Στον δικό μου κόσμο, η μεταπολίτευση τελείωσε το 2009.
Ποιος είναι ο δικός μου κόσμος;
Γεννήθηκα, καταρχάς, στην αρχή της μεταπολίτευσης, με λυμένο το πολιτειακό ζήτημα, για μένα οποιαδήποτε συζήτηση για την προηγούμενη εποχή, είναι ανούσια.
Μεγάλωσα σε μια εποχή εθνικών ηγετών, εθνικής αξιοπρέπειας, ανήκαμε στην Δύση, εποχή μόχθου, παραγωγικότητας, φιλελεύθερης ζωής, ιδιωτικής πρωτοβουλίας αλλά και κοινωνικού κράτους.
Συντηρητική δεξιά, μετά λίγο μοδάτος σοσιαλισμός, κοινωνικός φιλελευθερισμός εν γένει, με δημόσιες επενδύσεις και αμερικανικές ή ευρωπαϊκές βοήθειες.
 
Λέγεται ότι η κόντρα του Καραμανλή με τους Συμμάχους μας, έφερε τις ανωμαλίες του 1965-1967 με αποτέλεσμα την χούντα και πάλι αναγκάστηκαν να φέρουν πίσω τον Καραμανλή γιατί εκτροχιάστηκαν τα πράγματα, λένε ότι ο Ανδρέας ήταν «αμερικανάκι», στην ΕΟΚ πως μπήκαμε δεν κατάλαβα και ειδικά στην ΕΕ το 2002. Οι ιδεολογίες του φιλελευθερισμού έγιναν πασατέμπο των παγκόσμιων και εγχώριων τραπεζιτών, εκεί χάθηκε το παιχνίδι και φτάσαμε στο 2008 της παγκόσμιας κρίσης.
Το 2009, πάλι εκδιώχθηκε ένας Καραμανλής, είναι σαφές πως και τι πλέον κι εκεί τελείωσαν όλα. 
35 χρόνια πολιτικής ανόδου ευρωπαϊκά και συνεχούς ανάπτυξης και ευημερίας.
 
Εγώ θεωρώ ότι συνέβησαν πολλά «προγραμματισμένα» γεγονότα για την πατρίδα μας, πράγματα που χρειαζόντουσαν να γίνουν και πολλά περισσότερα που δεν ήταν ανάγκη να τα υποστούμε. Είμαι αυστηρός για τις πολιτικές ευθύνες αυτών που κυβέρνησαν, αλλά και για τις έμμεσες ευθύνες αφωνίας αυτών που δεν μίλησαν, ενώ ήξεραν.
 
Σε κάθε περίπτωση όμως, μέσα σε αυτά τα 10 χρόνια, υποστήκαμε κατά γενική ομολογία, μια φτωχοποίηση του επιπέδου εθνικής διαβίωσης αδιακρίτως και γενικευμένη τιμωρία όλου του λαού, ελεεινή ανεργία 30%, επιστήμονες δουλοπάροικους, φυγή των νέων στο εξωτερικό, τεράστια μείωση ΑΕΠ και καταιγισμό μέτρων υπανάπτυξης και ελάχιστων μεταρρυθμίσεων. Μια ολόκληρη γενιά χάθηκε, μια γενιά νέων που θα μπορούσε να ανατάξει την πατρίδα μας, μαζί με μια γενιά μικρομεσαίων νοικοκυραίων αστικής τάξης.
Αντί αυτού, γεμίσαμε με 1 εκ νέους μετανάστες, αμφιβόλου προέλευσης και νομιμότητας και με πολυεθνικές και ΜΚΟ που κατέστρεψαν κάθε μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση.
 
Το θέμα είναι ότι πέρασαν 10 χρόνια ήδη, την θεωρώ μια πολιτική περίοδο ανωμαλίας, να με συγχωρήσουν οι «ευρωπαίοι δημοκράτες», η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν ήρθε ποτέ, ούτε βέβαια η αλληλεγγύη.
Είναι σαφές πλέον ότι το σχέδιο περιλάμβανε, την σανίδα σωτηρίας των τραπεζών και ειδικά των ευρωπαικών μέσω των ελληνικών, μεταβίβαση των χρεών τους στο κρατικό χρέος και σε τελική ανάλυση την υπερχρέωση των νοικοκυριών και υποθήκευση της περιουσίας των νοικοκυραίων. Μια καταστροφή του φιλελεύθερου ιδεώδους και μια σαρωτική εσωτερική υποτίμηση και καταστροφή πλούτου, υφαρπαγή θα έλεγα.
Από το 1945, η γενιά των παιδιών μας, θα ζήσουν για πρώτη φορά, χειρότερα από τους γονείς τους.
 
Έγιναν πολλά λάθη, θελω να ελπίζω μόνο από αμέλεια, αγνωστικισμό και ανικανότητα και όχι από δόλο και προσωπικές φιλοδοξίες. 
Και καταλήξαμε εδώ που είμαστε.
Είμαστε πλέον σε διαφορετική εποχή, έχουν αλλάξει πολλά και η νέα κυβέρνηση έχει μια διαφορετική κατεύθυνση και περιβάλλον.
 
Είμαι αισιόδοξος για αλλαγή πορείας και προσανατολισμού.   
Οι ξένοι παράγοντες που μας κατακρεούργησαν οικονομικά, τώρα παραδέχονται τα λάθη τους, είναι αυτοκριτική ή αυτοσαρκασμός δεν γνωρίζω, πάντως τίθεται στο τραπέζι ο λανθασμένος χειρισμός τους, από τους ίδιους μάλιστα.
Είμαι πεπεισμένος, ότι το 2019, αποτελεί την έναρξη της «ύστερης μεταπολίτευσης».
Κάτι νέο γεννιέται, αλλά η αλλαγή πολιτικής  ρότας και η οικονομική ανάπτυξη, θέλουν πολύ δουλειά, υπομονή και επιμονή.
ΔΕΝ θέλω να δω χαμένη και δεύτερη γενιά Ελλήνων.

Facebook Comments