Από το σιγά-σιγά, στο γρήγορα και αποφασιστικά
Η χειρότερη υπηρεσία που μπορούμε να προσφέρουμε στον Κυριάκο είναι ν’ αρχίσουμε να τον στολίζουμε με συνεχή «μπράβο»
Η χειρότερη υπηρεσία που μπορούμε να προσφέρουμε στον Κυριάκο είναι ν’ αρχίσουμε να τον στολίζουμε με συνεχή «μπράβο»
Δεν είμαι καλός στο λιβανιστήρι. Αφήστε που ο χειρότερος τρόπος για να κάνει σωστή δουλειά ένας πρωθυπουργός και μια κυβέρνηση, είναι να αρχίσουν τα μέσα ενημέρωσης να τους υποστηρίζουν άκριτα. Θα χάσουν και τον προσανατολισμό τους και την αίσθηση του καλού πριν πεις κύμινο. Η χειρότερη υπηρεσία που μπορούμε να προσφέρουμε στον Κυριάκο είναι ν’ αρχίσουμε να τον στολίζουμε με συνεχή «μπράβο» και να του λέμε πόσο άριστος πρωθυπουργός είναι. Εξάλλου, οι προηγούμενοι είχαν βάλει τόσο χαμηλά τον πήχη, που το μόνο εύκολο είναι να τους ξεπεράσει η σημερινή κυβέρνηση.
Αλλού είναι το θέμα. Στην παραγωγή γρήγορων και ουσιωδών αποτελεσμάτων στην οικονομία. Και δεν αναφέρομαι σε ελαφρύνσεις και μικροπαροχές που ήδη δίνονται. Δεν αρκούν, διότι η λύση δεν βρίσκεται σ’ αυτές. Ακόμα κι αν καταργηθεί όλος ο ΕΝΦΙΑ, ακόμα κι αν μειωθεί στο μισό η φορολογία ή οι εισφορές, πάλι η πλειοψηφία του κόσμου θα βρίσκεται σε οικονομικό αδιέξοδο κάτω από τις σημερινές συνθήκες. Πώς να πληρώσει κανείς ακόμα και τα μικρότερα ποσά, αν δεν έχει δουλειά και κανονικό μισθό; Πώς να ανταποκριθεί ο μικρομεσαίος, όταν η ενεργός ζήτηση της οικονομίας θα μειώνεται ή θα μένει στάσιμη;
Άρα αυτό που προέχει είναι οι επενδύσεις. Αυτές που θα δημιουργήσουν νέες και ποιοτικές θέσεις εργασίας, αυτές που θα ρίξουν φρέσκο χρήμα στην αγορά. Αλλιώς φτώχεια θα συνεχίσουμε να μοιράζουμε και μιζέρια θα συνεχίσουμε να διαχειριζόμαστε. Θα μου πείτε ότι επ’ αυτού οι κυβερνητικοί έχουν πέσει με τα μούτρα. Ο Κυριάκος το παλεύει σκληρά, ο Άδωνης ως υπεύθυνος υπουργός σκίζεται. Έτσι μας λένε κι έτσι διαφαίνεται, όμως το κρίσιμο δεν είναι τα λόγια αλλά οι πράξεις και τα αποτελέσματα. Υποτίθεται ότι σήμερα βάζουν με ραγδαίους ρυθμούς τις βάσεις για να δούμε ορατά αποτελέσματα σε κάποιο μέλλον.
Ποιο μέλλον όμως; Σ’ έναν χρόνο, δύο ή τρία; Ακούγεται μακρινό, αν και κάθε λογικός άνθρωπος καταλαβαίνει πως καμιά επένδυση δεν αποδίδει από τον πρώτο μήνα. Θέλει τον χρόνο της. Πλην η κοινωνία αδημονεί. Εκτός από τις κλασικές κινήσεις (τις οποίες θα δει θετικά ο κόσμος ως προς την προοπτική τους) χρειάζονται και ρηξικέλευθες άμεσες κινήσεις που θα απελευθερώσουν οικονομικές δυνάμεις σε που σήμερα είναι καθηλωμένες και περιμένουν. Δεν είναι μόνο η Hard Rock που θέλει να επενδύσεις ένα δις στο Ελληνικό, είναι κι εκείνοι που έχουν λίγες χιλιάδες ευρώ να κάθονται και περιμένουν ν’ ανοίξουν επιτέλους τις κάνουλες τους οι τράπεζες για να επεκτείνουν λίγο την μικρή τους επιχείρηση. Υπάρχει το πρόβλημα της στέγης που αρχίζει να γίνεται τόσο βασανιστικό, ώστε με το παραμικρό θα ξεκινήσει η οικοδομική δραστηριότητα.
Υπάρχουν λύσεις, αρκεί οι κινήσεις να είναι αποφασιστικές και στοχευμένες. Το ραχάτι και το σιγά-σιγά έχουν πια ολοκληρώσει τον κύκλο τους. Πρακτικοί άνθρωποι πρέπει να επέμβουν άμεσα και πρακτικά εκεί που το χρειάζεται η οικονομία, δίχως τους φόβους του πολιτικού κόστους ή των κοινωνικών αντιδράσεων. Δεν έχουμε το περιθώριο των τριών-τεσσάρων χρόνων, του χρόνου τέτοιο καιρό η χώρα πρέπει να είναι διαφορετική.
Facebook Comments