Το λιανεμπόριο που βάλλεται με το lockdown: Eίναι πράγματι επικίνδυνο ή… «άχρηστο»;

Βρίσκεσαι μέσα στην καραντίνα κλεισμένος σε ένα σπίτι με ατέλειωτες ώρες υποχρεωτικής αργίας ή «ανάπαυσης».

Θέλεις λοιπόν να διαβάσεις ένα βιβλίο που είδες στο ίντερνετ, ή που σου περιέγραψαν κάποιοι φίλοι ότι αξίζει…

… Δεν μπορείς να πας να το αγοράσεις στο βιβλιοπωλείο.

Θέλεις να ακούσεις κάποια μουσικά κομμάτια που βρίσκονται σε κάποια CD αλλά όχι στο διαδίκτυο…

… Δεν μπορείς να πας να το αγοράσεις στο δισκοπωλείο.

Θέλεις επ’ ευκαιρία της υποχρεωτικής παραμονής στο σπίτι να κάνεις κάποια μαστορέματα…

… Δεν μπορείς να αγοράσεις τα απαραίτητα υλικά στο χρωματοπωλείο…

Είσαι γυναίκα και σου τελείωσε η κρέμα προσώπου…

… Δεν μπορείς να την αγοράσεις στο κατάστημα καλλυντικών.

Θέσεις να αγοράσεις ένα πουλόβερ, ή ένα μπουφάν γιατί αυτό που είχες καταστράφηκε και κρυώνεις, ή δύο ζευγάρια κάλτσες, ή πυτζάμα…

… Δεν μπορείς να τα αγοράσεις σε κατάστημα ρούχων ή εσωρούχων.

Σου τελείωσε το μελάνι του εκτυπωτή, ή χάλασε ένα περιφερειακό εξάρτημα του υπολογιστή…

… Δεν μπορείς να το αγοράσεις από κατάστημα.

Ο κατάλογος μπορεί να συνεχίζεται επ’ άπειρον, αλλά δε νομίζω ότι υπάρχει λόγος να συνεχίσω την απαρίθμηση.

Τα γράφω αυτά για τους εξής λόγους:

1. Δε νομίζω ότι η επίσκεψη σε ένα από τα παραπάνω καταστήματα με όλα τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης (χρήση μάσκας, απολύμανση, θερμομέτρηση, περιορισμοί στην είσοδο περισσοτέρων πελατών… όπως ακριβώς γίνεται και στις τράπεζες) εγκυμονεί τον παραμικρό κίνδυνο για διάδοση της COVID-19. Αντίθετα καθιστά την υποχρεωτική καραντίνα πιο υποφερτή.
2. Οι επαγγελματίες πλήττονται από τα μέτρα, ενώ οι οικονομικές ενισχύσεις που θα πάρουν από το κράτος αφενός μεν δεν επαρκούν, αφετέρου δε θα τις πληρώσουμε μακροπρόθεσμα όλοι μας.
3. Αντίθετα με ό,τι περιέγραψα, στα Super Market γίνεται «της κακομοίρας» ως συνήθως, δηλαδή καταστάσεις συνωστισμού που δεν μπορούν να ελεγχθούν ευχερώς. Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν στις λαϊκές αγορές. Μήπως τελικά κοροϊδευόμαστε;

Από την άλλη μεριά, ένας σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει ανάγκη μόνο από τρόφιμα και «είδη πρώτης ανάγκης». Γιατί και τα «είδη δεύτερης ανάγκης» δεν παύουν να αποτελούν… είδη ανάγκης!

Θα μου πείτε ενδεχομένως:

– Γιατί δεν παραγγέλνει όσα χρειάζεται on line από το διαδίκτυο;

Η ερώτηση αυτή θυμίζει τη γνωστή ρήση της Μαρίας Αντουανέτας (για το ψωμί και το παντεσπάνι) και δεν χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό, καθόσον:

• Τι ποσοστό πληθυσμού διαθέτει τα μέσα και την τεχνογνωσία να παραγγείλει on line αυτά που χρειάζεται; Μήπως υπάρχουν και κάποιοι που δεν μπορούν, ενώ δεν παύουν να έχουν ανάγκες;
• Δεν θα υπάρχει άραγε κάποια επιβάρυνση για την παραγγελία και παράδοση κατ’ οίκον αντικειμένων όπως: Ένα κουτί σοκολατάκια, μία κρέμα, ένα μελάνι, ένας γλόμπος, ένα ζευγάρι κάλτσες, ένα βιβλίο ή ένα κατσαβίδι;
• Και στο κάτω – κάτω, αν δεχτούμε ότι ΟΛΑ μπορούμε να τα έχουμε με παραγγελίες μέσω internet, γιατί αυτό δεν ισχύει για τα μπακάλικα, τα μανάβικα ή τις… λαϊκές αγορές;

Μακάρι να πέφτω έξω, αλλά μέχρι τώρα έχω λόγους να πιστεύω ότι κάτι δεν πάει καλά στον τρόπο που σκέφτονται όσοι αποφασίζουν για τα περιοριστικά μέτρα.

Ευτυχώς που ο κ. Μητσοτάκης παραδέχεται ότι «έγιναν λάθη» και ότι «και ο ίδιος έχει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί».

Μακάρι να έλεγαν το ίδιο και οι υπουργοί του, αλλά κάτι τέτοιο δεν θυμάμαι να το έχω ακούσει…

Ωστόσο δεν είναι εκεί το ζήτημα. Λάθη είναι φυσικό να γίνονται, αλλά θα περίμενε κάποιος να διορθώνονται αμέσως μόλις διαπιστώνονται και όχι μετά την παρέλευση του χρονικού διαστήματος, που είχαν ανακοινώσει ότι θα διαρκέσουν τα περιοριστικά μέτρα.

Αν διορθώσουν άμεσα κάποιες ανοησίες, δε νομίζω ότι θα βρεθούν κάποιοι να τους κατηγορήσουν για… ασυνέπεια.

… … …

Υ.Γ. Αφού είχα σκεφτεί όλα αυτά και είχα προγραμματίσει να τα δημοσιεύσω θέτοντάς τα υπό την κρίση των αναγνωστών, άκουσα πασίγνωστο δημοσιογράφο (τον οποίο δεν είχα και σε ιδιαίτερη εκτίμηση…) από πασίγνωστο ραδιοφωνικό σταθμό  να λέει το εξής απλό και ολόσωστο:

– Αν τελικά επιτρέψουμε να ανοίξουν τα μαγαζιά λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, π.χ. στις 21 Δεκεμβρίου, τότε δεν θα σπεύσουν όλοι στα μαγαζιά με αποτέλεσμα να έχουμε επικίνδυνο συνωστισμό;

– Έλα μου ντέ!

Πολύ εύστοχο πράγματι αυτό που είπε. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε ακόμη κι εμείς σε θέση να επανεκτιμάμε τις προηγούμενες απόψεις μας με ενδεχόμενο να τις αναθεωρήσουμε … και όχι μόνο η κυβέρνηση!