Ισλαμοδημοκράτες!

Σε πανικό βρέθηκε και πάλι η νομενκλατούρα της Ευρώπης μετά τα αποτελέσματα των Γερμανικών εκλογών.  Σύσσωμα τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης απέδωσαν την είσοδο των Εναλλακτικών για τη Γερμανία που αλλού; Στην οικονομική κρίση φυσικά. Βλέπεις όταν ο λαός εξαθλιώνεται λόγω της φτώχειας, κάνει σπασμωδικές και λανθασμένες κινήσεις και στρέφεται σε πολιτικούς σχηματισμούς που απειλούν την υπάρχουσα ελίτ της Ευρώπης. Και επειδή αυτό δεν μπορεί να επιτραπεί φυσικά προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Αδικαιολόγητα γιατί η Γερμανία είναι πανίσχυρη οικονομικά με ποσοστό ανεργίας συνεχώς μειούμενο από την αρχή της οικονομικής κρίσης – από το 8% το 2010 έχει υποχωρήσει σταθερά κάτω από το 4% για το 2017. Το γεγονός αυτό δεν εξηγεί σίγουρα το γιατί το AfD εισήλθε στη βουλή με ισχυρό διψήφιο ποσοστό όμως εξηγεί κάτι άλλο. Εξηγεί το γιατί η Μέρκελ παρά την καταστροφή που προκάλεσε στη χώρα της κατάφερε να χάσει μόνο 8μισι μονάδες. Οι Χριστιανοδημοκράτες πλήρωσαν την ισλαμοποίηση της Γερμανίας και έμμεσα ολόκληρης της Ευρώπης καθώς με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων γέμισε η ήπειρος Τζιχαντιστές. Όμως τι ακριβώς συμβαίνει εδώ και γιατί η Γερμανοί επιμένουν σε πολιτικές που ενισχύουν τους αντιπάλους τους;

Η Βιομηχανική Ελίτ καιροφυλακτεί.

Αυτή την στιγμή όλες οι οικονομικές αναλύσεις δείχνουν πως Γερμανία τρέχει με φρενήρεις ρυθμούς ανάπτυξης. Το 1,5 με 2% είναι πολύ μεγάλο ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ για μία ήδη μεγάλη και ισχυρή οικονομία όπως η Γερμανική και είναι σταθερό τα τελευταία 5 χρόνια. Η ανάπτυξη αυτή δημιουργεί  σημαντική ζήτηση για εργατικά χέρια. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η ανεξέλεγκτη αυτή ανάπτυξη της Γερμανικής οικονομίας καθορίζει την εσωτερική της πολιτική (ανοιχτά σύνορα) αλλά και την εξωτερική της (ενίσχυση των ανταρτών στον πόλεμο της Συρίας).  

Όμως υπήρχαν εκτός από την πολιτική των ανοιχτών συνόρων και άλλες λύσεις στο πρόβλημα. Εάν οι Χριστιανοδημοκράτες και η άλλη πλευρά του ιδίου νομίσματος οι Σοσιαλιστές δεν επέμεναν στην πολιτική  των ανοιχτών συνόρων αναπόφευκτα θα έπρεπε να αυξηθούν οι αμοιβές. Αυτό θα δημιουργούσε μεγαλύτερη ζήτηση στην Γερμανική οικονομία από την οποία θα μπορούσαν να ωφεληθούν άμεσα και χώρες που εξάγουν σ’ αυτή όπως είναι και η Ελλάδα.

Επιπλέον θα δημιουργούσε μεταναστευτικές ροές εντός της Ευρώπης. Θα μπορούσαν τέλος πάντων αυτές οι θέσεις εργασίας να καλυφθούν κάλλιστα από Ευρωπαίους όπως γίνεται για παράδειγμα στην Ιρλανδία. Στην περίπτωση αυτή το χρήμα πάλι θα επέστρεφε στην Ευρώπη και δεν θα έφευγε σε τριτοκοσμικές χώρες. θα ανακυκλωνόταν και θα ωφελούνταν και οι χώρες του νότου που βρίσκονται σε κρίση. Όμως αυτή η λύση δεν λαμβάνει υπ’ όψιν την απληστία των Γερμανών βιομηχάνων ούτε τον ασφυκτικό εναγκαλισμό τους με τα δύο μεγάλα κόμματα της Γερμανίας. Η λύση αυτή δεν λαμβάνει υπ’όψιν το πόσο αδίστακτοι είναι αφού καταστρέφουν συστηματικά την κοινωνική συνοχή της χώρας τους αλλά και έμμεσα ολόκληρης της Ευρώπης. Ο κύριος λόγος λοιπόν που η Γερμανία υιοθέτησε τα ανοιχτά σύνορα και ο οποίος δεν θα ακουστεί από κανέναν πολιτικό – οικονομικό αναλυτή στα κανάλια είναι να προκαλέσουν καθήλωση των αμοιβών στον βιομηχανικό κλάδο και κατ’ επέκταση και σε άλλες οικονομικές δραστηριότητες σε ολόκληρη την Ευρώπη. Έτσι ώστε ο Γερμανός και κατ’ επέκταση και ο Ευρωπαίος εργαζόμενος να έχει μόνο δύο επιλογές: Ανεργία και μισθοί πείνας…

Πόσο ακροδεξιό είναι το AfD;

Το κόμμα των Εναλλακτικών για τη Γερμανία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ακροδεξιό αλλά περισσότερο ένα κίνημα όσων αισθάνονται μετανάστες στην ίδια τους τη χώρα. Κορυφαίο στέλεχος του AfD η Alice Weidel δηλωμένη ομοφυλόφιλος συζεί για δέκα χρόνια με την σύντροφο της με ελβετική υπηκοότητα και καταγωγή από τη Σρι Λάνκα και μεγαλώνουν τα δύο τους παιδιά. Η ίδια αυτοχαρακτηρίζεται ως φιλελεύθερη (liberal). Άλλωστε το να θέλεις ένα καλλίτερο μέλλον για τα παιδιά σου δεν σε κάνει ακροδεξιό. Σε κάνει όμως εχθρό ενός αδίστακτου πολιτικού συστήματος το οποίο δεν διστάζει να συνθλίψει τη μεσαία τάξη. Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων έχει μετατρέψει τις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες σε  γκρίζες πόλεις όπου πλανάται ο φόβος του επόμενου τρομοκρατικού χτυπήματος η μεμονωμένης επίθεσης. Όμως οι ισχυροί επιμένουν και ελέγχουν τα ΜΜΕ. Έχουν καταφέρει να πείσουν τον κόσμο να μην πιστεύει αυτό που βλέπουν τα μάτια του.  Προς το παρόν η κατάσταση ελέγχεται. Στη Γαλλία κύρια απειλή στα σχέδια τους ήταν ο Φρανσουά Φιγιόν τον οποίον όμως κατάφεραν να εξουδετερώσουν με συνοπτικές διαδικασίες. Αφού του αφαίρεσαν την συντηρητική επιλογή, ο Γαλλικός λαός – όντας πολύ προβλέψιμος και νουθετημένος πολύ καλά από τα ΜΜΕ που ελέγχουν στην πολιτική ορθότητα – δεν ψήφισε την Λεπέν αλλά τον λίγο μεν αλλά υπάκουο Μακρόν.  Με την εκλογή του Ντ. Τραμπ έφεραν την συντέλεια του κόσμου. Τώρα πάλι «ακροδεξιοί, φασίστες και ναζιστές» μπήκαν στη Γερμανική βουλή. Καλό είναι η Ελίτ να γνωρίζει ότι τελικά οι λαοί έχουν αντανακλαστικά και τα σχέδια της για τον εξισλαμισμό της Ευρώπης και η εξαθλίωση του Ευρωπαίου εργαζόμενου με μισθούς πείνας και ανεργίας για να έχει φθηνά εργατικά χέρια θα έχει κόστος.

Θα πρέπει λοιπόν να το θυμάται η Μέρκελ ότι πλέον δεν θα μπορεί να καταστρέφει τη χώρα της και κατ’ επέκταση ολόκληρη την Ευρώπη ανεξέλεγκτα. Όσο για τον Σούλτς , οποιαδήποτε κίνηση συνασπισμού με τους Χριστιανοδημοκράτες θα έχει γι’ αυτόν τεράστιο εκλογικό κόστος. Ήδη οι Σοσιαλδημοκράτες βρίσκονται στο χαμηλότερο ποσοστό τους μεταπολεμικά. Η προηγούμενη συμπόρευση τους με τη Μέρκελ και η πλήρης ταύτιση τους από το μεταναστευτικό μέχρι τον πόλεμο της Συρίας και το ζήτημα της Ουκρανίας απέδειξε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Και τα δύο κόμματα είναι χαρτιά στα χέρια της ίδιας βιομηχανικής ελίτ της Γερμανίας τα οποία όμως σιγά σιγά καίγονται.

Αναμφισβήτητα πολύ θετικό και χαρμόσυνο γεγονός η είσοδος του καινούριου κόμματος στη Γερμανική βουλή. Όχι για την Ελίτ, όχι για τα Μέσα ενημέρωσης αλλά σίγουρα πολύ θετικό για τους λαούς της Ευρώπης.