Πυροβόλησε τα πόδια του

Όταν ένα θαύμα καταλήγει κωμωδία, τότε αυτό δεν είναι καλό ούτε για τον Θεό ούτε για τους πιστούς του. Δεν είναι επίσης καλό για κραταιούς και υποτίθεται αξιόπιστους οργανισμούς όπως το κράτος και η εκκλησία, οι οποίοι αντί να αποπνέουν σοβαρότητα και υπευθυνότητα στην μεταξύ τους σχέση, καταλήγουν να γίνονται ρεντίκολο απέναντι στον απλό κόσμο. Η κατά Τσίπρα «ιστορική συμφωνία» μεταξύ κυβέρνησης και αρχιεπισκόπου, μεταβλήθηκε μέσα σε λίγες μέρες σε ενδοεκκλησιαστικό σχίσμα.

Αντί ο κ. Τσίπρας να εξομαλύνει τις σχέσεις κράτους-εκκλησίας, κατάφερε να χωρίσει τον απλό κλήρο από την ηγεσία του, τους Ιερωνυμικούς δεσποτάδες από τους υπόλοιπους, τις εκκλησίες Κρήτης και Δωδεκανήσων από τον εθνικό εκκλησιαστικό κορμό και το Φανάρι από την εκκλησία της Ελλάδας. Ακόμα κατάφερε να ξανα-διαχωρίσει τους ΑΝΕΛ από τον Σύριζα, αλλά και να κάνει δυο κομμάτια το ίδιο του το κόμμα που ξανα-χωρίστηκε σε πιστούς προεδρικούς και αριστερή αντιπολίτευση. Μ’ έναν σπάρο πέτυχε δέκα διαχωρισμούς, εκτός απ’ αυτόν για τον οποίον ξεκίνησε όλο αυτό το απρόσμενο καλαμπούρι: Τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας που επαγγέλλεται ως θέση (αριστερής) αρχής το κόμμα του.

Με την εξέλιξη του ζητήματος, είναι πια φανερό σε όλους τι τελικά πέτυχε ο Αλέξης: Δημιούργησε άλλη μια αχρείαστη εστία έντασης και άνοιξε μια πελώρια εκκρεμότητα σ’ ένα θέμα που κυλούσε δίχως εμφανή προβλήματα. Η ανακοίνωση του Μαξίμου ότι θα προχωρήσει νομοθετικά και μονομερώς στην αλλαγή μισθολογικού καθεστώτος των παπάδων, είναι στον αντίποδα της «ιστορικής» συμφωνίας και ως προς το πνεύμα και ως προς το γράμμα της. Εκεί που διαφαινόταν μια συμμαχία κράτους-εκκλησίας, ξεκίνησε ξαφνικά πόλεμος ανάμεσα τους. Και η επιτροπή που έφτιαξε η Ιερά Σύνοδος προαναγγέλλει όχι μόνο μια μακρά περίοδο εκκρεμότητας, αλλά και έναν μακρύ ενδοεκκλησιαστικό πόλεμο.

Τι άραγε χρειάζονταν όλα τούτα; Ποιον βοήθησαν, ποιον εξυπηρέτησαν; Για να έχει 10.000 θέσεις δημοσίων υπαλλήλων να τάξει και για να κοροϊδέψει την αριστερή πτέρυγα του κόμματος του ότι τάχατες κάνει διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας, ο Αλέξης δημιούργησε μια πελώρια εκκρεμότητα που δεν θέλει πολύ να μεταβληθεί σε πληγή. Υπάρχει πιο σαχλό πράγμα απ’ όλο αυτό; Όσο θα περνούν οι μέρες, τόσο θα καταλαβαίνει και ο ίδιος ότι μόνος του και στα καλά καθούμενα έβγαλε ένα πιστόλι και πυροβόλησε τα πόδια του. Τι τις θέλει τις διαπραγματεύσεις τέλος πάντων; Αφού εννιά στις δέκα στρέφονται εναντίον μας και εναντίον του ιδίου…