Αυθεντίες του δήθεν εκσυγχρονισμού και του τάχα ρεαλισμού, πολιτικοί βαθιά συστημικοί που πασχίζουν να μας πείσουν ότι η γλώσσα τους δικαίως είναι μεγαλύτερη από το μπόι τους καθώς είναι η γλώσσα της αλήθειας. Πολιτικοί που απαξιώνουν τον ελληνικό λαό και του αποδίδουν τις ευθύνες τους (πχ “η διαφθορά είναι κοινωνικό φαινόμενο”). Αδυνατούν να αντιληφθούν την κατάσταση και τις αιτίες, αρνούνται μετά μανίας την όποια εμπλοκή τους.

Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης (ανήμερα της επετείου των Ιμίων και αναλογιζόμενος την επιτυχία της τοποθέτησής του στο δημοψήφισμα;)  δήλωσε:

«Προϋπόθεση ευημερίας της Ελλάδας είναι η καλή της επικοινωνία με τον βαλκανικό της περίγυρο. Αυτό λέει η Ιστορία. Το εθνικό συμφέρον επομένως, επιτάσσει μια λύση στο εκκρεμές πρόβλημα που βαραίνει τη σχέση μας με την ΠΓΔΜ. Η συγκυρία ανοίγει την πιθανότητα επιτυχίας, εφόσον υπάρξει μια σοβαρή και υπεύθυνη διαπραγμάτευση, έχοντας ως βάση την ενδιάμεση συμφωνία. Στον εθνικολαϊκισμό πρέπει να αντιτάξουμε την πολιτική βούληση, την ευθύνη και τον ενσυνείδητο πατριωτισμό».

Και κάπου εδώ ανοίγει μια νέα συζήτηση, αυτή του κατά πόσο ο (εθνο)λαϊκισμός τρέφεται από τους λαϊκιστές και κατά πόσο συλλαλητήρια σαν της Κυριακής τρέφονται από τις άνωθεν δηλώσεις πολιτικών.

Κι όχι, ο ελληνικός λαός μόνο άμοιρος ευθυνών δεν είναι. Το Σκοπιανό ή Μακεδονικό -πείτε το όπως πιστεύετε, το κακό είναι ήδη ευμέγεθες- έφερε ξανά στο προσκήνιο τον άκρατο λαϊκισμό με τις χειρότερες εκφάνσεις του. Ακόμη και τα κόμματα αντί να είναι οι αρχηγοί των ομάδων έχουν γίνει παίκτες που προσπαθούν να ακολουθήσουν το σφύριγμα των μαζών σε ένα παιχνίδι με διαιτητή την πραγματικότητα. Η νοοτροπία αυτή βγήκε στην φόρα με την κρίση των τελευταίων ετών, μια νοοτροπία που διόλου τιμητική είναι, με τους “ψόφους” και τους “προδότες” να προελαύνουν.

Το παιχνίδι είναι στο συλλαλητήριο και όχι στην εξέδρα. Χαμένοι και νικητές δεν θα υπάρχουν, όλοι ξέρουμε ότι δεν υπάρχει κάτι να κερδίσουμε. Κάποιοι θα νομίζουν ότι κέρδισαν λίγα λεπτά εθνικής υπερηφάνειας αγκαλιά με τους Χρυσαυγίτες και με όψιμους πολιτευτές που θα τους καπηλευτούν. Ο Νίμιτς θα συνεχίσει την “αντικειμενική” διαπραγμάτευση, οι ΑΝΕΛ θα το παίζουν εθνικόφρονες, η κυβέρνηση θα παραμείνει μπετόν αρμέ, η αξιωματική αντιπολίτευση θα κάνει το χαμαιλέοντα και οι συστημικοί ορθολογιστές τούτου του τόπου θα δίνουν όλο και περισσότερες δικαιολογίες στους επικίνδυνους λαϊκιστές. Ίδωμεν.

ΥΓ: Να με συγχωράτε αλλά εγώ είμαι πολύ μικρή για να κρίνω τον Μίκη Θοδωράκη

Facebook Comments