Από τότε που θυμάμαι, οι ξένοι οίκοι και οι ελληνικές χρηματιστηριακές συστήνουν περίπου τα ίδια χαρτιά. Δηλαδή σχεδόν όλες τις μεγάλες τράπεζες και καμία δεκαριά χαρτιά ακόμα. Επίσης από τότε που θυμάμαι, οι συστάσεις είναι σχεδόν πάντοτε για “αγορά”, ή το πολύ για “διακράτηση”, ενώ σχεδόν πότε για “πώληση”.

Στην δε περίπτωση των τιμών – στόχων, έχουμε το εξής φαινόμενο: Η τιμή της τάδε μετοχής είναι σήμερα στα 10 ευρώ, με τον καλό οίκο να δίνει στόχο τα 11 ευρώ. Πάει στη συνέχεια η μετοχή στα 4 ευρώ, και μετά ξαφνικά ο οίκος αναθεωρεί προς τα κάτω τις προοπτικές και δίνει στόχο 4,4 ευρώ.

Σύσταση όπου ενώ η μετοχή ήταν στα 10 ευρώ να δώσει κάποιος τιμή – στόχο 4 ευρώ, δεν θυμάμαι να έχω δει.

Όταν δε η μετοχή έχει φτάσει τα 4 ευρώ και στη συνέχεια πάει στο 1 ευρώ, ξαφνικά λέει ο τάδε οίκος ότι σταματάει την κάλυψη για το χαρτί πλέον και δεν έχει άλλες συστάσεις.

Στη συνέχεια το χαρτί πάει στα 10 ευρώ και ως δια μαγείας, ο καλός οίκος ξαφνικά αρχίζει ξανά να παρακολουθεί το χαρτί (κάλυψη) και δίνει τιμή – στόχο τα 12 ευρώ. Από το 1 έως το 10 ευρώ μούγκα.

Όχι δεν σας περιγράφω κάποια συνωμοσία, ούτε σας λέω ότι οι οίκοι είναι λάθος και δεν πρέπει να τους δίνουμε σημασία. Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι σχεδόν πάντα είναι πίσω από τις εξελίξεις και δεν πρέπει να τους δίνουμε και πολλή σημασία.

Ως εκ τούτου, μου κάνει πολύ μεγάλη έκπληξη ότι οι ίδιοι αυτοί οίκοι συνεχίζουν και συστήνουν τράπεζες, τη στιγμή που έχουν πέσει τόσο πολύ έξω στο παρελθόν. Το δε στοιχείο που αναφέρουν ξανά και ξανά είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες ενδέχεται να πάνε καλά, αν ανακτήσουν κάποιο Χ ποσοστό από τις διαγραφές που έχουν κάνει.

Με λίγα λόγια, αν καλυτερεύσει η κατάσταση, τότε πολλές από αυτές τις διαγραφές θα γίνουν έκτακτα έσοδα.

Δεν λέω, μπορεί να γίνει. Και ειλικρινά σας λέω δεν έχω τη δυνατότητα να εκφέρω άποψη για τυχόν ανάκτηση προβληματικών δανείων, διότι πέραν του ότι προσωπικά δεν έχω πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στα νούμερα που βλέπω, υπάρχει και το θέμα του ότι για να δούμε πολλά από αυτά τα δάνεια να… ασπρίζουν (από την μαυρίλα που έχουμε σήμερα), θα πρέπει να αντιστραφεί το κακό κλίμα στην αγορά και στην οικονομία.

Σημειώστε ότι με το δικό μου το μυαλό, αντιστροφή του κλίματος δεν σημαίνει να σταματήσει να πέφτει το ΑΕΠ ή να ανέβει και μερικές μονάδες, αλλά το πότε η ανεργία θα μειωθεί από τα σημερινά επίπεδα του 27-28% στο 10%.

Διότι για να αντιστραφεί η κατάσταση των προβληματικών δανείων, πρώτα θα πρέπει να μειωθεί δραματικά η ανεργία και στη συνέχεια βλέπουμε όλα τα άλλα.

Η καλύτερη εκτίμηση για την ανεργία που έχω διαβάσει κάνει λόγο ότι θα μειωθεί στο 17% το 2020. Με το συμπάθιο στους καλούς οίκους λοιπόν, που έχουν όλους τους ωραίους στόχους για τα χαρτιά μας, αλλά δύσκολα θα ανακτηθούν τα δάνεια που νομίζουν ότι θα ανακτηθούν με την ανεργία στο 17% 2020.

Facebook Comments