Για προαναγγελθέν σκάνδαλο κάνει λόγο ο Απόστολος Δοξιάδης όσον αφορά την υπόθεση των “οκτώ” και τους χειρισμούς του Αλέξη Τσίπρα και συγκεκριμένα του διπλωματικού του ακολούθου, Βαγγέλη Κλαπαδάκη.

Ο οποίος συζούσε με ανώτατο στέλεχος της τουρκικής πρεσβείας, την σύντροφό του Feyza Barutçu με τον Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, να αναφέρει πως του είπε: “Ε λοιπόν, πρώτη φορά στη ζωή μου ακούω για την ύπαρξη ενός επίσημου κατασκόπου”.

Αναλυτικά η ανάρτηση του Απόστολου Δοξιάδη

Η ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ

Όταν άρχισε η υπόθεση των Οκτώ, πληροφορήθηκα κατάπληκτος ότι ο Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του τότε πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, ονόματι Βαγγέλης Καλπαδάκης, συζούσε με ανώτατο στέλεχος της τουρκικής πρεσβείας, την σύντροφό του Feyza Barutçu.

Δεν μπορούσα να το πιστέψω όταν το άκουσα, μου φαινόταν εξωφρενικό, μέχρι που το επιβεβαίωσα. Και το γεγονός δεν προκάλεσε απορία φυσικά μόνο σε εμένα αλλά σε κάθε στοιχειωδώς λογικό άνθρωπο που το άκουγε. Όταν μάλιστα το ανέφερα στον Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, στο Παρίσι, όπου είχα ταξιδέψει για την υπόθεση των Οκτώ, ο θρύλος του Μάη του 68 μου είπε: “Ε λοιπόν, πρώτη φορά στη ζωή μου ακούω για την ύπαρξη ενός επίσημου κατασκόπου”. Και πράγματι, τι άλλο ήταν παρά αυτό η κυρία Barutçu, η οποία μάλιστα στάλθηκε στην πρεσβεία στην Αθήνα μόλις ο καλός της ανέλαβε το ανώτατο αξίωμά του! Σύμπτωση; Και φυσικά άρχισαν να συζούν. Σκεφτείτε για παράδειγμα, τον σύμβουλο επί των εξωτερικών υποθέσεων του Αμερικάνου Προέδρου επί Ψυχρού Πολέμου, να συζεί με την υπεύθυνη μυστικών υποθέσεων της Σοβιετικής Πρεσβείας. Σύμπτωση και αυτό, θα μου πείτε.

Σε εκείνη τη σκοτεινή περίοδο, δύο έλληνες βουλευτές, προς μεγάλη τους τιμή, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Άδωνις Γεωργιάδης, τόλμησαν και έφεραν το θέμα στη Βουλή ζητώντας εξηγήσεις. Αλλά σε μια ακατανόητη για μένα εξέλιξη, το όλο ζήτημα πνίγηκε και από από τον αντιπολιτευόμενο τύπο–ήταν μακριά τα πλοκάμια της ΕΥΠ και της ΜΙΤ, βλέπετε, και μεγάλη η συλλογική μας τύφλα και ηλιθιότητα–ενώ οι βουλευτές του Σύριζα και ο συριζαϊκός τύπος κατήγγειλαν τους δύο βουλευτές για την “σεξιστική επίθεση” τους στην καημένη την κυρία Barutçu! Κατηγορούνταν δηλαδή ότι άσκησαν κριτική στην Barutçu, επειδή ήταν γυναίκα (!) και στον Καλπαδάκη επειδή του αμφισβητούσαν το δικαίωμα στον έρωτα! Μα να ερωτευθούν όποιον και όποιαν θέλουν, οι άνθρωποι. Kαι να είναι και διπλωμάτες γιατί όχι, εκείνος στην πρεσβεία μας στη Σουηδία, και εκείνη στην Τουρκική στον Παναμά. Αλλά εκείνος Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του

Πρωθυπουργού και εκείνη ανώτατο στέλεχος της τούρκικης πρεσβείας στην Αθήνα, ε δεν πάει! Σε τέτοιες θέσεις, τέτοια σχέση και συμβίωση είναι σκάνδαλο πολιτικό πρωτοφανές, που σε μια πολιτισμένη χώρα θα έριχνε την κυβέρνηση. Και όποιου χρειάζεται να του εξηγηθεί το γιατί είναι απλώς ηλίθιος.

Η Feyza Βarutçu δεν είχε εκδηλωθεί ως ερντογανική μέχρι το φερόμενο ως πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016. Η ίδια μάλιστα θεωρείτο από τους συναδέλφους της «δημοκρατικών πεποιθήσεων» αν και προερχόμενη από ακροδεξιά στρατιωτική οικογένεια. Αλλά μετά έκανε τις επιλογές της και τάχθηκε σαφώς με τη νέα κατάσταση, και μάλιστα με φανατισμό που της έδωσε μια πολύ ευαίσθητη θέση. Τα καθήκοντά της περιλάμβαναν μεταξύ άλλων την “ευθύνη των προσφυγικών ροών” (προς την Ελλάδα, προφανώς) που στην πράξη σήμαινε τον συντονισμό του ανηλεούς κυνηγητό το αντικαθεστωτικών τούρκων, και τις παράνομες επαναπροωθήσεις όσων φουκαράδων επιχειρούσαν να αποδράσουν προς την Ελλάδα, σε συνεργασία με στελέχη του ελληνικού κράτους, πράκτορες, ανώτατη αξιωματικό της Αστυνομίας και μερικούς ακόμα. Υφιστάμενος της σε αυτό ήταν και ο Baris Kalkavan, ο οποίος ως πρόξενος στη Ρόδο είχε αναλάβει τη δίοδο προς τα νησιά.

Οι δυο τους—με ποιες άραγε άκρες με το ελληνικό δημόσιο;—ήταν σε συνεχή επαφή με την αστυνομία, τη διαβόητη αντιστράτηγο και το λιμενικό μας, για να συντονίζουν τη σύλληψη και την επαναπροώθηση αντικαθεστωτικών φυγάδων. Και όλα αυτά ενώ ο έρωτας και η συμβίωση με τον Διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού συνεχιζόταν.

Αυτά έχουν πια επιβεβαιωθεί από τότε συνεργάτες της στην τουρκική πρεσβεία της Αθήνας, που προτίμησαν να αποδράσουν στη Δύση και την ελευθερία. Υπάρχουν πολλές σχετικές πηγές, στη διάθεση των ενδιαφερομένων.

Θα αναφέρω εδώ μία, άκρως ενδεικτική, τη μαρτυρία του Ναυτικού Ακολούθου στην Τουρκική Πρεσβεία, πλοιάρχου Halit Tunc, που απέδρασε στη Δύση λίγο μετά το ψευδο-πραξικόπημα

Σε άρθρο του αναφέρει:

“Λίγο καιρό αφότου έφυγα από την Αθήνα για την Ευρώπη, μου τηλεφώνησε η σπιτονοικοκυρά μου για να μου πει ότι κάποια κυρία Feyza Barutçu, που δήλωσε στέλεχος της τουρκικής πρεσβείας ήρθε στην πολυκατοικία μας και ζήτησε πιεστικά να της ανοίξει το διαμέρισμά μου για να το ψάξει. Όταν η σπιτονοικοκυρά αρνήθηκε, η Barutçu υπήρξε άκρως φορτική και απειλητική, λέγοντας ότι ήμουν τρομοκράτης, και η σπιτονοικοκυρά είχε υποχρέωση να της ανοίξει. Εκείνη δεν ενέδωσε. Την επομένη η Barutçu επανήλθε, με τον υφιστάμενό της Altay Ceylanoglu, και φορτικά πίεζαν και οι δύο τη γυναίκα να ανοίξει την πόρτα, πάλι επικαλούμενοι την τρομοκρατία. Η καλή σπιτονοικοκυρά αρνήθηκε πεισματικά, λέγοντας ότι δεν θα ανοίξει αν δεν υπάρξει ένταλμα έρευνας από την Ελληνική Εισαγγελία.»

Αυτά η δημοκρατική κυρία Barutçu. Και αυτά επί της δημοκρατικής κυβέρνησης του Σύριζα.

Παρεμπιπτόντως, ο Βαγγέλης Καλπαδάκης παραμένει διπλωματικός σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα, ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Facebook Comments