Περνούν οι μέρες κι οι βδομάδες δίχως να βλέπουμε πραγματική βελτίωση στα επιδημιολογικά δεδομένα. Παρά το στρίμωγμα των ανθρώπων στα σπίτια τους, παρά το κλείσιμο των επιχειρήσεων, παρά τον δραστικό περιορισμό κάθε κοινωνικής και πολιτιστικής δραστηριότητας, ο κορονοϊός δεν παύει να μας εκπλήσσει. Είτε για τους επιστήμονες πρόκειται, είτε για τις κυβερνήσεις, είτε για τους απλούς ανθρώπους. Κάποιοι θα πουν ότι δεν τους ενδιαφέρει και ότι αυτοί που ηγούνται του κράτους ήταν υποχρεωμένοι να βρουν τρόπο να αποφευχθεί αυτό που ζούμε. Υπάρχουν όμως και άλλοι τόσοι που βλέποντας με ψυχρό μάτι τον τρόπο που ο ιός βγάζει εκτός πεδιάς κάθε ανθρώπινο σχεδιασμό, θα βρουν απλώς γελοίες τις διαβεβαιώσεις της αντιπολίτευσης πως «αν ήμασταν εμείς, αυτά δεν θα είχαν γίνει».

Εντάξει, εφόσον ο κορονοϊός έχει βρει τρόπο να βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από όλες τις δυτικές κοινωνίες (στην ανατολή η βαριά και καθολική κοινωνική πειθαρχία τον αναχαιτίζει), όλες οι κυβερνήσεις περνούν δύσκολα. Ε, το ίδιο δύσκολα περνά το λοιπόν και στην Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Εφόσον κόσμος πεθαίνει και η οικονομία χειμάζει, οι πάγιοι νόμοι της πολιτικής λένε ότι η κυβέρνηση θα φάει την κριτική. Ακόμα και η κριτική βέβαια πρέπει να έχει κάποιο έρμα, αλλιώς ενδέχεται να κάνει μεγαλύτερη ζημιά σ’ εκείνον που την ασκεί από όση σε κείνον που δέχεται τα βέλη της. Για παράδειγμα, οι Συριζαϊκές κραυγές ότι «ο κόσμος πεθαίνει κι ο Μητσοτάκης αγοράζει τσουρέκι απ’ τον Τερκενλή», ήταν τόσο παρατραβηγμένες ως πολιτική κριτική που έφθασαν στο όριο της γελοιότητας. Δεν έπεισαν κανέναν για την αναλγησία Μητσοτάκη, έπεισαν όμως πολλούς για την σαχλότητα της αντιπολίτευσης που κάνει ο Αλέξης.

Το άλλο με τα «διπλά βιβλία» των κρουσμάτων του κορονοϊού είναι σοβαρότερο από την ιστορία του τσουρεκιού. Τσίμπησε ο Τσίπρας το δημοσίευμα της «Δημοκρατίας» και αρπάχτηκε από πάνω του, αλλά με τον ίδιο τρόπο που ο πνιγμένος πιάνεται απ’ τα μαλλιά του. Εγώ θα ήμουν έτοιμος να διερευνήσω κάθε πιθανότητα κυβερνητικής λαθροχειρίας σ’ ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, αν κάποιος θα έκανε τον κόπο να μου εξηγήσει πειστικά τα κίνητρα μιας τέτοιας πράξης. Τα θρυλικά «διπλά βιβλία» υποτίθεται ότι είχαν σκοπό να αποκρύψουν στοιχεία από την επιτροπή επιστημόνων που διαχειρίζεται την πανδημία. Μεγαλύτερη σαχλαμάρα απ’ αυτό δεν υπάρχει. Αποφάσισε δηλαδή ο Μητσοτάκης να αφαιρέσει την διαχείριση από τους αρμόδιους και να την πάρει ο ίδιος στις πλάτες του. Γιατί; Για εξηγήστε μου. Για να κρύψει ίσως τον πραγματικό αριθμό θυμάτων; Για πόσο καιρό; Μα ειδικά τα θύματα του κορονοϊού, δεν κρύβονται. Διότι το ένα σημερινό (είτε κρυφό είτε ανακοινωμένο)  αύριο θα γίνει πέντε και μεθαύριο δεκαπέντε, πώς να κρυφτούν μακροπρόθεσμα;

Μήπως κράτησαν «διπλά βιβλία» για να διαχειριστεί την κατάσταση ο ίδιος ο Μητσοτάκης ώστε να μην του κλέψουν την δόξα ή το πολιτικό κέρδος οι επιστήμονες; Γιατί; Στο πρώτο κύμα που τους έδωσε πλήρη αρμοδιότητα, δεν κέρδισε πολιτικά από την σωστή διαχείριση που έκαναν; Θέλω να πω λοιπόν, ότι είναι προφανές μεν ότι η κυβέρνηση θα εισπράξει τα τα κέρδη ή τα επίχειρα όσων συμβαίνουν στην χώρα, καλό όμως θα είναι να τα εισπράξει για τους σωστούς λόγους και όχι με αντιπολιτευτική υστερία. Η υστερία δεν βγάζει πουθενά. Τους βλάφτει όλους. Καιρός είναι να το καταλάβουν.   

Facebook Comments