικά δεν ελήφθησαν σοβαρά”. Η λεγόμενη “κουλτούρα του καλωσορίσματος” των προσφύγων για την οποία έκανε λόγο η κυβέρνηση “έγινε η μαγική λέξη”. Το προσφυγικό το χειρίστηκαν με πολύ συναισθηματισμό και με λίγες κριτικές ερωτήσεις στην κυβέρνηση”.

Για την έρευνα αξιολογήθηκαν 35.000 άρθρα και μόνο το 6% αποτελούσε ρεπορτάζ που βασιζόταν σε πρωτότυπη έρευνα. Το αποτέλεσμα αυτό ισχύει κυρίως για τα μεγάλα μίντια όπως είναι Süddeutsche Zeitung, η Frankfurter Allgemeine Zeitung και η Welt. Στα δημοσιεύματα υπήρχε ένα “ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό σχολιασμού”.

Για τους πρόσφυγες χωρίς τους πρόσφυγες

Επίσης έλειπαν οι πρωταγωνιστές του μεγάλου θέματος. Για παράδειγμα οι εθελοντές και όσοι βοηθούσαν τους πρόσφυγες. Μόνο στο 3,5% των δημοσιευμάτων συμπεριλήφθηκαν. Το 43% των ερωτηθέντων ήταν εκπρόσωποι της κυβέρνησης, των υπουργείων και των κομμάτων. Επίσης οι πολιτικοί των Πρασίνων είχαν διπλάσιες ευκαιρίες να μιλήσουν σε σύγκριση με τους πολιτικούς του κόμματος η Αριστερά ωστόσο η Εναλλακτική για τη Γερμανία, η οποία εν τω μεταξύ εκπροσωπείται σε πολλά τοπικά κοινοβούλια, εκπροσωπήθηκε ελάχιστα στα δημοσιεύματα μόλις στο 0,1%.

Η έκθεση κάνει λόγο “για κυριαρχία της πολιτικής ελίτ παντού” με τη βοήθεια των μίντια. Και κάτι χειρότερο: η πολιτική και τα ΜΜΕ στο θέμα των προσφύγων κινήθηκαν σε ένα κλειστό σύστημα επικοινωνίας. Έτσι πολλοί που θεωρούσαν ότι βρίσκονταν εκτός αυτού του συστήματος τα χαρακτήρισαν ως συμβιβασμένα.

Αν και σε κάποια σημεία η έκθεση φαίνεται να αντιφάσκει όταν για παράδειγμα αναφέρει ότι η FAZ στην πλειονότητα των σχολίων της ήταν κατά του πλαφόν του αριθμού των προσφύγων, θέση η οποία δεν ήταν κυβερνητική, ωστόσο συνολικά η έκθεση ήταν κόλαφος για τα γερμανικά μίντια στην κάλυψη του προσφυγικού θέματος.

Facebook Comments