Γιατί δεν θα πάω στο συλλαλητήριο

Αν και 21 ετών παρακολουθώντας την εγχώρια και παγκόσμια πολιτική σκηνή, έχω μάθει πως κανένας στόχος δεν επετεύχθη με φωνές, ζουρνάδες και νταούλια αλλά η ουσιαστική λύση πάντα ερχόταν με ουσιαστική και σκληρή διαπραγμάτευση. Γι αυτό και γι άλλους 9 λόγους δεν θα πάω στο συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου.

Γιατί ξέρω ποιοι το διοργανώνουν και δε με έπεισαν ούτε για τις αγνές προθέσεις τους ούτε για τις καθαρές τους ιδέες. Με μία πρόχειρη αναζήτησή στο Google μπορεί κάθε νοήμων άνθρωπος να βρει από ποιους πολιτικούς χώρους προέρχονται κι έχουν περάσει οι διοργανωτές.

Γιατί δεν θέλω να μου κάνει περιφρούρηση καμία παραστρατιωτική ομάδα που ονειρεύεται πραξικοπήματα.

Γιατί δεν χωράω στην ίδια πλατεία με Χρυσαυγίτες νεοναζί. Τούτη η πλατεία δε μας χωράει και αυτούς κι εμένα. Αγαπάω πολύ τη χώρα μου για να συνταχθώ μαζί τους.

Γιατί παρακολούθησα το επιτυχημένο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης με χιλιάδες κόσμου να ακούει ομιλίες ανθρώπων που πήγαν να κάνουν πολιτική καριέρα λέγοντας ασυνάρτητα πράγματα.

Γιατί γνωρίζω ότι δεν είναι ρεαλιστικό αυτό που ζητάω. Όσο κι αν θα ήθελα να είναι. Η γειτονική χώρα, την οποία μπορώ να κατηγορήσω για πολλά -από τον άκρατο κι ακραίο εθνικισμό της μέχρι τις “πλουτοπαραγωγικές πηγές” της- έχει αναγνωρισθεί από εκατοντάδες χώρες ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας”.

Γιατί η εξωτερική πολιτική δε γίνεται στις πλατείες.

Γιατί την τελευταία φορά που πήγα σε (αντικυβερνητική) διαδήλωση έτυχε να τη διοργανώνω κιόλας κι έφαγα τα μούτρα μου. Έχω διαπιστώσει ότι τέτοιες διοργανώσεις μόνο τη διάνθηση της μικροπολιτικής βοηθούν και ουδόλως τον ουσιαστικό δημοκρατικό διάλογο. Η πολιτική δεν γίνεται ούτε στα καφενεία ούτε στις πλατείες.

Γιατί δεν θέλω να γίνω ούτε έρμαιο ούτε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης. Ήδη κάμποσοι την καπηλεύονται και κάνουν τη δύναμη του κόσμου όπλο στα χέρια τους.

Γιατί εγώ δεν θέλω να εκλεγώ βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία σε καμία περιφέρεια για να εκβιάζομαι να δώσω το παρών. Ούτε και με κανένα άλλο κόμμα φυσικά.

ΥΓ: Οι χιλιάδες κόσμου που θα πάνε ή που πήγαν δεν είναι ούτε Χρυσαυγίτες, ούτε απαραίτητα ακροδεξιοί. Ο Μίκης Θοδωράκης θα μιλήσει· ακόμη κι αν θα απευθυνθεί σε αυτούς που χτυπούσαν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα.