Ήρθε λοιπόν η καινούρια κυβέρνηση. Με το γνωστό μητσοτακικό στυλ, χωρίς κωλυσιεργίες και χώρο για ψυχοφθόρες ζυμώσεις, το καινούριο σχήμα ανακοινώθηκε σχεδόν αστραπιαία (με βάση τα δεδομένα παλιότερων ανασχηματισμών) και με σαφή μεσοπρόθεσμο πολιτικό προσανατολισμό. Να βελτιώσει αρρυθμίες της κυβερνητικής μηχανής, αλλά και να είναι έτοιμο για εκλογική αναμέτρηση αν την αποφασίσει ο Μητσοτάκης μετά το τέλος της πανδημίας. Το δεύτερο συμπέρασμα σηκώνει βέβαια συζήτηση, όμως όλοι οι πολιτικοί αναλυτές επιμένουν ότι οι πιθανότητες να περνάμε τις πρώτες μέρες εκλογικού έτους είναι μεγάλες.

Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν άλλαξαν πολλά στο κυβερνητικό σχήμα. Αυτό που ανακοινώθηκε την Δευτέρα το μεσημέρι, πολύ απέχει από έναν δομικό ή σαρωτικό ανασχηματισμό. Η απομάκρυνση δύο πρωτοκλασάτων υπουργών, η μετακίνηση δύο άλλων στην θέση τους, η αλλαγή του κυβερνητικού εκπροσώπου και η μικρές αλλαγές σε υφυπουργούς, δεν είναι δα και καμιά κυβερνητική κοσμογονία. Προφανώς ο Μητσοτάκης δεν ήθελε κάτι τέτοιο, θεωρεί ότι το παλιό σχήμα ήταν σε γενικές γραμμές επιτυχημένο μέσα στις έκτακτες και οδυνηρές συνθήκες μέσα στις οποίες κλήθηκε να δουλέψει. Μικρές σχετικά αλλαγές θεώρησε απαραίτητες, μικρές έκανε.

Και τώρα; Ποιο είναι άραγε το επόμενο βήμα; Η πρόθεση του πρωθυπουργού για επιτάχυνση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας είναι δεδομένη, όμως αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με πιθανά σχέδια ενός εκλογικού καλοκαιριού ή φθινοπώρου; Όχι απαραιτήτως θα απαντήσει κάποιος, εξάλλου με την πολιτική ηγεμονία και την δημοσκοπική κυριαρχία που διαθέτει σήμερα ο Μητσοτάκης, ακόμα και μια διπλή αναμέτρηση μπορεί να θεωρηθεί απλώς μια χρονική παρένθεση σαράντα ημερών μέσα σε μια αδιάλειπτη πορεία. Αυτό δείχνουν τα σημερινά στοιχεία, αν και στην πολιτική δεν υπάρχουν σιγουριές.

Το βέβαιο είναι ότι πρέπει πρώτα να τελειώσουμε με την πανδημία, άρα να φθάσουμε καλοκαίρι. Ως τότε, πέραν του μετώπου του κορονοϊού, πολλά μπορούν να γίνουν. Είναι απαραίτητο να προετοιμαστεί η επόμενη οικονομική μέρα για τον τόπο, δεν έχουμε την πολυτέλεια ούτε χρόνο να σπαταλήσουμε ούτε λεφτά να αφήσουμε αναξιοποίητα. Το ευρωπαϊκό χρήμα υπάρχει, όμως ο κρατικός μηχανισμός κάνει καμιά προεργασία για να το υποδεχτεί ή θα το αφήσει πάλι να κυλήσει ανάμεσα στα δάκτυλα μας; Εδώ οι πολιτικές ηγεσίες των υπουργείων πρέπει να τρέξουν με χίλια κι αφού βγήκαν ανανεωμένες από τον ανασχηματισμό δεν έχουν δικαιολογία να μην το κάνουν. Η ιδιωτική οικονομία κάθεται ημιθανής και περιμένει μια ανάσα ζωής.

Εκεί θα παιχτεί το παιχνίδι κι όχι σε θεωρητικές σαχλαμάρες για το αν η νέα κυβέρνηση είναι πιο κεντρογενής ή πιο δεξιά. Ο άσπρος και ο μαύρος γάτος των Κινέζων κάτι πρέπει να μας διδάξει. Σημασία δεν έχει το χρώμα του, αλλά να πιάνει ποντίκια. 

Facebook Comments