Την περασμένη εβδομάδα οι αγορές δέχθηκαν το ξεφνικό χτύπημα της Banco Espirito Santo, η οποία βρέθηκε σε αδυναμία να εξυπηρετήσει τους πιστωτές της. Η εξέλιξη αυτή γέννησε μια σειρά κρίσιμων ερωτημάτων με το κορυφαίο όλων να είναι: πως είναι δυνατόν αυτή η εξέλιξη να μην είχε προβλεφθεί από κανέναν;

Το ερώτημα αυτό θα απαντηθεί κάποια στιγμή από τις αρμόδιες ευρωπαϊκές Αρχές, αλλά αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι αυτό το συμβάν, απέδειξε με εμφατικό τρόπο ότι η ΕΚΤ είναι καταδικασμένη να προχωρήσει σε ένα QE το μέγεθος του οποίου αναμένεται (συνολικά), να ξεπεράσει τις όποιες προσδοκίες των αναλυτών.

Είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι ξαφνιάστηκαν από την εξέλιξη αυτή. Όμως, τα προβλήματα του ευρωπαϊκού τραπεζικού κλάδου δεν είναι κάτι καινούριο. Οι κίνδυνοι με τους οποίους βρίσκεται αντιμέτωπη η Ευρωζώνη δεν έχουν παρέλθει. Απλά η διαχείρισή τους έχει περάσει στην ΕΚΤ, η οποία μπορεί και σταθμίζει την αποτελεσματικότητα κάθε ενέργειας που πραγματοποιεί. Οι τεράστιες εισροές κεφαλαίων σε ευρωπαϊκές μετοχές και ομόλογα, βοήθησαν στην επιστροφή της εμπιστοσύνης.

Με τις αποδόσεις των ομολόγων να βρίσκονται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα και με τη μεταβλητότητα να ακολουθεί την ίδια συμπεριφορά, ο κίνδυνος ενός ξαφνικού γεγονότος έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Και η Banco Espirito ήταν μια μκρή αφορμή. Δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι αμερικανικές Αρχές έχουν εξαπολύσει επίθεση εναντίων των ευρωπαϊκών τραπεζών και στο στόχαστρο των ερευνών έχει μπει η Deutsche Bank και η Commerzbank. Δεν έχει σημασία τόσο το ύψος ενός ενδεχόμενου προστίμου, αλλά η εμπιστοσύνη προς τις τράπεζες. Deutsche Bank και Commerzbank «κουβαλάνε» κάποια τρισεκατομμύρια «σκελετών» στους ισολογισμούς τους και έχουν αναλάβει και κάποια τρισεκατομμύρια στοιχήματα με τα λεγόμενα interest rate swaps.

Πως όλο αυτό αυξάνει τις πιέσεις προς την ΕΚΤ;

Ο τραπεζικός τομέας είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι τα μακροοικονομικά στοιχεία της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας, η οικονομική ισχύς της οποίας παίζει καθοριστικό ρόλο στα συνολικά macro της Ευρωζώνης. Εδώ κα αρκετές εβδομάδες όμως, είναι εμφανές ότι τα macro της Γερμανίας παρουσιάζουν επιδείνωση, ενώ ο δείκτης οικονομικού κλίματος ZEW σημειώνει πτώση εδώ και επτά μήνες.

Είναι προφανές ότι η Ευρωζώνη χρειάζεται περισσότερη στήριξη από αυτή που έχει ανακοινώσει η ΕΚΤ και σίγουρα χρειάζεται περισσότερη ρευστότητα. Το ζήτημα είναι αν η ΕΚΤ θα παρέμβει έτσι απλά ή αν θα χρειαστεί ένα δυνατό σοκ για να πείσει τους πάντες ότι ο μόνος σωστός δρόμος είναι αυτός του Mario Draghi. Άλλωστε και η Fed προκάλεσε πολλαπλά σοκ μέχρι να ανακοινώσει το περιβόητο QE1.

Μήπως η Banco Espirito ήταν απλά ένα προμήνυμα για ένα μεγαλύτερο σοκ που θα δούμε κάποια στιγμή τους επόμενους μήνες; Θεωρούμε ότι κανείς δε θέλει να ρισκάρει το καλό κλίμα που υπάρχει με ένα πολύ ακραίο γεγονός. Μπορεί όμως να πιέσει καταστάσεις με μια πτώση των αγορών.

Πλέον υπάρχουν πολλές δικαιολογίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα μίνι-κραχ της αγοράς μετοχών και αυτό θα ήταν ο καλύτερος μοχλός πίεσης προς την ΕΚΤ να δράσει άμεσα. Και θα δράσει άμεσα, καθώς είναι παραπάνω από φανερό ότι στην περίπτωση της Banco Espirito κινήθηκε αθόρυβα μεν, αλλά αποτελεσματικά δε, προκειμένου να μην ανοίξει μύτη και να μη δώσει την ευκαιρία στους κερδοσκόπους να εκβιάσουν την επόμενη κίνησή της.

Facebook Comments